Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Από το επικείμενο δάνειο προς την Ελλάδα το 40% οδεύει προς τις ξένες τράπεζες, το 18% προς την ΕΚΤ, το 23% προς τις ελληνικές τράπεζες και το 19% στο ελληνικό δημόσιο.

Τα χρήματα του δανείου, από την ΕΕ προς την χώρα μας, θα κατευθύνονται κατά αποκλειστικότητα, στην αποπληρωμή των πιστωτών μας, μέσω ενός ειδικού λογαριασμού, χωρίς αυτά να δύνανται να χρησιμοποιηθούν για εσωτερικές ανάγκες της χώρας από την εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση, όπως πληρωμές μισθών και συντάξεων, εάν δεν παράγουμε πρωτογενές πλεόνασμα πλέον ως οικονομία και ως χώρα (τώρα τι "σόι" δάνειο είναι αυτό, μόνον οι εταίροι μας γνωρίζουν).

Καί η "ωμή αλήθεια" δια στόματος Ντανιέλ Τζόν Χάναν, ευρωβουλευτή και δημοσιογράφου, σε άρθρο του στην εφημερίδα "The Telefraph", μάς ενημερώνει, ότι από το επικείμενο δάνειο προς την Ελλάδα το 40% οδεύει προς τις ξένες τράπεζες, το 18% προς την ΕΚΤ, το 23% προς τις ελληνικές τράπεζες και το 19% στο ελληνικό δημόσιο.

O Ευρωβουλευτής των Βρετανών Συντηρητικών, ουσιαστικά μας πληροφορεί ότι μόλις 19 λεπτά του ευρώ καταλήγουν στην Ελληνική κυβέρνηση. Τα 81 λεπτά απορροφώνται για την διάσωση των πιστωτών μας, (τραπεζιτών και των ομολογιούχων), ως συνέπεια «των αποτυχημένων τους επενδύσεων».
Από όλο το μεγαλεπήβολο δάνειο-σύμβαση των 130 δις, τελικά στο Ελληνικό Δημόσιο, θα "μείνει" το 19%, δηλ, 25 δις περίπου. Ποιόν εξυπηρετεί λοιπόν αυτή η δανειακή σύμβαση, τον Ελληνικό λαό ή τις Τράπεζες και τους ομολογιούχους ;;;

Οι τράπεζες παίρνουν το 81% του δανείου, δηλ τα 105 δις απο τα 130 δις, τα οποία θα τα ξεπληρώσει ο Ελληνικός λαός, πληρώνοντας επιπλέον τόκους, με μεσοσταθμικό επιτόκιο 3.7%, και ο κ. Ε.Βενιζέλος, υπουργός των οικονομικών και Α΄ Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, προσπαθεί να μάς πείσει, όλους τούς Ελληνες, ότι αυτή η δανειακή σύμβαση θα μάς “σώσει”, προφανώς εννοεί τούς Τραπεζίτες.

Δηλαδή για τα επόμενα 30 χρόνια οι Έλληνες θα πληρώνουμε έντοκα την αποπληρωμή δανείων, για να εξοφλήσουμε τούς τοκογλύφους-πιστωτές υποθηκεύοντας τις επόμενες γενιές των Ελλήνων, για χρέη τα οποία δημιουργήσαν οι πολιτικοί και οι παρατρεχάμενοί τους Τραπεζίτες και ορισμένοι “οικονομικοί παράγοντες - προμηθευτές του Ελληνικού Δημοσίου”.

Βέβαια το χρυσομένο “χάπι” λέγεται “κούρεμα” του Ελληνικού χρέους κατά το 53.5%, δηλ μας μειώνουν το συνολικό χρέος κατά 107 δις, ενώ την ίδια στιγμή το χρέος μέσω των νέων ομολόγων, αναβαθμίζεται, με τα νέα ομόλογα, αξιολογικά να κατατάσονται σε βαθμίδα ΑΑΑ, (αυτό σημαίνει μεγάλη εμπορική αξία στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά των ομολόγων).

Όπως επίσης συνδέοντας τα νέα ομόλογα με τα οποία ανταλάσουν τα παλιά, με την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας, με εξαρτημένη ρήτρα ανάπτυξης 1% (θα προστίθεται επιπλέον επιτόκιο στο μεσοσταθμικό του 3,7%) και μάλιστα η εφαρμογή της θα ξεκινά από το έτος 2015 έως το έτος 2042.

Σε απλά μαθηματικά, οι πιστωτές θα εισπράττουν περίπου 1.4 δις κάθε χρόνο επί 28 χρόνια, δηλ 39.2 δις περίπου επιπλέον, μόνον απο την εφαρμογή της ρήτρας ανάπτυξης του +1%, προστιθεμένου επι του μεσοσταθμικού επιτοκίου 3.7% των νέων ομολόγων, κάθε χρόνο, όταν η ΕΚΤ δανειοδοτεί με 1% επιτόκιο τίς Τράπεζες όλης της Ευρώπης.

Αυτό εν ολίγοις σημαίνει, ότι το “κούρεμα”, αυτό που δήθεν μάς “χαρίζουν”, θα το πληρώσουμε (οι επερχόμενες γενεές των Ελλήνων) περίπου ακεραίως, μέσα στα επόμενα 30 χρόνια.

Στην ουσία το “κούρεμα” ή “αυτά που μας χαρίζουν”, όπως “συνηθίζουν” να το λένε οι εκπρόσωποι του πολιτικού συστήματος, ο πρωθυπουργός μας και ο υπουργός των οικονομικών και μέλλον αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, το πληρώνουμε πολλαπλασίως στούς τοκογλύφους τρπεζίτες-πιστωτές μας, ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ, εάν υπολογισθεί η αναβαθμισμένη εμπορική αξία των νέων ομολόγων (ΑΑΑ) έναντι των παλαιών(D) και του μεσοσταθμικού τοκοχρεολύσιου αποπληρωμής του εναπομένοντος χρέους υπο μορφή νέων ομολόγων.

Αυτό σημαίνει ότι, απο τα 130 δις, τα 105 δισ περίπου, θα τα εισπράξουν οι Τραπεζίτες κατ’απόλυτη προτεραιότητα, και εάν και εφ’όσον το επιτρέψουν οι πιστωτές-τραπεζίτες, τελευταία η εκάστοτε επόμενη Ελληνική κυβέρνηση, θα εισπράττει τα ελάχιστα (19%), τα οποία απομένουν, για την ενίσχυση της Ελληνικής οικονομίας.

Στην εβδομαδιαία έκθεση του Weekly Credit Outlook του συνητρητικού οίκου Moody`s αναφέρεται με σαφήνεια επαρκή ότι “ Η συμφωνία της 21ης Φεβρουαρίου για το νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας και το «κούρεμα» του χρέους, δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα απέφυγε την χρεοκοπία.

Και σε αυτή την περίπτωση, φυσικά, μέσω του αγγλικού δικαίου που αποδέχθηκε η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, θα ξεκινήσουν οι κατασχέσεις της κρατικής περιουσίας, ενώ μετά την ολοκλήρωση της «αναγκαστικής ανταλλαγής» (distressed exchange), όπως χαρακτηρίζει το PSI, (την ανταλλαγή ομολόγων), τα πράγματα θα χειροτερέψουν, επίσης εκτιμά ότι οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών ίσως ξεπεράσουν τα 40 δισ. Ευρώ, απο τα 30 δισ. που προεκτιμηθήκαν”.

Το Σχέδιο νόμου «Επείγουσες ρυθμίσεις εφαρμογής του Μνημονίου Συνεννόησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Τράπεζας της Ελλάδος» κατατέθηκε στην βουλή, το απόγευμα του Σαββάτου, με το οποίο τροποποιούνται – συμπληρώνονται επίσης διατάξεις του ν.3601/2007 σχετικά με τη λειτουργία των πιστωτικών ιδρυμάτων.

Συγκεκριμένα, επαναπροσδιορίζονται οι κεφαλαιακές απαιτήσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων, έναντι του πιστωτικού κινδύνου, οι οποίες θα πρέπει να είναι εφεξής ίσες με το εκάστοτε ισχύον ποσοστό (ποιό θα είναι αυτό θα μας το πούνε σε μερικούς μήνες), αντί ίσες με το 9% που ισχύει σήμερα, επί του συνόλου των σταθμισμένων κατά κίνδυνο χρηματοδοτικών ανοιγμάτων. Παρέχεται κάθε “στήριξη”, πρός το τραπεζικό σύστημα, εγχώριο και ξένο, απο την κυβέρνηση του Λ.Παπαδήμου, "τραπεζίτης γαρ".

Το κείμενο της πρώτης Δανειακής Σύμβασης, του πρώτου Μνημονίου του 2010 συντάχθηκε με τη βοήθεια του αγγλικού δικηγορικού γραφείου "Slaughter and May", που είναι το ίδιο που συνέταξε το Σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό.

Κάποιες απο τίς δεσμεύσεις τις οποίες ανέλαβε η Ελλάδα δια της πρώτης Δανειακής σύμβασης, η οποία υπεγράφη τον Μάιο του 2010.
Υποστηρίχθηκε με έμφαση από αρκετούς στο εσωτερικό της χώρας ότι με τη σύμβαση αυτή (το πρώτο μνημόνιο), δεσμεύεται η Δημόσια ακίνητη περιουσία της Ελλάδας, δεδομένου ότι στο άρθρο 14 παράγραφος 5 αυτή παραιτείται «αμετάκλητα και άνευ όρων» από κάθε ασυλία που της παρέχει η εθνική της κυριαρχία.

Η Ελλάδα δε μπορεί πλέον να ζητήσει δανειακή βοήθεια από άλλη δύναμη εκτός των δανειστών της, σύμφωνα με το άρθρο 4 που προβλέπει την ολοκληρωτική δέσμευση της δημόσιας περιουσίας της.

Βάσει του νόμου 3845/2010, που δημοσιεύτηκε λίγες μέρες μετά την υπογραφή της πρώτης Δανειακής σύμβασης (του μνημονίου 1), που ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων, ο υπουργός οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου, έλαβε εξουσιοδότηση να υπογράφει για την Ελλάδα χωρίς κύρωση των συμβάσεων από την Ελληνική Βουλή.

Κατά την ψήφιση του μνημονίου από τη Ντόρα Μπακογιάννη, το ΛΑΟΣ και το ΠΑΣΟΚ, περιλήφθηκε στο νομοσχέδιο η εξουσιοδότηση στον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει εν λευκώ «κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία ή σύμβαση δανεισμού, διμερή ή πολυμερή, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη-μέλη της Ζώνης του ευρώ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, προκειμένου να εφαρμοστεί το πρόγραμμα».
Μετά από αντιδράσεις για «κοινοβουλευτικό πραξικόπημα», υπήρξε αρχικά η δέσμευση, και τελικά έγινε νόμος του κράτους, ότι: «Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και οι συμβάσεις του προηγούμενου εδαφίου, εισάγονται στη Βουλή για κύρωση».

Στις 11 Μαΐου, πέντε ημέρες αργότερα, ο νόμος 3845/2010 τροποποιείται από το νόμο 3847/2010 και αντί της λέξης «κύρωση» τίθενται οι λέξεις «συζήτηση και ενημέρωση».

Η κ. Β.Παπανδρέου πρόεδρος της διαρκούς επιτροπής οικονομικών της Βουλής, διευκρινίζει ότι δεν τίθεται θέμα «κύρωσης», αλλά ενημέρωσης της Βουλής, αφού για τη συγκεκριμένη «Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης» δεν προβλέπεται η δυνατότητα απόρριψής της.

Δηλώνει συγκεκριμένα «Η ψήφος των μελών του Κοινοβουλίου δεν έχει καμία σημασία, είτε ψηφίσει υπέρ, είτε ψηφίσει κατά. Γι’ αυτό και εγώ είπα ότι θα πρέπει να έρθει ως ενημέρωση σύμφωνα με το νόμο, εκτός και αν θέλουμε να αλλάξουμε το νόμο».

Σύμφωνα με τη πρώτη Δανειακή σύμβαση, το επιτόκιο ορίζεται στο 5,2% (300 μονάδες βάσης) κυμαινόμενο, με Euribor τριμήνου για τα πρώτα τρία χρόνια και 6,2% για τα επόμενα. Σε περίπτωση αδυναμίας καταβολής μίας δόσης επιβάλλεται πρόσθετο επιτόκιο 2% (πάνω από 200 μονάδες βάσης) ως τόκος υπερημερίας.

Με αυτήν την σύμβαση, επαίρεται ο Γ.Α.Παπανδρέου, ότι “έσωσε” την χώρα!!!

Η δεύτερη Δανειακή σύμβαση του 2012, άραγε τί περιέχει διαφορετικό απο την πρώτη ;;;

Παραθέτω την εισαγωγική δέσμευση της Ελληνικής κυβέρνησης στην Μνημόνιο Συνεννόησης, στις Συγκεκριμένες Προϋποθέσεις Οικονομικής Πολιτικής, της 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2012.

“Πρίν την πρώτη εκταμίευση του νέου προγράμματος, η Κυβέρνηση υιοθετεί τα ακόλουθα μέτρα, μέσω ενός συμπληρωματικού προϋπολογισμού και άλλων νομικών πράξεων:

• Μείωση στη φαρμακευτική δαπάνη κατά τουλάχιστον 1076 εκατομμύρια Ευρώ το 2012 μειώνοντας τις τιμές των φαρμάκων (γενόσημα και επώνυμα φάρμακα), αυξάνοντας τις συμμετοχές, μειώνοντας τα περιθώρια κέρδους των φαρμακοποιών και των χονδρεμπόρων, εφαρμογή υποχρεωτικής ηλεκτρονικής συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία και τα πρωτόκολλα, επικαιροποίηση της θετικής λίστας φαρμάκων, εφαρμογή μηχανισμού τριμηνιαίων επιστροφών (αυτόματη επανείσπραξη) που θα καταβάλεται από τον φαρμακευτικό κλάδο. (είδε κατωτέρω ενότητα 2.8).

• Μείωση της υπερωριακής αμοιβής για γιατρούς σε νοσοκομεία κατά τουλάχιστον 50 εκατομμύρια Ευρώ.

• Μείωση των προμηθειών στρατιωτικού υλικού κατά 300 εκατομμύρια Ευρώ (ταμειακά και παραδόσεις).

• Ελάττωση του αριθμού των αντιδημάρχων και του σχετικού προσωπικού με σκοπό την εξοικονόμηση ποσού τουλάχιστον 30 εκατομμυρίων Ευρώ.

• Μείωση της λειτουργικής δαπάνης της κεντρικής κυβέρνησης, και της δαπάνης που σχετίζεται με την διεξαγωγή εκλογών κατά τουλάχιστον 270 εκατομμύρια Ευρώ σε σύγκριση με τον προϋπολογισμό.

• Εμπροσθοβαρές σχέδιο περικοπών στις επιδοτήσεις σε κατοίκους απομεμακρυσμένων περιοχών και περικοπές στις επιχορηγήσεις σε διάφορους φορείς εποπτευομένους από διάφορα Υπουργεία, με σκοπό τη μείωση της δαπάνης μέσα στο 2012 κατά τουλάχιστον 190 εκατομμύρια Ευρώ.

• Μείωση του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) κατά 400 εκατομμυρίων Ευρώ: αυτή η περικοπή θα εφαρμοσθεί μέσω περικοπών στις επιδοτήσεις σε ιδιωτικές επενδύσεις και εθνικώς χρηματοδοτούμενα επενδυτικά έργα. Η μείωση του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων ουδεμία επίπτωση θα έχει επί έργων τα οποία συγχρηματοδοτούνται από διαρθρωτικά ταμεία (μη ολοκληρωθέν έργο το οποίο χρηματοδοτείται από επιχειρησιακά προγράμματα της περιόδου 2000-2006, έργα του ταμείου συνοχής (2000-06), επιχειρησιακά προγράμματα της περιόδου 2007-2013 και μη επιλέξιμες δαπάνες που σχετίζονται με τα ανωτέρω έργα.

• Αλλαγές σε συνταξιοδοτικά ταμεία με κατά μέσο όρο υψηλές συντάξεις ή που λαμβάνουν υψηλές επιχορηγήσεις από τον προϋπολογισμό, με σκοπό την εξοικονόμηση τουλάχιστον 300 εκατομμυρίων Ευρώ (καθαρό ποσόν αφού λάβουμε υπόψιν την επίπτωση επί των φόρων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης).

Πριν από την εκταμίευση, πρόσθετες περικοπές διαρθρωτικών δαπανών ύψους 325 εκατομμυρίων Ευρώ θα πρέπει να προσδιορίστούν (σε συνεννόηση με την Επιτροπή, την ΕΚΤ και το προσωπικό του ΔΝΤ) και να εφαρμοστούν.
Η Κυβέρνηση εφαρμόζει το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων με σκοπό την είσπραξη 50 δισεκατομμυρίων Ευρώ μεσοπρόθεσμα.

Οι συνολικές εισπράξεις από αποκρατικοποιήσεις από τον Ιούνιο του 2011 θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 4.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2012, 7.500 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2013, 12.200 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το τέλος του 2014 και 15.000 εκατομμύρια Ευρώ μέχρι το 2015.

Η Κυβέρνηση δηλώνει την ετοιμότητά της να προσφέρει προς πώληση τα εναπομείναντα μερίδιά της στις κρατικές επιχειρήσεις, εάν παραστεί ανάγκη, έτσι ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι αποκρατικοποιήσεων. Ο έλεγχος του δημοσίου θα πρέπει να περιορισθεί μόνον σε περιπτώσεις κρισίμων δικτυακών υποδομών.”

Μέχρι που φθάνουν οι υποχωρήσεις ;;;

Δυστυχώς μέχρι την "πλήρη" απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας.

Η “πόλις” εάλω!!!


Ελευθεριάδης Λάζαρος

Ο λόγος της γερμανίδας βουλευτή, Χάικε Χένζελ, της αριστεράς, στην γερμανική βουλή




«Το Μνημόνιο 2 δεν είναι μόνο μια επίθεση στην ελληνική κοινωνία, είναι μια επίθεση στην ίδια την δημοκρατία στην Ελλάδα.


Ζητούν από την Ελλάδα να δεσμευτεί ότι η επόμενη κυβέρνηση θα ακολουθήσει αυτό το πρόγραμμα. Ο Έλληνας λοιπόν δεν έχει καμιά επιλογή. Είναι υποχρεωμένος να εκλέξει μια κυβέρνηση, η οποία θα συνεχίσει το πρόγραμμα για την διάλυση της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό δεν είναι καθόλου δημοκρατικό.


Ψήφισα κατά του υποτιθέμενου πακέτου στήριξης προς την Ελλάδα, γιατί δεν θέλω να ζημιωθεί μ΄ αυτό τον τρόπο η δημοκρατία της Ελλάδας.


Η Ελλάδα έγινε δεκτή το 1981 στην Ε.Ε. για να προστατευτεί η δημοκρατία της μετά την δικτατορία. Σήμερα, η Ε.Ε. είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την δημοκρατία στην Ελλάδα.

Ο ελληνικός λαός εξαθλιώνεται μπροστά στα μάτια μας, μήνα με το μήνα, κι αυτό πρέπει να μας κάνει όλους εμάς να ντρεπόμαστε.


Ο ελληνικός λαός αντιστέκεται και αξίζει την αλληλεγγύη μας. Τον Μάιο θα γίνουν διαδηλώσεις σε όλη της Ευρώπη και πρέπει να είμαστε όλοι παρόντες. Είμαστε όλοι Έλληνες».



Θυμίζω τη χθεσινή δήλωση του υπευθύνου Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής της ΔΗΜΑΡ Γερ. Γεωργάτου:

«τουλάχιστον απογοήτευση προκάλεσε η καταψήφιση του πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα από το κόμμα "Aριστερά" (Die Linke), κατά τη σημερινή ψηφοφορία στη γερμανική Βουλή.

Αυτές τις κρίσιμες και δύσκολες ώρες η Ελλάδα και οι έλληνες πολίτες χρειάζονται την άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη αντί για τον επαναστατικό δρόμο του συμβιβασμού με το λαϊκισμό. Ευτυχώς, άλλες προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις - SPD και Πράσινοι - δεν ακολούθησαν τον ίδιο ολισθηρό δρόμο στο γερμανικό κοινοβούλιο».

Χαμογέλα! Τον Ιούνιο οι μισθοί θα παν στα 300 ευρώ!

Χαμογελάνε γιατί έχουν βρεί τις καλύτερες λύσεις... Άξιος ο μισθός που σας δίνουμε.

Τον Ιούνιο έρχονται και νέα μέτρα μιας και η «λύση» δεν είναι άλλη από το να πάνε οι μισθοί στα 300 ευρώ!

Το διατυμπάνισε χωρίς ίχνος ντροπής χτες ο Παντελής Καψής, προσθέτοντας μάλιστα, παίρνοντας το ύφος τριακοσίων πιθήκων που αρμόζει στους δημίους που υποδύονται τους «σωτήρες»:

«Ξέρετε τίποτα καλύτερο»!

ΠΗΓΗ



Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2012

ΔΗΜΑΡ: Το Κόμμα της ατέλειωτης κωμωδίας

‘Τουλάχιστον απογοήτευση προκάλεσε η καταψήφιση του πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα από το κόμμα “Aριστερά” (Die Linke), κατά τη σημερινή ψηφοφορία στη γερμανική Βουλή. Αυτές τις κρίσιμες και δύσκολες ώρες η Ελλάδα και οι έλληνες πολίτες χρειάζονται την άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη αντί για τον επαναστατικό δρόμο του συμβιβασμού με το λαϊκισμό. Ευτυχώς, άλλες προοδευτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις – SPD και Πράσινοι -, δεν ακολούθησαν τον ίδιο ολισθηρό δρόμο στο γερμανικό κοινοβούλιο.’

 - Γεράσιμος Γεωργάτος, Υπεύθυνος Ευρωπαϊκής πολιτικής ΔΗΜΑΡ




Το “κόμμα” της πλάκας που έφτιαξε ο ανεκδιήγητος φαφλατάς του απόλυτου τίποτα Φώτης Κουβέλης, και που έχει μαζέψει κάθε είδους μαϊντανό και σύσσωμη την Πασοκική μούργα, από τον Μπίστη και τον Παναγιωτόπουλο, μέχρι την Ρεπούση, τον Ψαριανό και τον μέντορα της Πετρούλας, Σταμάτη Μαλέλη, συνεχίζει να μας διασκεδάζει.

Συνεχίζοντας την μακρά παράδοση του ιδρυτή του, που ποτέ στην πολιτική του καριέρα δεν πήρε σταθερή θέση για τίποτα, η ΔΗΜΑΡ εξέδωσε χθες την παραπάνω ανακοίνωση – καταπέλτη στην οποία κατακεραυνώνει το ‘αδελφό’ κόμμα “Αριστερά” (Die Linke) της Γερμανικής Βουλής, διότι καταψήφισε σχέδιο χρηματοδότησης της Ελλάδας στην σχετική προχθεσινή ψηφοφορία στη Γερμανική Βουλή.

- Η ξεκαρδιστική λεπτομέρεια είναι ότι η ΔΗΜΑΡ είχε επίσης …..καταψηφήσει στο σχέδιο κατά την διάρκεια της αντίστοιχης ψηφοφορίας στην Ελληνική Βουλή.

amantomatimou

Το βρήκα εδώ...

...και για συνέχεια δείτε δήλωση της Christine Buchholz, βουλευτή του γερμανικού Κόμματος της Αριστεράς, στη Γερμανική βουλή

Το ψέμα της οικονομικής βοήθειας μιά πραγματική Αριστερά το καταψηφίζει !


Καλύτερη απάντηση στη ΔΗΜΑΡ δέν υπάρχει απο αυτήν την παρακάτω δήλωση της Christine Buchholz, βουλευτή του γερμανικού Κόμματος της Αριστεράς, στη Γερμανική βουλή. Και είναι μιά απάντηση ξεβράκωμα για τη δημοκρατική αριστερά, που ούτε δημοκρατική είναι ούτε φυσικά αριστερά, παρά μόνο ένα συνοθύλευμα απο σούργελα.

Πηγή : Red NoteBook

Σήμερα καταψηφίζω το νομοσχέδιο της γερμανικής κυβέρνησης με τον παραπλανητικό τίτλο «Οικονομική βοήθεια για την Ελληνική Δημοκρατία». Με αυτό προσπαθεί να μας πείσει ότι θέλει τάχα να βοηθήσει τους Έλληνες. Αυτό είναι ένα ψέμα. Ούτε ένα σεντ από τα 130 δισεκατομύρια ευρώ του σχεδίου δεν θα πάει στον ελληνικό λαό. Το ελληνικό κράτος θα πάρει τα λεφτά για να ξεπληρώσει τα χρέη του στις γερμανικές, γαλλικές και ελληνικές τράπεζες. Η δήθεν βοήθεια δε δίνεται στον ελληνικό λαό, αλλά στις ευρωπαϊκές τράπεζες.

Καταψηφίζω σήμερα, επειδή δε θέλω να επιβραβευθούν αυτοί που ευθύνονται για την κρίση. Και καταψηφίζω επείδη θα είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι φτωχοί που στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να πληρώσουν τα σπασμένα άλλων. Κάθε ευρώ που δίνεται θα πρέπει να ξεπληρωθεί με εξαιρετικά ψηλούς τόκους. Θα κληθούν να πληρώσουν οι Έλληνες εργαζόμενοι που οι μισθοί τους έχουνε αγγίξει τα όρια της πείνας, που καθημερινά χάνουν τις δουλείες τους και που καταληστεύονται οι συντάξεις τους.

Καταψηφίζω γιατί είναι εμφανές ότι αυτή η πολιτική μπορεί να εφαρμοστεί μόνο με διατάγματα από τα Έξω. Το δήθεν σχέδιο διάσωσης είναι στην πραγματικότητα ένα όπλο με το οποίο η Ελλάδα χάνει την κυριαρχία επί της δημοσιονομικής της πολιτικής. Η Τρόικα, αποτελούμενη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Κομισιόν και το ΔΝΤ καταστρέφει τη δημοκρατία για τη διεξαγωγή ενός ανελέητου οικονομικού πολέμου εναντίον της ελληνικής εργατικής τάξης.

Και στη Γερμανία οι εργαζόμενοι πληρώνουν για αυτή την πολιτική. Είναι τα δικά τους λεφτά που θα πάνε στα σχέδια διάσωσης των τραπεζών. Για να μας παραπλανήσουν μας παρουσιάζουν τους Έλληνες εργαζόμενους σαν τους ενόχους. Όχι, οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν είναι «τεμπέληδες». Ούτε ζούσαν «πάνω από τις ανάγκες τους». Καταψηφίζω γιατί αρνούμαι να λάβω μέρος σε αυτό το παιγνίδι που στρέφει τον ένα Ευρωπαίο εργαζόμενο ενάντια στον άλλο.

Χρειαζόμαστε την εδώ και τώρα εθνικοποίηση των τραπεζών. Η δράση των χρηματιστηριακών αγορών πρέπει να περιοριστεί. Μόνο έτσι μπορεί να σταματήσει η καιροσκοπική χρεωκοπεία ολόκληρων κρατών.

Το «Όχι» μου στη Βουλή είναι συνάμα ένα «Ναι» στην αντίσταση. Υποστηρίζω τις απεργίες των ελληνικών συντεχνιών ενάντια στις περικοπές της Τρόικας. Και υποστηρίζω επίσης τις προγραμματιζόμενες κινητοποιήσεις στο τραπεζικό κέντρο της Φρανκφούρτης τον επόμενο Μάιο. Μόνο η αλληλεγγύη στην αντίσταση μπορεί να ανατρέψει τα διατάγματα και τις περικοπές της άρχουσας τάξης.

Βερολίνο, 27 Φεβρουαρίου 2012

(Για την αντιγραφή Πούπα Μομφεράτου)

Η κριτική που ασκεί η γαλλική εφημερίδα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μελλοντικά δικαστήρια..

La Tribune: «H Ευρώπη ήρθε αντιμέτωπη με τη δημοκρατία»


Ιστορικό και πολιτικό λάθος χαρακτηρίζει η γαλλική εφημερίδα La Tribune την απόφαση της Ευρώπης να επιβάλει το σχέδιό της στην Ελλάδα.

Μάλιστα η εφημερίδα προχωράει κι ένα βήμα παραπέρα λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η Ευρώπη «παίζει με τη φωτιά».

«Επιλέγοντας η Ευρώπη να θέσει την Ελλάδα υπό κηδεμονία πολιτική και οικονομική, να θέσει υπό άμεσο έλεγχο τον ελληνικό προϋπολογισμό και να παρέμβει στο χρόνο των βουλευτικών εκλογών, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις παίζουν με τη φωτιά» γράφει η γαλλική εφημερίδα.
«Εκεί που η Ευρώπη έπρεπε να δώσει ελπίδα και να ενθαρρύνει την ανάπτυξη, σπέρνει τον εξευτελισμό και την εξαθλίωση» συνεχίζει το άρθρο. Η γαλλική εφημερίδα χαρακτηρίζει τη συμφωνία για το δεύτερο πακέτο στήριξης προς την Ελλάδα πολιτικό και όχι οικονομικό γεγονός.

Όπως αναφέρεται η συμφωνία θα μείνει στην ιστορία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ως η στιγμή που η Ευρώπη ήρθε αντιμέτωπη με τη δημοκρατία, ενώ για την παρέμβαση Ευρωπαίων αξιωματούχων ως προς το χρόνο των εκλογών αναφέρει ότι ήθελαν «με κάθε κόστος να εξουδετερωθεί η δημοκρατία στην Ελλάδα».

Κάνει, μάλιστα, και μια αντιπαραβολή με την εποχή της σύστασης του νέου ελληνικού κράτους.
«Το 1831 ήταν ένας Βαυαρός βασιλιάς» γράφει δηκτικά το άρθρο αναφερόμενο πως και τότε «οι ευρωπαϊκές δυνάμεις θεωρούσαν πολύ ανώριμη την Ελλάδα για να αυτοκυβερνηθεί».



Καλοδεχούμενη άποψη. 

Μπορώ όμως και να υποθέσω οτι οι γάλλοι πάνε να χάσουνε τα κονέ τους στην Ελλάδα... 

Ποιός θα πρωτοφάει τον πλούτο της Ελλάδας;

Οι "χρηματοδότες" μας γερμανοί;

Οι "φίλοι" μας οι αμερικάνοι;

Οι άγγλοι που μας κληρονόμησαν απο τον καιρό της Γιάλτας;

Οι χρηματοδεσπότες χωρίς πατρίδα, δηλ. τα hedge funds, οι τραπεζίτες. οι αγορές κλπ; 

Θα χουν ενδιαφέρον οι επόμενες εκλογές...



Οι Παπούδες




Για σένα και όλους σαν εσένα....




Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2012

Ο αγώνας δρόμου για την παγκόσμια κυριαρχία φτάνει στο αποκορύφωμά του!

Τα γεγονότα έρχονται να ανατρέψουν την εικονική πραγματικότητα.
 
Όσοι πιστεύουν πως η Γερμανίδα Καγκελάριος καθώς και ο «πολύς» κύριος Schäuble, εξυπηρετούν καθαρά γερμανικά συμφέροντα, είναι γελασμένοι. Για τα συγκεκριμένα άτομα μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε, πως δεν είναι τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από απλά υποχείρια της ΝΤΠ και πως η «περίεργη» στάση τους είναι προσχεδιασμένη, για να οδηγήσει σε έναν στόχο: την απαξίωση των εθνικών συνόρων και την κατάργηση των εθνών/κρατών. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα και να δεσμευτούν μόνιμα όλα τα κράτη/μέλη της Ε.Ε. προτού εμφανιστούν οι διεκδικητές των δικαιωμάτων του Γερμανικού Ράιχ, οι οποίοι δρουν προς στιγμή ακόμα παρασκηνιακά.


Η οικονομική κρίση, η οποία έχει αγγίξει μοιραία και τους πειθαρχημένους Γερμανούς -όσο και να προσπαθούν αυτό να το καλύψουν με την φούσκα της δήθεν ανάπτυξης- έχει κάνει τον γερμανικό λαό να «ψάχνεται» και αυτό είναι για την ΝΤΠ πολύ επικίνδυνο, διότι δεν είναι δύσκολο να ανακαλυφτεί η απάτη του εικονικού (και στην ουσία ανύπαρκτου) Γερμανικού κράτους (Ομοσπονδιακή Δημοκρατία). Μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει στο μεταξύ ξυπνήσει, πράγμα το οποίο επιβάλει άμεση αντίδραση από αυτούς οι οποίοι θέλουν να τους κρατούν σε «χειμερία νάρκη». Δεν είναι λίγοι αυτοί στη Γερμανία που ζητούν σήμερα έξοδο από το Ευρώ και επιστροφή στο Μάρκο, αυτό προσπαθούν τα ελεγχόμενα ΜΜΕ να το αποσιωπήσουν, αλλά το internet είναι ακόμα ανεξέλεγκτο και κοντεύει να τους χαλάσει την δουλειά, γι αυτό βιάζονται επίσης να περάσουν δια της πλαγίας οδού το περιβόητο ACTA.

Σχετικά τώρα με την Ελλάδα, ο στόχος είναι να λειτουργήσει ως «μοντέλο εθελούσιας παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας», για να υπάρξει έτσι ένα προηγούμενο, το οποίο θα εφαρμοστεί έτσι και σε όλα τα υπόλοιπα κράτη/μέλη. Μια ομοσπονδοποίηση δηλαδή, σύμφωνα με το μοντέλο της Ομοσπονδιακής Γερμανίας.
Αυτό εξηγεί και το πολύ άκομψο παιχνίδι που παίχτηκε από τον άλλο φανατικό νεοταξίτη, τον πρώην πρωθυπουργό ΓΑΠ και την φουτουριστική ομάδα του, που φρόντισαν με τον πλέον άγαρμπο τρόπο να ισοπεδώσουν την χώρα μας και να την οδηγήσουν με συνοπτικές διαδικασίες στην αγκαλιά των αφεντικών τους. Ο μόνος τρόπος για να πετύχουν αυτόν τον στόχο, την εθελούσια παράδοση της εθνικής κυριαρχίας, ήταν μόνο ένας: Η πλήρης οικονομική κατάρρευση. Μια μέθοδος τόσο αποτελεσματική, όσο ήταν σε άλλες εποχές η πολιορκία.

Τι σημαίνει άρα αυτό;

Σημαίνει απλά, ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου.

Το ερώτημα όμως είναι: Ποιος έχει κηρύξει αυτόν τον Πόλεμο;

Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Το πόλεμο κήρυξαν, αυτοί που επιδιώκουν να διασφαλίσουν τον παγκόσμιο έλεγχο. Οι ενορχηστρωτές της Νέα Τάξης Πραγμάτων.

Τα πράγματα έχουν κάπως περιπλεχθεί όμως, λόγω της Γερμανίας, διότι η προπαγάνδα των τελευταίων χρόνων έχει καταφέρει να περάσει το μήνυμα της δήθεν αναβίωσης ενός 4ου Ράιχ, παρουσιάζοντας την Ομοσπονδιακή Γερμανία, ως τον «κακό» της παρέας. Αυτό αποδεικνύεται όμως ως μέρος του σχεδίου, διότι αυτό που εμφανίζεται σήμερα ως Γερμανία, είναι στην πραγματικότητα ΜΙΑ ΑΠΑΤΉ. Είναι ακριβώς αυτό το οποίο επιδιώκουν να κάνουν με όλη την Ευρώπη: Μια συνομοσπονδία κρατών, με κράτη αποκομμένα από το παρελθόν τους, χωρίς εθνικά σύνορα, για αυτό εμφανίζουν αυτό το γερμανικό μόρφωμα ως το πλέον ισχυρό, διότι επιδιώκουν να την παρουσιάσουν -παρά τον αρνητικό τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται- ως ιδανικό πρότυπο ευημερίας. Αυτό είναι ένα πρώτο σκαλοπάτι προς την τελική Παγκόσμια Διακυβέρνηση.

Ποιόν εξυπηρετεί όμως αυτό;

Εξυπηρετεί πρώτα το Διεθνές Κεφάλαιο (τις Τράπεζες) και αμέσως μετά τους συνοδοιπόρους τους που είναι ο αγγλοαμερικανικός ιμπεριαλιστικός συνασπισμός.

Το άλλο ερώτημα που προκύπτει, είναι: Ποιους φοβούνται;

Φοβούνται την συσπείρωση του εχθρού, που είναι, αυτό που λέω εγώ «συνασπισμό της αρκούδας». Δηλαδή την αναβίωση του Γερμανικού Ράιχ (που δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με το Γ’ Ράιχ ή το Σιωνιστικό μόρφωμα της Ομοσπονδιακής Γερμανίας) , που ετοιμάζεται παρασκηνιακά για την τελική επίθεση και που έχει στο μεταξύ πάρει με το μέρος του την ομάδα κρατών που είναι γνωστά ως BRIC. Αυτός είναι ο εχθρός, και είναι όχι μόνο τρομερός αλλά και ανήλεος. Και το κυριότερο είναι, πως εξαιτίας της ασύστολης κατάχρησης εξουσίας, στην οποία επιδόθηκε η αυτοκρατορία όλα αυτά τα χρόνια που μονοπώλησε την παγκόσμια κυριαρχία μετά την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος, έχει ο συνασπισμός αυτός τώρα και το ηθικό πλεονέκτημα, γι αυτό πρόκειται σύντομα να εμφανιστεί ως ο «απελευθερωτής των σκλάβων», ως ο νέος Σπάρτακος!

Αυτά είναι κάποια από τα γεγονότα που «παίζονται» στο παρασκήνιο και δεν αποτελούν δικές μου «ανακαλύψεις», αλλά είναι πράγματα γνωστά σε όλους αυτούς που τολμούν να κοιτάξουν την αλήθεια κατάματα.

Συμβαίνει όμως -ακόμα και μέσα στους χώρους του διαδικτύου- να υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι έχουν «κουμπώσει» με τα συμφέροντα κάποιων επιτήδειων, οι οποίοι ελπίζουν να επωφεληθούν από τις εξελίξεις και να καταφέρουν να αρπάξουν κάποιο κομμάτι από την «πίτα» της εξουσίας. Αυτοί είναι οι χειρότεροι στον χώρο της παραπληροφόρησης, διότι έχουν απόλυτη άγνοια σε ότι αφορά τα γεγονότα, και χωρίς να ξέρουν στην πραγματικότητα τι κάνουν, διασπείρουν παραπλανητικές πληροφορίες και είναι και οι ποιο φλογεροί πολέμιοι της αλήθειας. Αυτό κάνει την έρευνα του αντικειμενικού ερευνητή ακόμα ποιο δύσκολη και κρατά τους επιφανειακούς «περιηγητές», που είναι δυστυχώς οι περισσότεροι, στο σκοτάδι.

Έτσι γινόταν πάντα και έτσι γίνεται και σήμερα…

Γι αυτό τα γεγονότα θα έρθουν αιφνιδιαστικά και θα πιάσουν το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου στον …ύπνο.

Το τελικό ερώτημα που εύλογα τίθεται όμως τώρα, είναι: Υπάρχει διέξοδος;

Η απάντηση είναι: Ναι! Πάντα υπάρχει διέξοδος

Το ζήτημα είναι, όμως, αν είμαστε αρκετά θαρραλέοι και άγρυπνοι ώστε να την εντοπίσουμε και να την ακολουθήσουμε.

Alkimos archive

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

ΝΤΑΛΑΡΑ, Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΣΕ ΨΑΧΝΕΙ. Α, ΚΑΙ ΒΡΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑ.

Απόσπασμα απο άρθρο του Βελισσάριου Δραγάτση στο newsbomb.gr
 

Ως οικειοθελής συνήγορος του Θεόδωρου Πάγκαλου εμφανίστηκε ο Γιώργος Νταλάρας σε συνέντευξη που έδωσε πριν από λίγη ώρα στην τηλεόραση. Υποστήριξε ότι συμφωνεί με το ενδεχόμενο εκχώρησης των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων! 


Πριν ακόμα ολοκληρώσει το ερώτημά της η κ. Πόπη Τσαπανίδου, ο γνωστός καλλιτέχνης έσπευσε να συμφωνήσει με την άποψη του αντιπροέδρου της κυβέρνησης κ. Θεόδωρου Πάγκαλου περί εκχώρησης της εθνικής κυριαρχίας λέγοντας: «Συμφωνώ αλλά δεν υπερβάλλω»!


Ο κ. Γιώργος Νταλάρας είπε επί λέξει: «Συμφωνώ γιατί κατ’ ανάγκη πρέπει να συμφωνήσω. Αν και τα Μνημόνια είναι κατακριτέα επί της ουσίας. Δεν θέλαμε ποτέ να τα ζήσουμε αυτά. Πρέπει να δούμε ποιοι μας οδήγησαν σ’ αυτά τα Μνημόνια και ποιοι φταίνε από τους κυβερνήτες μας, ποια κόμματα, ποιοι απέχουν, ποιοι δεν δουλεύουν γι’ αυτά, ποιοι μένουν με την ασπίδα της “μη συμμετοχής” και δεν δουλεύουν γι’ αυτό ενώ θα έπρεπε να ήμαστε ενωμένοι». Έφθασε μάλιστα να υιοθετήσει πλήρως τις απόψεις που έχει διατυπώσει επανειλημμένως ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος επέλεξε τη σύζυγό του Άννα Νταλάρα στην ηγετική ομάδα που στήριξε την κυβέρνηση που οδήγησε τη χώρα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στον ασφυκτικό έλεγχο της τρόικας.


Υιοθετεί ρητορική Παπανδρέου


«Δεν συμφωνώ με τα Μνημόνια αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Είναι: Ή Μνημόνιο ή καταστροφή», σημείωσε ο κ. Νταλάρας επιβεβαιώνοντας τη γνωστή τακτική διλημμάτων που έθεσε επανειλημμένως κατά την προηγούμενη διετία ο κ. Παπανδρέου.


Παρά τις φεντεραλιστικές απόψεις που εξέφρασε, συμφωνώντας προφανώς με τον κ. Πάγκαλο, ο κ. Νταλάρας υποστήριξε σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ότι η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη να προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να υπογράψει τη συνθήκη του Μάαστριχτ και τελικά να ενταχθεί στην Ευρωζώνη. Κατηγόρησε μάλιστα τις πολιτικές ηγεσίες ότι δεν διαπραγματεύθηκαν ενώ ισχυρίσθηκε ότι «δεν υπάρχει κράτος».



Ο Νταλάρας ο Ευρωπαίος και η Άννα η αριστερή... 

Τί μου θύμισε...


 

Μικρά κι ανήλιαγα στενά
και σπίτια χαμηλά μου
βρέχει στη φτωχογειτονιά
βρέχει και στην καρδιά μου


Αχ ψεύτη κι άδικε ντουνιά

άναψες τον καημό μου
είσαι μικρός και δε χωράς
τον αναστεναγμό μου

Οι συμφορές αμέτρητες

δεν έχει ο κόσμος άλλες
φεύγουν οι μέρες μου βαρειά
σαν της βροχής τις στάλες


Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης





Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να 'τανε το 21 να 'ρθει μια στιγμή

Να περνάω καβαλάρης στο πλατύ τ' αλώνι
και με τον Κολοκοτρώνη να 'πινα κρασί

Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα
μια Τουρκοπούλα αγκαλιά

Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά

Πρώτος το χορό να σέρνω στου Μοριά τις στράτες
και ξοπίσω μου Μανιάτες και οι Ψαριανοί

Κι όταν λαβωμένος γέρνω κάτω απ' τους μπαξέδες
να με ραίνουν μενεξέδες χέρια κι ουρανοί

Να πολεμάω τις μέρες στα κάστρα
και το σπαθί μου να πιάνει φωτιά
και να κρατάω τις νύχτες με τ' άστρα
μια Τουρκοπούλα αγκαλιά

Μου ξανάρχονται ένα ένα χρόνια δοξασμένα
να 'τανε το 21 να 'ρθει μια βραδιά

Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής


Και η άποψη του Καζαντζίδη για το άτομο

Με τέτοιες ενέργειες έχουμε ελπίδα...




Ομάδα Εθελοντικής Δράσης νομού Πιερίας (www.otoposmou.gr)

Μια πρωτοβουλία, που αποδεικνύει ότι με φαντασία και αλληλεγγύη, πολλά μπορούν να αλλάξουν, ανέλαβε η Ομάδα Εθελοντικής Δράσης του Ν. Πιερίας.
Μέσω του διαδικτύου και της ιστοσελίδας Ο τόπος μου, κατάφεραν να διαθέσουν μέσα σε μόλις 10 ώρες 24 τόνους πατάτας, χωρίς τη μεσολάβηση μεσαζόντων και λοιπών αρπακτικών, με αποτέλεσμα οι τιμές να είναι πολύ χαμηλές (25 λεπτά το κιλό).

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, η παράδοση θα γίνει το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου από τις 09:00 το πρωί στην Κατερίνη και η ποιότητα της πατάτας θα είναι άριστη.

Η “πρωτοβουλία 2,5€ το δεκάκιλο”, αγκαλιάστηκε από τους πολίτες με στόχο να χτυπήσουν τα σούπερ μάρκετ και τους μεσάζοντες. Τις επόμενες ημέρες το ίδιο αναμένεται να γίνει και με άλλα προϊόντα, όπως ρύζι και όσπρια.

 Μάλιστα, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα, ήδη αλυσίδα σούπερ μάρκετ στη Β. Ελλάδα…θορυβήθηκε από τις ενέργειες τις ομάδας και έβγαλε σε προσφορά, πατάτες Νευροκοπίου προς 0,34 ευρώ το κιλό, δηλαδή από 7 ευρώ το δεκάκιλο, κατέβηκε ξαφνικά στα 3,4 ευρώ το δεκάκιλο, κάτι που καταδεικνύει και το μέγεθος της αισχροκέρδειας.


Ο Ηλίας Τσολακίδης, μέλος της Ομάδας Εθελοντικής Δράσης του νομού Πιερίας εξήγησε πως η ιδέα γεννήθηκε από μια ανάλογη πρωτοβουλία στη Θεσσαλονίκη, όταν παραγωγοί της Δράμας μοίρασαν στους περαστικούς πάνω από 10 τόνους πατάτες Νευροκοπίου, με στόχο να διαμαρτυρηθούν για την χαμηλή τιμή, με την οποία αγοράζουν οι έμποροι.

“Σκεφτήκαμε λοιπόν ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς κάτι ανάλογο στην περιοχή μας,

Πήραμε τηλέφωνο στον αγροτικό συνεταιρισμό στο Νευροκόπι και τους ζητήσαμε ονόματα παραγωγών τους οποίους παρακαλέσαμε να έρθουν στην Κατερίνη για να μας πουλήσουν πατάτες. Ρωτήσαμε πόσο θα κόστιζε το κιλό αν μας έφερναν ένα φορτηγό με 24 τόνους. Μας απάντησαν ότι θα μπορούσαν να μας φέρουν αυτή την ποσότητα αντί 23 λεπτών το κιλό. Τους είπαμε όχι, θα σας δώσουμε 25 λεπτά το κιλό”, αναφέρει ο κ. Τσολακίδης.

Στη συνέχεια τα μέλη της ομάδας, μέσω της παραπάνω διαδικτυακής εφαρμογής, όπου ο καθένας μπορούσε να παραγγείλει πατάτες, κατάφεραν να τις διαθέσουν. Η εφαρμογή άρχισε να λειτουργεί την Τετάρτη και μέσα σε 10 ώρες είχαν πουληθεί όλες !

Από
UDemand

Ένα άρθρο πραγματικά άξιο προσοχής - Η ΤτΕ και οι Εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Κεντρικές Τράπεζες.

Στις επιστημονικές συζητήσεις μέσω Διαδικτύου του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Hellenic Electronic Center (www.greece.org) έγινε αναφορά στο άρθρο πρώην στελέχους της Κεντρικής Τραπέζης του Καναδά με τίτλο «Τράπεζα της Ελλάδος. Η Ανώνυμος Πολυμετοχική Εταιρεία». Δείτε το στη διεύθυνση http://spiros26.files.wordpress.com/2009/10/cf84cf81ceaccf80ceb5ceb6ceb1-cf84ceb7cf82-ceb5cebbcebbceacceb4cebfcf821.pdf

Με αφορμή το παραπάνω άρθρο και την έρευνά μου σχετικά με τις κεντρικές τράπεζες στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, είναι σκόπιμο να γίνουν τα θέματα αυτά γνωστά σε κάθε ενδιαφερόμενο εντός και εκτός του Πανεπιστημίου. Γλωσσάριο όρων υπάρχει στο τέλος του μηνύματος για τη διευκόλυνσή σας.

Νομίζω ότι το ανωτέρω κείμενο του πρώην στελέχους της ΤτΚ είναι χρήσιμο και επίκαιρο, τουλάχιστον ως προς τα ερωτήματα που θέτει. Ίσως θα μπορούσαμε να αφαιρέσουμε κάποια σχόλια που του δίδουν τελικώς τη μορφή πολιτικής τοποθέτησης. Εντούτοις, ο πολιτικός τόνος του κειμένου δεν πρέπει να μας απασχολεί, καθώς έχουμε κουραστεί από τις δήθεν αντικειμενικές αναλύσεις της σύγχρονης οικονομικής επιστήμης, που πολλές φορές είναι αυθαίρετες.

Όπως φάνηκε και από την παγκόσμια κρίση του 2008, το σύστημα της εποπτείας των τραπεζών και της κεφαλαιαγοράς μπορεί να πάσχει εν μέρει ή στο σύνολό του και να συμβάλλει στην κατάρρευση χωρών όπως, π.χ., η Ελλάδα. Η μελέτη του προβλήματος της αντιπροσώπευσης είναι απαραίτητη για την κατανόηση της λειτουργίας της οικονομίας, ειδικά όταν το πρόβλημα αυτό αναφέρεται σε νευραλγικούς τομείς όπως οι κεντρικές τράπεζες.

Το συγκεκριμένο θέμα της ΤτΕ έχει απασχολήσει και τον τύπο και μάλιστα χαρακτηριστικό είναι το άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή, 15-4-2007, με τίτλο «Ο θολός ρόλος της ΤτΕ στο τραπεζικό σύστημα». Από πλευράς εταιρικής διακυβέρνησης νομίζω ότι η ΤτΕ αποτελεί πολύ ενδιαφέρον θέμα και το έχω δώσει για έρευνα σε πολλούς φοιτητές. Μεταξύ άλλων έχουμε ψάξει για την ιδιοκτησιακή δομή της ΤτΕ (δηλ. ποιοί είναι οι μέτοχοί της), τα οικονομικά στοιχεία της ΤτΕ (δηλ. τις λογιστικές καταστάσεις της) και τα χαρακτηριστικά κινδύνου - απόδοσης της ΤτΕ (δηλ. πώς εξελίσσεται η μετοχή της στο χρηματιστήριο).

Παρόλες τις προσπάθειές μας βρήκαμε αρκετά στοιχεία μόνο για το τρίτο ερώτημα. Γενικά, η μετοχή της ΤτΕ χαρακτηρίζεται από χαμηλό συστηματικό κίνδυνο και πολύ καλές αποδόσεις σε σχέση με τον γενικό δείκτη του Χρηματιστηρίου Αθηνών ή τον δείκτη των τραπεζών.

Όσον αφορά το θέμα των οικονομικών στοιχείων δεν κατέστη δυνατόν να βρούμε και πολλά στην αρχή, τουλάχιστον από πλευράς διαδικτύου. Ενδιαφέρον έχει ότι γύρω στον Νοέμβριο του 2010 είδαμε να εμφανίζονται και στην ιστοσελίδα της ίδιας της ΤτΕ οι οικονομικές καταστάσεις της, www.bankofgreece.gr, μετά την ενότητα «Δοκίμια Εργασίας». (Ενώ το σύνηθες στο διαδίκτυο είναι να υπάρχει συγκεκριμένη και πλήρης ενότητα ενημέρωσης επενδυτών.)

Ως προς το πρώτο ερώτημα για την ταυτότητα των μετόχων της ΤτΕ, δυστυχώς δεν υπάρχουν πληροφορίες. Η κριτική όμως για την έλλειψη αυτή εμποδίζεται από την ισχύουσα νομοθεσία, καθώς μια εισηγμένη εταιρεία οφείλει να δημοσιοποιεί μόνον τους μετόχους που κατέχουν πάνω από το 5% των μετοχών.

Ένα τέταρτο όμως ερώτημα, ίσως πιο στοιχειώδες, είναι: Γιατί μια κεντρική τράπεζα να είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο και να ανήκει σε ιδιώτες; Με άλλα λόγια, ποιά είναι τα οφέλη και οι τυχόν παρενέργειες που προσφέρει η ρύθμιση αυτή; Δημιουργείται επίσης η απορία αν υπάρχουν και άλλες κεντρικές τράπεζες στη Γη με παρόμοιο καθεστώς όπως η ΤτΕ.

Στην ιστοσελίδα της Τραπέζης Διεθνών Διακανονισμών (www.bis.org/cbanks.htm) παρατηρούμε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 157(;) κεντρικές τράπεζες στον κόσμο. Έστειλα λοιπόν ένα ηλ. μήν. στις περισσότερες με το ερώτημα αν το μετοχικό τους κεφάλαιο ανήκει σε ιδιώτες ή στο Δημόσιο. Αυτές που μου απάντησαν ανέφεραν ότι δεν υπάρχουν μετοχές με τη συνήθη έννοια και η τράπεζα ή τέλος πάντων ο φορέας που ασκεί την εποπτεία των τραπεζών ανήκει στο κράτος.

Παγκοσμίως οι εισηγμένες σε χρηματιστήριο κεντρικές τράπεζες αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα. Αν δεν κάνω λάθος, υπάρχουν μόνο 4 εισηγμένες κεντρικές τράπεζες (δηλ. ποσοστό 2,5%): Η Τράπεζα της Ιαπωνίας, η Ελβετική Εθνική Τράπεζα, η Εθνική Τράπεζα του Βελγίου και η Τράπεζα της Ελλάδος.

Το εύρημα αυτό αξίζει της προσοχής μας. Εκ πρώτης όψεως, οι τρείς πρώτες χώρες διαθέτουν πλούτο και εμπειρία αιώνων όσον αφορά τους θεσμούς και τη διακυβέρνηση και μπορούμε να υποθέσουμε ότι ξέρουν τι κάνουν. Η Ελλάδα πώς ταιριάζει στο υποσύνολο αυτό;

Πιο προσεκτική όμως ματιά στο σύνολο των τεσσάρων φανερώνει ότι οι δύο πρώτες χώρες έχουν το δικό τους νόμισμα και ισχυρή οικονομία που έχει αντέξει με επιτυχία σε παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις, ακόμη και σε πολέμους. Αντιθέτως, οι τελευταίες δύο χώρες, η Ελλάδα και το Βέλγιο, χρησιμοποιούν το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, το οποίο βρίσκεται εκτός της αποκλειστικής δικαιοδοσίας μιας επιμέρους χώρας. Η Ελλάδα έχει χρεωκοπήσει επί της ουσίας και βρίσκεται υπό τον έλεγχο του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ, ενώ το Βέλγιο αντιμετωπίζει ακυβερνησία για πολλούς μήνες και υπάρχουν έντονες φήμες για διάλυση της χώρας.

Δεν υποννοώ ότι πρέπει να επιρρίψουμε ευθύνες σε θεσμούς από το γεγονός ότι οι κεντρικές τράπεζες των δύο αυτών χωρών είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Απλώς πρέπει να διατυπωθεί το γεγονός ως μια ακόμη αξιοπερίεργη σύμπτωση για περαιτέρω μελέτη. Εν τούτοις, το ερώτημα παραμένει αλλά τώρα πλέον επιτακτικό: Η Ελλάδα πώς ταιριάζει στο υποσύνολο αυτό;

Υπενθυμίζεται ότι οι αρμοδιότητες της ΤτΕ είναι πολύ σημαντικές για το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Μεταξύ άλλων, η ΤτΕ εποπτεύει τις ελληνικές τράπεζες και τις ασφαλιστικές, έχει την ευθύνη για την εφαρμογή της νομισματικής πολιτικής, διαχειρίζεται τα διαθέσιμα της ΕΚΤ στην Ελλάδα, είναι υπεύθυνη για τα συστήματα πληρωμών και ενεργεί ως ταμίας και εντολοδόχος του Ελληνικού Δημοσίου. Βλ. http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Bank/responsibilities.aspx#eu1.

(Παρεμπιπτόντως, στην ΤτΕ ανήκει και το 60% του ταμείου εγγύησης καταθέσεων, www.hdgf.gr, που βεβαίως είναι λεπτομέρεια σε σχέση με τις άλλες αρμοδιότητες της ΤτΕ. Οι ερευνητές της τραπεζικής ίσως βρουν ενδιαφέρουσα τη θεωρητική εργασία http://www.aueb.gr/users/episcopos/Episcopos-2010-tel.pdf).

Αν ο ιδιωτικός χαρακτήρας των κεντρικών τραπεζών δημιουργεί τυχόν προβλήματα, δεν είναι βέβαιο ότι η κρατικοποίηση της ΤτΕ θα επιλύσει και το πρόβλημα της αντιπροσώπευσης. Το πρόβλημα αυτό απλώς θα αλλάξει μορφή μετά την κρατικοποίηση της ΤτΕ αν δεν υπάρξουν και οι ανάλογες μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπισή του. Οι κεντρικές τράπεζες σε όλον τον κόσμο έχουν υπερβολικά μεγάλη δικαιοδοσία που δεν αντισταθμίζεται πάντα από την απαραίτητη λογοδοσία στο λαό που υποτίθεται ότι υπηρετούν. Αυτό όμως είναι αντικείμενο άλλης έρευνας.

Ένα όφελος από την την ιδιωτική μορφή ενός εντολοδόχου του Δημοσίου είναι, κατά γενική ομολογία, η αποτελεσματική διαχείριση. Αυτό όμως ισχύει όταν υπάρχει μηχανισμός που να εγγυάται την ανταγωνιστικότητα του εντολοδόχου και όχι όταν αυτός γίνεται μονοπώλιο υπηρεσιών και καθεστώς όπως η ΤτΕ. Εξάλλου, αν πρόκειται για κρίσιμους τομείς όπως η εθνική άμυνα, το επιχείρημα υπέρ της ανάθεσής τους σε ιδιωτικές εταιρείες μάλλον προκαλεί το μειδίαμα τόσο των οικονομολόγων όσο και των στρατηγών. Ομοίως και για τους θεμελειώδεις τομείς της ενέργειας, ορυκτού πλούτου, κλπ, οι οποίοι παρατηρούμε να βρίσκονται, ευλόγως, υπό τον έλεγχο του Δημοσίου.

Μια από τις παρενέργειες που μπορεί να παρατηρηθούν στη συγκεκριμένη περίπτωση της ΤτΕ στον κρίσιμο τομέα είναι οι μέτοχοί της να κατέχουν εμπιστευτικές πληροφορίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για κερδοσκοπία, π.χ., στις συμβάσεις ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης (CDS, βλ. τη μετάφρασή μας στη Βικιπαίδεια http://el.wikipedia.org/wiki/Συμβάσεις_ανταλλαγής_κινδύνου_αθέτησης) Οι συμβάσεις αυτές που κυριάρχησαν στην πρόσφατη κρίση ενδέχεται να οδηγήσουν έναν επενδυτή να επιδιώκει την πτώχευση μιας εταιρείας ή χώρας, όπως η Ελλάδα.

Συνεπώς η περίπτωση της ΤτΕ πρέπει να μας απασχολήσει όλους. Ακόμη και αν δεν υπάρχει ζήτημα νομιμότητας με το τρέχον καθεστώς της, υπάρχει σωρεία ενδεχομένων προβλημάτων αντιπροσώπευσης που αφορούν στην εύρυθμη λειτουργία και εποπτεία της κεφαλαιαγοράς και του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού συστήματος, όχι μόνον της Ελλάδος αλλά και της Ευρώπης. Φυσικά απαιτούνται περισσότερες μελέτες, για να εξαχθούν στέρεα συμπεράσματα.

Γλωσσάριο

Σύμβαση ή συμβόλαιο. Στα οικονομικά η σχέση μεταξύ δύο οντοτήτων (ατόμων, εταιρειών, κρατών, κλπ.) μέσω της οποίας οι οντότητες συμφωνούν ρητώς ή εμμέσως για διάφορες ενέργειές τους. Π.χ., εταιρεία - εργαζόμενος, διευθυντής - υποδιευθυντής, εταιρεία - καταναλωτής, τράπεζα - δανειζόμενος, πολιτικός - ψηφοφόρος, καθηγητής - φοιτητής.

Εταιρική Διακυβέρνηση: Αντικείμενο των ευρυτέρων οικονομικών και νομικών επιστημών, με θέμα μελέτης όλο το πλέγμα των συμβάσεων, από τις οποίες απαρτίζεται μια εταιρεία.

Πρόβλημα αντιπροσώπευσης: Στην οικονομική θεωρία της αντιπροσώπευσης αναλύονται συμβάσεις στις οποίες υπάρχει ένας εντολέας, π.χ., ο μέτοχος μιας εταιρείας και ένας εντολοδόχος, π.χ., ο γενικός διευθυντής. Επειδή ο εντολοδόχος γνωρίζει περισσότερα από τον εντολέα για το έργο που πρέπει να παραχθεί, όταν παραστεί ευκαιρία, αλλάζει στρατηγικώς τη συμπεριφορά του μετά τη σύναψη της σύμβασης και μπορεί να ενεργήσει εις βάρος του εντολέα. Παράδειγμα είναι η σχέση Δημοσίου - Κεντρικής Τραπέζης, στην οποία προφανώς ο εντολοδόχος είναι η ιδιωτική Κεντρική Τράπεζα.

Συστηματικός κίνδυνος. Ο κίνδυνος ζημίας που αντιμετωπίζει ο επενδυτής από τις διακυμάνσεις στην τιμή μιας μετοχής, μπορεί να μειωθεί στο ελάχιστο με ταυτόχρονη επένδυση μικροτέρων ποσών σε πολλές διαφορετικές μετοχές. Συστηματικός είναι ο ελάχιστος κίνδυνος που χαρακτηρίζει τη μετοχή και δεν μπορεί να εξαλειφθεί περαιτέρω.

Αθήνα, 1/2/2011.

Αθανάσιος Επίσκοπος
Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Πηγή: Λόγιος Ερμής

Το είδα στο Ο νοών...νοείτω

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Ο Πάγκαλος ορκίστηκε για να τηρεί το Σύνταγμα; (βίντεο)

Οι δηλώσεις Πάγκαλου που έγιναν χθές σε γαλλικό κανάλι αποκαλύπτουν τις "αρχές" με τις οποίες κυβέρνησε τόσα χρόνια και, δυστυχώς για εμάς, ΑΚΟΜΑ συνεχίζει να κυβερνά αυτόν τον τόπο....


Μου αρέσει που ορκίστηκε να τηρεί το Σύνταγμα και τους Νόμους...

Για να δούμε τι αναφέρει ο Νόμος 1558/85 (ΦΕΚ Α' 137) : "Κυβέρνηση και Κυβερνητικά 'Οργανα" :



ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ' :  ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΙ

'Αρθρο 14 :    Διορισμός και ορκωμοσία

1.     Οι αντιπρόεδροι της Κυβέρνησης, οι υπουργοί και οι υφυπουργοί διορίζονται και παύονται σύμφωνα με τα άρθρα 37 παρ. 1 και 81 παρ. 1 του Συντάγματος με π.δ./γμα ύστερα από πρόταση του Πρωθυπουργού και δίνουν ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας τον ακόλουθο όρκο : "Ορκίζομαι στο όνομα της Αγίας Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να τηρώ το Σύνταγμα και τους νόμους και να υπηρετών το γενικό συμφέρον του Ελληνικού λαού". Η παρ. 2 του άρθρου 59 του Συντάγματος ισχύει αναλόγως. Μπορεί επίσης να δοθεί όρκος με διαβεβαίωση χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο.

2.   Για το διορισμό αντιπροέδρου της Κυβέρνησης δεν απαιτείται προηγούμενη σύσταση θέσης. 

Αυτά αναφέρει...

Δείτε τώρα και για συμπλήρωμα και ένα βίντεο (απο το Tsantiri) από τα παλιά με τον Γιάννη Καψή να καταγγέλλει τις παραπάνω ομολογίες του Θόδωρου Πάγκαλου ως εσχάτη προδοσία.

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

«Ξαφνικός θάνατος» αν δεν αυξηθούν τα έσοδα 30-40% τον ...Μάρτιο


του Κώστα Χαρδαβέλλα απο το Newsbomb

Κυβέρνηση και τρόικα κρύβουν επιμελώς το ενδεχόμενο ενός «ξαφνικού θανάτου» της ελληνικής οικονομίας, εάν από το Μάρτιο δεν αυξηθεί η είσπραξη εσόδων από το κράτος σε ένα ποσοστό 30-40% οπωσδήποτε. Και «ξαφνικός θάνατος» για την ελληνική κοινωνία σημαίνει αδυναμία του δημόσιου να πληρώσει μισθούς και αδυναμία των ασφαλιστικών ταμείων να πληρώσουν συντάξεις και έξοδα νοσηλείας και περίθαλψης των ασφαλισμένων τους.

Ο βασικός στόχος της Τρόικας που ήταν να θωρακίσει την ΕΕ από ένα καταστροφικό ντόμινο ενδεχόμενης άτακτης χρεοκοπίας της Ελλάδας, επετεύχθη με την προχθεσινή συμφωνία – θρίλερ των Βρυξελλών.

Όμως από δω και πέρα τα όποια νέα δάνεια θα δίνονται στην Ελλάδα- εφόσον βέβαια ανάβουν το πράσινο φως οι ξένοι ελεγκτές που θα βρίσκονται σπαρμένοι σε όλα τα ελληνικά υπουργεία- θα πηγαίνουν βασικά για εξόφληση του χρέους μας κι όχι για ανάπτυξη και βελτίωση των συνθηκών ζωής στην Ελλάδα.

Έτσι θεσπίζεται ειδικός λογαριασμός υπό την εποπτεία της Τράπεζας της Ελλάδος και της Τρόικας, ο οποίος θα διασφαλίζει καταρχήν την εξόφληση του χρέους.

Και ιδού τώρα τι μας έκρυψαν από την προχθεσινή συμφωνία των Βρυξελλών: Στο λογαριασμό αυτό, πέρα από τα χρήματα των δανειακών δόσεων που θα παίρνουμε από την Τρόικα θα μπαίνουν και φορολογικά έσοδα κι έσοδα αποκρατικοποιήσεων ώστε να συμπληρώνεται κάθε φορά το ποσό εξόφλησης παλαιότερων δανείων αυξημένων βέβαια με τα ληστρικά τους επιτόκια.

Από 'κει και πέρα ότι μένει – κάτι ψίχουλα δηλαδή – θα δίνονται για τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, την ανάπτυξη, την αντιμετώπιση της ανεργίας κλπ.

Δηλαδή μηδέν συν μηδέν ίσον μηδέν.

Οικονομικές μελέτες της Κομισιόν που κυκλοφορούν σαν non paper στα οικονομικά υπουργεία της ΕΕ αποκαλύπτουν ότι αν από το Μάρτιο η Ελλάδα δεν αυξήσει κατά 30-40% τα έσοδά της θα οδηγηθεί μοιραία σε αδυναμία πληρωμών του δημοσίου, τέλος Απρίλη περίπου, και σε έναν «ξαφνικό θάνατο» της ελληνικής κοινωνίας.

SOS: Το Σύνταγμα αναθεωρείται τώρα!



Ο λαός έχει την εσφαλμένη εντύπωση ότι προκειμένου να ισχύσουν όσα προβλέπονται στη σύμβαση του PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση και κυρίως αυτά που αναφέρονται στο Αγγλικό Δίκαιο, στον «Ειδικό Λογαριασμό», στους «γκαουλάϊτερ των υπουργείων», καθώς και οι δεσμεύσεις για τους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και την κατά προτεραιότητα εξόφληση των δανειστών, έστω και αν εξαθλιώνεται ο λαός, θα πρέπει να γίνει αναθεώρηση του Συντάγματος, σύμφωνα με τις διατάξεις που προβλέπει το ίδιο το Σύνταγμα. Οπότε ο κόσμος έχει μείνει ήσυχος, γιατί πιστεύει ότι με την ψήφο του θα δυσκολέψει τέτοιες εξελίξεις. Όμως δυστυχώς κανείς δεν του λέει την αλήθεια. Ούτε τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ούτε οι κρατικοδίαιτοι πανεπιστημιακοί.

Η αλήθεια είναι ότι το ελληνικό Σύνταγμα αναθεωρείται τώρα αυτή τη στιγμή και δεν υπάρχει ούτε καν λόγος για τυπική αναθεώρηση αργότερα. Ειδικότερα, η Κερκόπορτα που έχει κάνει το ελληνικό Σύνταγμα σουρωτήρι, είναι το άρθρο 28 και ειδικότερα η παράγραφος 2. Σύμφωνα λοιπόν με αυτή τη διάταξη, υπερισχύουν του ελληνικού Συντάγματος συμφωνίες με ξένα όργανα, εφόσον ψηφιστούν στη Βουλή από 180 βουλευτές. Αυτή η Κερκόπορτα σπανίως συναντάται σε άλλα Συντάγματα. Συνήθως συνθήκες τέτοιας σπουδαιότητας, που υπερισχύουν των Συνταγμάτων των διαφόρων χωρών, νομιμοποιούνται με δημοψηφίσματα. Δυστυχώς σε μας, αποκλειστικά αρμόδιο είναι το πολιτικό σύστημα. Η συμφωνία των κομματικών αρχηγών.

Επομένως δεν απαιτείται καμία τυπική και βαρύγδουπη αναθεώρηση. Η αναθεώρηση του Συντάγματος γίνεται μόλις σήμερα, με την υπερψήφιση των ανωτέρω συμβάσεων από 180 βουλευτές.

Και δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά με την τωρινή ψήφο 180 βουλευτών, νομιμοποιείται και το πρώτο μνημόνιο και η πρώτη δανειακή σύμβαση και έτσι νομιμοποιούνται και τα μέχρι τώρα δοθέντα χρήματα από την τρόϊκα που ήταν στον αέρα.

Τις ενέργειες αυτές τις κάνουν τρεις βασικοί πολιτικοί (Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος) και 199 εκβιαζόμενοι βουλευτές.

Να τους θυμάστε όλους αυτούς, με τα ονόματά τους.

Προεδρική Δημοκρατία

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ “ΜΕΓΑΛΟΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ” ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ


ΟΣΟ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΘΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ

ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΔΟΣΗ ΔΑΝΕΙΟΥ

”ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΣΩΤΗΡΕΣ”

ΟΙ ΕΚΜΑΥΛΙΣΜΕΝΟΙ “ΕΛΛΗΝΕΣ” ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ??

Ατυχώς στην Ελλάδα δεν έχουμε διανοούμενους, δεν φαίνονται ποτέ πουθενά για το καλό μας. Μόνο τα “σκατά” τους τρώμε στη μάπα από τα κουραδομήντια. Δηλαδή, το “ότι δηλώσεις είσαι”, την αναισθησία για το συνάνθρωπο, τον ναρκισισμό, το ξεπουλημα του παραδόπιστου σε ότι αποφέρει χρήμα και φήμη, την αδιαφορία για την κοινωνία, τις δημόσιες σχέσεις του κώλου, τον υποκειμενισμό του “δημιουργού”, την τύφλα ως προς το ρόλο της γνώσης, την πραχτώρευση ντόπιων και ξένων συμφερόντων(βλέπε ΔΟΛιους, ”αγγλίδες”) κ.ο.κ.

Η γαλλική εφημερίδα “LIBERATION” δημοσίευσε χθες ένα σημαντικό κείμενο αντιμνημονιακής συμπαράστασης προς τον ελληνικό λαό και ενάντια στις ισοπεδωτικές πολιτικές που με αφετηρία την Ελλάδα προβλέπεται να επεκταθούν σε όλη την Ευρώπη. Συνυπογράφεται από κορυφαίους γάλλους στοχαστές- μεταξύ των οποίων ο Μπαντιού, ο Μπαλιμπάρ, ο Νανσύ, ο Ρανσιέρ, η Μπάρμπαρα Κασσέν, ο Μισέλ Σουριά, ο Ντιντί -Υμπερμάν,ο Ρογκοζίνσκι, κ.ά. Κινητοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του Ελληνικού περιοδικού αληthεια που τους πρότεινε και το κείμενο για συνυπογραφή. Συνοδεύεται από ένα κάλεσμα για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής αλληλεγγύης που ήδη βρίσκει ανταπόκριση σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Το κείμενο θα δημοσιευτεί και στην “Guardian” και στο ιταλικό “Μανιφέστο” αλλά πιστεύεται ότι θα δημοσιευτεί και αλλού δεδομένου ότι υπογραφές και μέιλ συμπαράστασης λαμβάνονται από πολλές χώρες. Δυστυχώς τα μηνύματα που έρχονται από πολλές χώρες της Ευρώπης είναιν δυσοίωνα και αφήνουν να διαφανεί η προέλαση οικονομικών πολιτικών που δεν οδηγούν απλά στην προγραμματισμένη εξαθλίωση ολόκληρων πληθυσμών αλλά και που ισοπεδώνουν την ίδια την έννοια του πολιτισμού διαλύοντας τα πάντα μέσα στη λογιστική του κέρδους, της μόνης αξίας που αναγνωρίζουν οι αγορές.

Το κείμενο που υπέγραψαν οι Γάλλοι διανοούμενοι αναφέρει τα εξής:

“Τη στιγμή που ένας στους δύο Έλληνες νέους είναι άνεργος, 25.000 άστεγοι περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, το 30% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας, χιλιάδες οικογένειες υποχρεούνται να βάλουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα και το κρύο, νεόφτωχοι και πρόσφυγες δίνουν μάχες για τους σκουπιδοτενεκέδες στους δημόσιους χώρους, οι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπό το πρόσχημα ότι οι Έλληνες «δεν καταβάλουν αρκετές προσπάθειες», επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο βοήθειας που διπλασιάζει τη χορηγούμενη θανατηφόρα δόση. Ένα σχέδιο που καταργεί το εργατικό Δίκαιο και καταδικάζει τους φτωχούς σε ακραία ένδεια, εξαφανίζοντας παράλληλα τις μεσαίες τάξεις.

Ο στόχος δεν είναι σε καμία περίπτωση η «σωτηρία» της Ελλάδας: όλοι οι οικονομολόγοι που είναι άξιοι του ονόματός τους συμφωνούν επ’ αυτού. Το ζητούμενο είναι να κερδηθεί χρόνος προκειμένου να σωθούν οι πιστωτές ενώ παράλληλα η χώρα οδηγείται σε μια προδιαγεγραμμένη χρεοκοπία. Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής που θα γενικευθεί, σε έναν δεύτερο χρόνο, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το μοντέλο που δοκιμάζεται πάνω στους Έλληνες είναι εκείνο μιας κοινωνίας χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της οποίας τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα ιατρικά κέντρα κατεδαφίζονται, η υγεία καθίσταται προνόμιο των πλουσίων, οι ευπαθείς πληθυσμοί προορίζονται για μια προγραμματισμένη εξόντωση, ενώ όσοι εξακολουθούν να έχουν μια εργασία καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας και οικονομικής εξαθλίωσης.

Προκειμένου όμως αυτή η αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού να πετύχει τον στόχο της χρειάζεται να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς που καταργεί τα πλέον στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Με διαταγή των σωτήρων, βλέπουμε λοιπόν να εγκαθίστανται στην Ευρώπη κυβερνήσεις τεχνοκρατών που περιφρονούν τη λαϊκή κυριαρχία. Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους «αντιπροσώπους του λαού» να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, το οποίο προσφεύγει, μεταξύ άλλων, και σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό οπλοστάσιο απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες. Έτσι, από τη στιγμή που οι βουλευτές επικύρωσαν την διαμετρικά αντίθετη με την εντολή που είχαν λάβει σύμβαση που τους υπαγόρευσε η Τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), μια εξουσία στερούμενη δημοκρατικής νομιμότητας υποθήκευσε το μέλλον της χώρας για τα επόμενα τριάντα ή σαράντα χρόνια.

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να δημιουργήσει έναν δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό στον οποίον θα κατατίθεται απευθείας η βοήθεια προς την Ελλάδα προκειμένου να χρησιμοποιείται αποκλειστικά προς όφελος του χρέους. Τα έσοδα της χώρας οφείλουν να αφιερώνονται κατά «απόλυτη προτεραιότητα» στην εξόφληση των πιστωτών και, εφόσον παραστεί ανάγκη, να κατατίθενται απευθείας σε αυτόν τον λογαριασμό την διαχείριση του οποίου έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Σύμβαση υπαγορεύει ρητά ότι κάθε νέα υποχρέωση που θα προκύπτει στο πλαίσιό της θα διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο απαιτεί υλικές εγγυήσεις, ενώ οι διενέξεις θα εκδικάζονται από τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, με την Ελλάδα να έχει αποποιηθεί εκ των προτέρων κάθε δικαίωμα προσφυγής ενάντια σε όποια κατάσχεση αποφασίσουν οι πιστωτές της. Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν ανατεθεί σε ένα Ταμείο υπό τη διαχείριση της Τρόικας στο οποίο θα κατατίθενται οι τίτλοι ιδιοκτησίας των δημοσίων αγαθών. Εν συντομία, έχουμε να κάνουμε με μια γενικευμένη λεηλασία, χαρακτηριστικό γνώρισμα του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που προσφέρει εν προκειμένω στον εαυτό του μια θεσμική καθοσίωση. Στο βαθμό που πωλητές και αγοραστές θα κάθονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι το εν λόγω εγχείρημα ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί πραγματικό συμπόσιο για τους αγοραστές.

Όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα είχαν ως μοναδικό αποτέλεσμα την εμβάθυνση του ελληνικού εθνικού χρέους το οποίο, με τη βοήθεια των σωτήρων που δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια, έχει κυριολεκτικά εκτοξευθεί στα ύψη προσεγγίζοντας το 170% ενός ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε ελεύθερη πτώση, ενώ το 2009 δεν αντιπροσώπευε παρά το 120%. Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει ότι αυτός ο εσμός σχεδίων σωτηρίας -τα οποία παρουσιάζονται κάθε φορά ως «τελικά»- δεν στόχευε παρά στο να εξασθενίσει ολοένα και περισσότερο τη θέση της Ελλάδας ούτως ώστε, στερούμενη κάθε δυνατότητας να προτείνει από μόνη της τους όρους μιας ανασυγκρότησης , να εξαναγκαστεί να εκχωρήσει τα πάντα στους πιστωτές της υπό τον εκβιασμό «καταστροφή ή λιτότητα». Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο εφόδου για την άλωση μιας κοινωνίας στο σύνολό της.

Σκόπιμα χρησιμοποιούμε εδώ όρους που ανήκουν στη στρατιωτική ορολογία: πρόκειται σαφώς για έναν πόλεμο που διεξάγεται με τα μέσα της οικονομίας, της πολιτικής και του δικαίου, έναν πόλεμο ταξικό εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Και τα λάφυρα που η χρηματοπιστωτική τάξη υπολογίζει να αποσπάσει από «τον εχθρό» είναι τα κοινωνικά κεκτημένα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά αυτό που διακυβεύεται σε τελική ανάλυση είναι η δυνατότητα για μια ανθρώπινη ζωή. Και η ζωή εκείνων που δεν παράγουν ή δεν καταναλώνουν αρκετά σε σύγκριση με τις στρατηγικές μεγιστοποίησης του κέρδους, δεν πρέπει να διατηρηθεί.

Έτσι, η αδυναμία μιας χώρας πιασμένης στη μέγγενη της χωρίς όρια κερδοσκοπίας και των καταστροφικών σχεδίων σωτηρίας, γίνεται η μυστική πόρτα από την οποία εισβάλλει βίαια ένα μοντέλο κοινωνίας σύμφωνο προς τις απαιτήσεις του νέο-φιλελεύθερου φονταμενταλισμού. Μοντέλο που προορίζεται για ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα, και γι αυτό η υπεράσπιση του ελληνικού λαού δεν είναι συρρικνώσιμη σε μια χειρονομία αλληλεγγύης ή αφηρημένης ανθρωπιάς: διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας και η τύχη των ευρωπαϊκών λαών. Παντού η «επιτακτική αναγκαιότητα» μιας «οδυνηρής αλλά σωτήριας» λιτότητας θα μας παρουσιαστεί ως το μέσον για να αποφύγουμε τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ οδηγεί κατευθείαν σε αυτήν.

ΘΕΣΜΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ

Μπροστά σε αυτή την οργανωμένη επίθεση ενάντια στην κοινωνία, μπροστά στην καταστροφή και των τελευταίων νησίδων της δημοκρατίας, καλούμε τους συμπολίτες μας, τους γάλλους και ευρωπαίους φίλους μας να εκφρασθούν σθεναρά. Δεν πρέπει να αφήσουμε το μονοπώλιο του λόγου στους ειδήμονες και στους πολιτικάντηδες. Το γεγονός ότι το αίτημα κυρίως των γερμανών και των γάλλων ιθυνόντων είναι η απαγόρευση πλέον των εκλογών στην Ελλάδα μπορεί να μάς αφήνει άραγε αδιάφορους; Ο στιγματισμός και η συστηματική δυσφήμηση ενός λαού δεν θα άξιζε άραγε μια απάντηση; Είναι δυνατόν να μην υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στη θεσμική δολοφονία του ελληνικού λαού; Και μπορούμε άραγε να σιωπούμε μπροστά στην καταναγκαστική εγκαθίδρυση ενός συστήματος που θέτει εκτός νόμου ακόμη και την ίδια την ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης;

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο μη επιστροφής. Είναι επείγον να δώσουμε τη μάχη των αριθμών και τον πόλεμο των λέξεων για να αναχαιτίσουμε την ακραίο-φιλελεύθερη ρητορική του φόβου και της παραπληροφόρησης. Είναι επείγον να αποδομήσουμε τα μαθήματα ηθικής που συσκοτίζουν την πραγματική διαδικασία που εκτυλίσσεται μέσα στην κοινωνία. Είναι κάτι περισσότερο από επείγον να απομυθοποιήσουμε τη ρατσιστική εμμονή περί ελληνικής «ιδιαιτερότητας» που φιλοδοξεί να αναγάγει τον υποτιθέμενο εθνικό χαρακτήρα ενός λαού (τεμπελιά ή κατά βούληση πονηριά) σε πρωταρχική αιτία μιας κρίσης η οποία στην πραγματικότητα είναι παγκόσμια. Αυτό που μετρά σήμερα δεν είναι οι ιδιαιτερότητες, πραγματικές ή φαντασιακές, αλλά τα κοινά: η τύχη ενός λαού που θα επηρεάσει και τους άλλους.

Πολλές τεχνικές λύσεις έχουν προταθεί για να βγούμε από το δίλημμα «ή καταστροφή της κοινωνίας ή πτώχευση» (πράγμα που σημαίνει, το βλέπουμε σήμερα: «και καταστροφή και πτώχευση). Όλες οι λύσεις πρέπει να εξεταστούν σαν στοιχεία στοχασμού προκειμένου να οικοδομήσουμε μιαν άλλη Ευρώπη. Αλλά κατ’ αρχάς πρέπει να καταγγείλουμε το έγκλημα, να αναδείξουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός λαός, εξ αιτίας των «σχεδίων βοήθειας» τα οποία έχουν συλληφθεί από και για τους κερδοσκόπους και τους πιστωτές. Τη στιγμή που ένα κίνημα υποστήριξης υφαίνεται σε όλο τον κόσμο, όπου τα δίκτυα Ιντερνέτ βουίζουν από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, οι γάλλοι διανοούμενοι θα ήταν άραγε οι τελευταίοι που θα ύψωναν τη φωνή τους υπέρ της Ελλάδας; Χωρίς να περιμένουμε περισσότερο, ας πολλαπλασιάσουμε τα άρθρα, τις παρεμβάσεις στα μέσα, τις συζητήσεις, τις εκκλήσεις, τις διαδηλώσεις. Γιατί κάθε πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη, κάθε πρωτοβουλία είναι επείγουσα. Σε ό,τι μας αφορά, ιδού τι προτείνουμε: να προχωρήσουμε τάχιστα στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής διανοουμένων και καλλιτεχνών για την αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό που αντιστέκεται.

Αν δεν είμαστε εμείς, ποιος θα είναι;

Αν δεν είναι η ώρα τώρα, πότε θα είναι;”

Είμαστε μια κοινωνία που έχει χαλαρώσει τους δεσμούς ανάμεσα στα μέλη της από την πραχτώρικη υπονόμευση δεκαετιών. Χρησιμοποιήθηκε ένα μεγάλο προσόν του φιλοπρόοδου ελληνικού λαού που είναι ανοικτός σε ξένες επιδράσεις, η προσαρμοστικότητα. Του απαγόρευσαν όμως να μετασχηματίσει τις επιδράσεις στη γλώσσα του με την πολύ συστηματική πλύση εγκεφάλου από τα κανάλια των "νταβάδων" και με την "αποδόμηση" της Παιδείας. Σ' αυτήν την τελευταία συνέβαλαν ενθουσιωδώς οι εξαγορασμένοι "ελληνόφωνοι" διανοούμενοι.