Η αρχοντιά του επαρχιώτη νίκησε. Η Ελλάδα θριαμβεύει και στο ρόλο του ξεπεσμένου ευγενή. Κανείς δεν μπορεί να μας μετακινήσει από τις πάγιες θέσεις μας, ή καλύτερα από την πεισματική άρνησή μας.
Παγκοσμίως, οικονομολόγοι σκίζουν πτυχία και ιμάτια, εμπρός σε ναυαγησμένες απόπειρες επίλυσης του ελληνικού ζητήματος. Κερδοσκόποι -για πρώτη φορά στα χρονικά- σπεύδουν να απολογηθούν και να αποποιηθούν πλήρως ή να περιορίσουν την ευθύνη τους. Στη διεθνή σκηνή, πολιτικοί κάθε προέλευσης και κατεύθυνσης πραγματοποιούν αριστοτεχνικές τούμπες, χάριν της διαχείρισης μιας κρίσης που δεν καταλαβαίνουν. Τα στελέχη της τρόικα -στριμωγμένα μεταξύ κόκκινων γραμμών και εντεταλμένης υπηρεσίας- πασχίζουν μάταια να καταφέρουν κάτι, έστω και λίγο, σπαταλώντας δημιουργικά χρόνια της ζωής τους σε ταπεινά ξενοδοχεία και εστιατόρια της Αθήνας.
Οι νοτιοευρωπαίοι συμπάσχουν, νομίζοντας ότι βιώνουμε τα ίδια και απορώντας γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε μαζί τους. Οι βόρειοι ευρωπαίοι στέκουν αμήχανοι και αναποφάσιστοι: να δώσουν αφειδώς τους κόπους τους για τη διάσωσή μας ή να παρακολουθήσουν απαθείς ένα ακόμη ανθρωπιστικό δράμα, αυτή τη φορά στους κόλπους της βασανισμένης μας ένωσης;
Το ίδιο το σύστημα τρίζει επικίνδυνα εμπρός στην ελληνική απάθεια. Μέχρι και η Λέσχη Bilderberg εμφανίζεται να κυριεύεται από κύματα πανικού. Οι πιο ξύπνιοι, ανεξαρτήτως θέσης και ειδικότητας, μας υποψιάζονται και αποφάσισαν να βάλουν χέρι σε φυσικούς πόρους, για να τους διαθέσουν σε άλλους, πιο συνεργάσιμους λαούς. Προφανώς δεν μας ξέρουν καλά. Κάτι θα βρούμε για να αποκαλυφθεί η συνομωσία τους και να καταρρεύσουν τα άτιμα σχέδιά τους.
Ο Καραγκιόζης είναι πάλι επίκαιρος και χρήσιμος. Μας θυμίζει τα παλιά μας κόλπα, μας βοηθά να γαλουχήσουμε τις επόμενες γενιές και να ατσαλωθούμε τόσο για αυτή όσο και για επόμενες κρίσεις. Πότε με το καταραμένο φίδι, πότε με την βεζυροπούλα, ο εθνικός μας ήρωας-πρότυπο μας δείχνει το δρόμο στην ανέξοδη βολή και -αν υπάρχει εχθρός- στον ήπιο, αφανή και ομόψυχο αγώνα, κατά προτίμηση χωρίς θυσίες.
Όπως και να το δείς υπάρχει ελπίδα. Μας χρωστούν ανάπτυξη και μεγάλα έργα, αποφάσισαν ότι δικαιούμαστε κι άλλα δανεικά, μας έταξαν ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και ταχεία έξοδο από την ύφεση και ένα ακόμη καλό κουρεματάκι στα θαλασσοδάνειά μας. Είναι ένοχοι και υπόλογοι απέναντι σε κάθε έλληνα πολίτη και πολιτικό όσοι επέτρεψαν να δανειστούμε υπερβολικά και να ζούμε πάνω από τις δυνατότητές μας. Για να πουλήσουν αυτοί τα αζήτητα προϊόντα τους άφησαν εμάς να τραγανίσουμε το μέλλον των παιδιών μας. Ήρθε η ώρα να επανορθώσουν. Και ευτυχώς φροντίσαμε και φροντίζουμε να μην μπορούν να κάνουν αλλοιώς.
Είναι αδύνατο σε κάθε βάρβαρο να καταλάβει τον Έλληνα σε ιδιοσυγκρασία και κουλτούρα. Ακόμα και για τους Βαυαρούς, που μας αντιδάνεισαν την εικόνα της κλασσικής Ελλάδας, στάθηκε ευκολότερο να καταπιούν τον φιλελληνισμό τους παρά να βαθύνουν την αντίληψή τους. Τα αντανακλαστικά μας, η πολυμορφική αλληλεγγύη μας, η αυθόρμητη ανάληψη και αριστουργηματική εκτέλεση ρόλων, η αρμονική ενορχήστρωση συγκυριών, η σκηνοθετημένη διχόνοια, η έντεχνη δημιουργία οριακών ισορροπιών είναι ακατάληπτα για κάθε ξένο, ανεξαρτήτως κοινωνικοοικονομικού ή πολιτισμικού επιπέδου, ακόμη και αν είναι διδάκτωρ Συμβατικής Συνομωσίας.
Είμαστε ασφαλείς και φέρνουμε το παιχνίδι στα μέτρα μας. Για να το σιγουρέψουμε, πες στον Τόμσεν και στον Ράιχενμπαχ ότι δολοφονήσαμε τον Καποδίστρια -γνωστό και σαν Capo d'Istria- κι ύστερα γύρισε στη θέση σου και κάνε ότι δουλεύεις.
Φυντάνης Δημήτρης
Παγκοσμίως, οικονομολόγοι σκίζουν πτυχία και ιμάτια, εμπρός σε ναυαγησμένες απόπειρες επίλυσης του ελληνικού ζητήματος. Κερδοσκόποι -για πρώτη φορά στα χρονικά- σπεύδουν να απολογηθούν και να αποποιηθούν πλήρως ή να περιορίσουν την ευθύνη τους. Στη διεθνή σκηνή, πολιτικοί κάθε προέλευσης και κατεύθυνσης πραγματοποιούν αριστοτεχνικές τούμπες, χάριν της διαχείρισης μιας κρίσης που δεν καταλαβαίνουν. Τα στελέχη της τρόικα -στριμωγμένα μεταξύ κόκκινων γραμμών και εντεταλμένης υπηρεσίας- πασχίζουν μάταια να καταφέρουν κάτι, έστω και λίγο, σπαταλώντας δημιουργικά χρόνια της ζωής τους σε ταπεινά ξενοδοχεία και εστιατόρια της Αθήνας.
Οι νοτιοευρωπαίοι συμπάσχουν, νομίζοντας ότι βιώνουμε τα ίδια και απορώντας γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε μαζί τους. Οι βόρειοι ευρωπαίοι στέκουν αμήχανοι και αναποφάσιστοι: να δώσουν αφειδώς τους κόπους τους για τη διάσωσή μας ή να παρακολουθήσουν απαθείς ένα ακόμη ανθρωπιστικό δράμα, αυτή τη φορά στους κόλπους της βασανισμένης μας ένωσης;
Το ίδιο το σύστημα τρίζει επικίνδυνα εμπρός στην ελληνική απάθεια. Μέχρι και η Λέσχη Bilderberg εμφανίζεται να κυριεύεται από κύματα πανικού. Οι πιο ξύπνιοι, ανεξαρτήτως θέσης και ειδικότητας, μας υποψιάζονται και αποφάσισαν να βάλουν χέρι σε φυσικούς πόρους, για να τους διαθέσουν σε άλλους, πιο συνεργάσιμους λαούς. Προφανώς δεν μας ξέρουν καλά. Κάτι θα βρούμε για να αποκαλυφθεί η συνομωσία τους και να καταρρεύσουν τα άτιμα σχέδιά τους.
Ο Καραγκιόζης είναι πάλι επίκαιρος και χρήσιμος. Μας θυμίζει τα παλιά μας κόλπα, μας βοηθά να γαλουχήσουμε τις επόμενες γενιές και να ατσαλωθούμε τόσο για αυτή όσο και για επόμενες κρίσεις. Πότε με το καταραμένο φίδι, πότε με την βεζυροπούλα, ο εθνικός μας ήρωας-πρότυπο μας δείχνει το δρόμο στην ανέξοδη βολή και -αν υπάρχει εχθρός- στον ήπιο, αφανή και ομόψυχο αγώνα, κατά προτίμηση χωρίς θυσίες.
Όπως και να το δείς υπάρχει ελπίδα. Μας χρωστούν ανάπτυξη και μεγάλα έργα, αποφάσισαν ότι δικαιούμαστε κι άλλα δανεικά, μας έταξαν ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και ταχεία έξοδο από την ύφεση και ένα ακόμη καλό κουρεματάκι στα θαλασσοδάνειά μας. Είναι ένοχοι και υπόλογοι απέναντι σε κάθε έλληνα πολίτη και πολιτικό όσοι επέτρεψαν να δανειστούμε υπερβολικά και να ζούμε πάνω από τις δυνατότητές μας. Για να πουλήσουν αυτοί τα αζήτητα προϊόντα τους άφησαν εμάς να τραγανίσουμε το μέλλον των παιδιών μας. Ήρθε η ώρα να επανορθώσουν. Και ευτυχώς φροντίσαμε και φροντίζουμε να μην μπορούν να κάνουν αλλοιώς.
Είναι αδύνατο σε κάθε βάρβαρο να καταλάβει τον Έλληνα σε ιδιοσυγκρασία και κουλτούρα. Ακόμα και για τους Βαυαρούς, που μας αντιδάνεισαν την εικόνα της κλασσικής Ελλάδας, στάθηκε ευκολότερο να καταπιούν τον φιλελληνισμό τους παρά να βαθύνουν την αντίληψή τους. Τα αντανακλαστικά μας, η πολυμορφική αλληλεγγύη μας, η αυθόρμητη ανάληψη και αριστουργηματική εκτέλεση ρόλων, η αρμονική ενορχήστρωση συγκυριών, η σκηνοθετημένη διχόνοια, η έντεχνη δημιουργία οριακών ισορροπιών είναι ακατάληπτα για κάθε ξένο, ανεξαρτήτως κοινωνικοοικονομικού ή πολιτισμικού επιπέδου, ακόμη και αν είναι διδάκτωρ Συμβατικής Συνομωσίας.
Είμαστε ασφαλείς και φέρνουμε το παιχνίδι στα μέτρα μας. Για να το σιγουρέψουμε, πες στον Τόμσεν και στον Ράιχενμπαχ ότι δολοφονήσαμε τον Καποδίστρια -γνωστό και σαν Capo d'Istria- κι ύστερα γύρισε στη θέση σου και κάνε ότι δουλεύεις.
Φυντάνης Δημήτρης
ΠΗΓΗ: Αποφασισμένοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου