Καλή χρονιά με υγεία σε όλους.....

ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ: ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΛΗΣΤΕΙΑ!

Πολύ καλό άρθρο για ένα θέμα που δεν του έχει τύχει η πρέπουσα προσοχή....

ΠΗΓΗ: ISKRA

ΠΟΙΟΙ ΣΩΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΑ ΕΝΤΟΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ!

ΜΕΡΙΚΕΣ «ΑΘΕΑΤΕΣ» ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. ..

Το δάνειο των € 110 δις από την τρόικα, χρησιμοποιήθηκε, όπως γνωρίζουμε, για να δικαιολογήσει τη μεγαλύτερη επιχείρηση εκθεμελίωσης εργασιακών και γενικότερα κοινωνικών δικαιωμάτων προς όφελος του κεφαλαίου, που έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα.

Σπανίως όμως αναφέρεται, από Κυβέρνηση και ΜΜΕ, το πού πάνε αυτά τα λεφτά. Συνήθως, τα δελτία των 8 αρκούνται να επαναλαμβάνουν μονότονα, πως εάν δεν είχαμε τα λεφτά αυτά, «θα είχαμε πτωχεύσει και δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις». Αυτό είναι όμως ένα πολύ μεγάλο ψέμα!

Το πρόγραμμα εκταμίευσης των δόσεων του τροϊκανού δανείου των € 110 δις, είναι με τέτοιο τρόπο διαρθρωμένο, ώστε να χρησιμεύει κυρίως στην αναχρηματοδότηση ομολόγων που λήγουν.Δηλαδή, το δημόσιο παίρνει λεφτά από την τρόικα, (και σε αντιστάθμισμα εφαρμόζει το Μνημόνιο), μόνο και μόνο για να αποπληρώσει τους πιστωτές του, (δηλαδή το εγχώριο και διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο), για παλαιότερα δάνεια! Παλιότερα, αυτή η διαδικασία της αναχρηματοδότησης του χρέους γινόταν μέσω έκδοσης νέων ομολόγων, κάτι το οποίο είναι πρακτικά αδύνατο στη σημερινή συγκυρία, λόγω των τοκογλυφικών επιτοκίων δανεισμού των «αγορών».

Επομένως, τα δάνεια των € 110 δις, δεν έσωσαν κανέναν μας από καμία «χρεοκοπία». Ο κάθε εργαζόμενος, άνεργος και συνταξιούχος, χρεοκοπεί καθημερινά. Οι μόνοι οι οποίοι σώζονται από τα € 110 δις είναι τα κάθε λογής εγχώρια και υπερεθνικά golden boys!

Kαι πώς αλήθεια πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι;

Αυτό που δεν είναι και τόσο γνωστό, σε ένα πιο ευρύ κοινό είναι το γεγονός πως το Δημόσιο συνεχίζει να δανείζεται από τις αγορές. Δεν εκδίδει όμως πλέον ομόλογα (που έχουν διάρκεια άνω του έτους) αλλά έντοκα γραμμάτια. Τα έντοκα γραμμάτια μπορεί να έχουν διάρκεια ενός, τριών, έξι ή και δώδεκα μηνών.

Παλαιότερα τα έντοκα γραμμάτια, κάλυπταν μόνο έκτακτες ανάγκες χρηματοδότησης του Δημοσίου μεταξύ των εκδόσεων κανονικών ομολόγων. Πλέον, όμως χρηματοδοτούν ένα πολύ μεγάλο μέρος των αναγκών του Δημοσίου. Αρκεί να αναφέρουμε πώς σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών, μέσα στο 2010, το ελληνικό δημόσιο, άντλησε μέσω εντόκων γραμματίων € 18,15 δις έναντι μόλις... € 2 δις το 2007! Μάλιστα, τα στοιχεία για το 2010, είναι ελλιπή καθώς δεν συμπεριλαμβάνουν τις εκδόσεις μηνιαίων εντόκων γραμματίων!! Μιλάμε δηλαδή για έναν δεκαπλασιασμό...

Το γεγονός πως τα έντοκα γραμμάτια είναι πιο βραχυπρόθεσμα δεν τα κάνει και φθηνότερα. Τα επιτόκια τους συνεχίζουν να είναι τοκογλυφικά, προσεγγίζοντας το 5%, ενώ η συνεχής επανέκδοσή – αναχρηματοδότησή τους, αυξάνει ακόμα περισσότερο τις δαπάνες για τόκους λόγω του συνεχούς ανατοκισμού... Το αποτέλεσμα είναι οι δαπάνες για τόκους να ξεπερνούν τις προβλέψεις και να φτάνουν αυτή τη στιγμή το 7% – 8% του ΑΕΠ, όσο περίπου και ο κυβερνητικός στόχος για το έλλειμμα του 2011!!!

Ποιοι κερδίζουν λοιπόν από τα έντοκα γραμμάτια;;

Για άλλη μια φορά, κερδισμένες από τα έντοκα γραμμάτια είναι οι...τράπεζες, οι οποίες δεν κερδίζουν μόνο από τα αστρονομικά επιτόκια. Κυρίως, οι τράπεζες χρησιμοποιούν αυτά τα έντοκα γραμμάτια, ως ενέχυρο για προνομιακό βραχυπρόθεσμο δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ως γνωστόν, εδώ και πάρα πολλούς μήνες μοναδική πηγή ρευστότητας για τις ελληνικές τράπεζες είναι η ΕΚΤ, η οποία κυριολεκτικά τις διατηρεί στη ζωή, δανείζοντας τις με τα σκανδαλώδη χαριστικά επιτόκια του 1%...!
Επομένως, η τρόικα μας δανείζει με υπερβολικά επιτόκια για να αποπληρώνουμε βασικά τα δάνεια των πιστωτών μας, ενώ το δημόσιο ανατρέχει στον ληστρικό βραχυπρόθεσμο δανεισμό για να καλύπτει το πρωτογενές του έλλειμμα δίνοντας ταυτόχρονα "φιλί ζωής" και άκοπα υπερκέρδη στις τράπεζες. ΕΛΕΟΣ!

Με σκοπό την σφαιρκότερη ενημέρωση των αναγνωστών της η ΙΣΚΡΑ παραθέτει σχετικό άρθρο του Γιάννη Αγγέλη από τη διαδικτυακή πύλη www.capital.gr.


Η σιωπηρή "μεταφορά" του ελληνικού κρατικού χρέους
του ΓΙΑΝΝΗ ΑΓΓΕΛΗ

Το ελληνικό δημόσιο συνεχίζει να δανείζεται ολοένα και περισσότερο παρά την κρίση αξιοπιστίας του στις διεθνείς αγορές. Πώς το κάνει αυτό; Μια προσεκτική ματιά διακρίνει εύκολα την κατακόρυφη αύξηση του βραχυπρόθεσμου εσωτερικού δανεισμού καθώς οι πόρτες έχουν κλείσει στο εξωτερικό για τα ομόλογα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στον Ιανουάριο τα καινούργια "δάνεια" θα είναι 9 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ και την Κομισιόν και άλλα 4 τουλάχιστον δισ. ευρώ από την εσωτερική "πάσχουσα" οικονομία με έντοκα γραμμάτια.

Ποιος τα αγοράζει; Οι τράπεζες και οι ολοένα μειούμενοι αποταμιευτές. Οι μεν τράπεζες τα χρειάζονται γιατί μέσω αυτών βρίσκουν δρόμο για τα ταμεία της ΕΚΤ (τα χρησιμοποιούν για εγγύηση προκειμένου να αναχρηματοδοτούν τα δάνειά τους), οι δε αποταμιευτές μοιράζουν εκεί και στις προθεσμιακές τις καταθέσεις τους.

Στην πραγματικότητα το παραπανίσιο κρατικό χρέος, αυτό δηλαδή που προκύπτει από το έλλειμμα μεταφέρεται από τους ξένους στους Έλληνες δανειστές, αφού οι ξένες τράπεζες-δανειστές αποπληρώνονται για τα ομολογά τους από το δάνειο των 110 δισ. ευρώ.
Η διαδικασία αυτή δεν άρχισε φέτος, απλώς φέτος έχει εκ των πραγμάτων επεκταθεί λόγω του άτυπου χρεοστασίου.

Άρχισε από τα τέλη του 2008 και κυρίως το 2009 όταν πολύ απότομα αυξήθηκε κατακόρυφα η έκδοση εντόκων γραμματίων κατ΄ εντολήν του Υπ. Οικονομικών για να γίνει δυνατή η "σιωπηρή" μετακύλιση υποχρεώσεων του δημοσίου που αυξάνονταν χωρίς να καταγράφονται μέσω του δανεισμού σε ομόλογα.

Οι εκδόσεις εντόκων γραμματίων αυξήθηκαν περισσότερο από δέκα φορές (!) λίγο πριν από την αποκάλυψη της κρίσης...

Τι σημαίνει αυτό; Απλώς το χρέος έχει αρχίσει να μεταφέρεται στο εσωτερικό της οικονομίας παράλληλα με τη διαδικασία απομείωσης των οφειλών προς τους ξένους δανειολήπτες. Οι "πονηροί" θα σκεφθούν ίσως ότι μια τέτοια διαδικασία οδηγεί στο να πληρώσουν οι "εγχώριοι" αγοραστές χρέους το λογαριασμό όταν έρθει η ώρα να αποφασισθεί το... πως θα μειωθεί το δημόσιο χρέος. Δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς γι΄ αυτές τις σκέψεις... Αλλά μην ξεχνάμε ότι οι μεγάλοι αγοραστές αυτής της "παρτίδας" κρατικού χρέους είναι οι ελληνικές τράπεζες αφού τα έντοκα γραμμάτια είναι το βασικό "εργαλείο" ανακύκλωσης χρέους μέσω της ΕΚΤ και θα συνεχίσει να είναι έτσι για άγνωστο ακόμα χρονικό διάστημα...

Φέτος το κρατικό χρέος αυξάνεται εκ νέου και θα ξεπεράσει το 140% του ΑΕΠ και το 2011 θα υπερβεί το 150%. Η αύξηση του χρέους θα είναι της τάξης των 7 μονάδων του ΑΕΠ περίπου τον χρόνο, το ίδιο αυξάνονται και οι δαπάνες για τόκους και χρεολύσια. Οι δαπάνες για τόκους θα διευρύνονται κάθε χρόνο με ποσά που θα αυξάνονται κατά ένα με δύο δισ. ευρώ επιπλέον ετησίως. Αν σ΄ αυτά προσθέσει κανείς και τα ελλείμματα που δεν θα πέσουν κατά το ΔΝΤ κάτω από το 7% του ΑΕΠ (λόγω τόκων), τότε γίνεται φανερό ότι σιγά - σιγά αλλά σταθερά ένα πρωτοφανές σε όγκο ποσό υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου μεταφέρεται από το "εξωτερικό" στο "εσωτερικό" μέσω των εκδόσεων εντόκων γραμματίων. Την ίδια στιγμή βέβαια οι ξένοι δανειστές πληρώνονται μετά τα λεφτά του δανείου των 110 δισ. ευρώ...Τι θα γίνει όταν αυτό το ποσό θα είναι αδύνατο να αποπληρωθεί από την (ανύπαρκτη) αύξηση του ΑΕΠ, κάπου μετά το 2013 (αν όχι συντομότερα); Η απάντηση δεν έχει δοθεί από την Κυβέρνηση παρά το ότι από όσο γνωρίζουμε οι "λύσεις" ήδη ετοιμάζονται...

απο το You Pay Your Crisis

TLG: Ο Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσας ψηφιοποιημένος

Thesaurus Linguae Graecae: Συνέντευξη της Μαρίας Παντελιά στη City Press

Η συνέντευξη της Μαρίας Παντελιά στην Αγάθα Ζαρακοβίτου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα City Press της Πέμπτης 2 Ιουλίου (σελ. 20). Ευχαριστώ τον tsioutsiou για την επισήμανση και την Αλεξάνδρα για τη δακτυλογράφηση.

Η Αθηναία που κρατά το κλειδί του θησαυρού
Συνέντευξη στην Αγάθα Ζαρακοβίτου

Φύλακας μιας ανεπανάληπτης «κιβωτού» της Ελληνικής Γραμματείας, που πλέον «διαχέεται» σε όλο το Διαδίκτυο, η κυρία Μαρία Παντελιά δραστηριοποιείται κυριολεκτικά στην άλλη άκρη του πλανήτη.

Πρόκειται για μια βέρα Αθηναία, που μεγάλωσε στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου και αποφοίτησε από το Αρσάκειο. Όμως, εδώ και 27 χρόνια ζει στην Καλιφόρνια, όπου εργάζεται ως Καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της πόλης Irvine. Από το 1996, διευθύνει το πρόγραμμα Thesaurus Linguae Graecae (TLG), του «Θησαυρού της Ελληνικής Γλώσσας», που επιτρέπει με τη βοήθεια της πληροφορικής τον εντοπισμό οποιασδήποτε εμφάνισης κάθε λέξης της ελληνικής γλώσσας μέσα στα συμφραζόμενα. Η κ. Παντελιά μίλησε αποκλειστικά στο ΑΘΗΝΑ984FreePress, με την ευκαιρία της συμμετοχής της στο 2ο Συνέδριο του Δήμου Αθηναίων, «Η Ελλάδα στον κόσμο, Βυζαντινές Σπουδές», το οποίο συγκέντρωσε επιστήμονες από όλο τον κόσμο.



— Τι ακριβώς είναι το TLG;

— Είναι ένα πρόγραμμα ψηφιοποίησης όλων των ελληνικών κειμένων που έχουν διασωθεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ξεκίνησε το 1972, σε μία εποχή που οι φιλόλογοι δεν ήξεραν καν τη χρήση της ηλεκτρικής γραφομηχανής. Η Marianne McDonald, φοιτήτρια τότε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, διέθεσε για τον σκοπόν αυτόν ένα εκατομμύριο δολάρια, ποσό αστρονομικό για εκείνη την εποχή, και έτσι δημιουργήθηκε το Ινστιτούτο και άρχισε το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Σήμερα, έχουμε ψηφιοποιήσει όλα τα κείμενα από τον Όμηρο μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως τον 15ο αιώνα και πλέον συνεχίζουμε με κείμενα που ξεπερνούν αυτό το χρονικό όριο. Το 60% των κειμένων που έχουμε είναι απ’ τη Βυζαντινή περίοδο. Υπάρχουν πολλά κενά γιατί από εκείνη την περίοδο δεν διαθέτουμε πολλές έγκριτες εκδόσεις. Και αυτό ακριβώς επισημάνθηκε στο 2ο Συνέδριο του Δήμου Αθηναίων.

— Πώς έφθασε η Marianne McDonald να εμπνευσθεί και να εμψυχώσει αυτό το φιλόδοξο σχέδιο;

— Είναι η κόρη του ιδρυτή της εταιρείας Zenith. Ήθελε να γράψει τη διατριβή της με θέμα «Όροι ευτυχίας στον Ευριπίδη». Υπήρξαν, στο παρελθόν, στο εξωτερικό —και κυρίως στην Ευρώπη— πολλές αποτυχημένες προσπάθειες καταγραφής των εκατομμυρίων λέξεων της ελληνικής γλώσσας. Έτσι, το 1972 η Marianne McDonald σκέφτηκε ότι με τα κομπιούτερ που υπήρχαν εκείνη την εποχή —που δεν ήταν τα micro computer που γνωρίζουμε εμείς σήμερα— θα μπορούσε να γίνει καλύτερα η καταγραφή των κειμένων. Μία άλλη ευτυχής συγκυρία ήταν ότι ο πρώτος Διευθυντής του Κέντρου, που ήταν καθηγητής Κλασικών Σπουδών, υπήρξε συμφοιτητής του David Packard, του γιου του συνιδρυτή της εταιρείας Hewlett-Packard, και μέσω αυτής της προσωπικής τους γνωριμίας, τον έπεισε να ασχοληθεί με το πρόγραμμα.

Τροποποίησε, λοιπόν, έναν υπολογιστή που είχε ήδη η εταιρεία, τον HP-1000, για να μπορεί να διαβάζει ελληνικά. Και αυτό ήταν κάτι το πρωτοποριακό και απίστευτο συγχρόνως για την εποχή, γιατί τότε οι υπολογιστές δεν μπορούσαν να «διαβάσουν» ελληνικά! Επίσης, δημιούργησε μια σειρά προγραμμάτων, τα οποία είχαν τη δυνατότητα να επεξεργάζονται την ελληνική γλώσσα.
Έφτιαξε στην ουσία έναν κώδικα που επέτρεπε στο πρόγραμμα να καταγράφει τα κείμενα με λατινικούς χαρακτήρες και αυτοί κατόπιν να μετατρέπονται σε ελληνικούς. Αυτός ήταν ο λεγόμενος «Κώδικας Β», ο οποίος χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα.

Το 1985, με τη βοήθεια του ιδίου, το TLG κυκλοφόρησε τον πρώτο ψηφιακό δίσκο στην ιστορία των υπολογιστών που δεν περιείχε μουσική. Περιείχε ελληνικά κείμενα! Εκτός απ’ αυτό, δημιούργησε έναν μικρό υπολογιστή — λένε μάλιστα ότι τον έφτιαξε στο γκαράζ του σπιτιού του— ο οποίος είχε τη δυνατότητα να διαβάζει τα συγκεκριμένα CD του TLG. Οπότε, τα πανεπιστήμια μπορούσαν να αγοράσουν αυτό το κομπιούτερ, αλλά και το CD, και έτσι να έχουν πρόσβαση σε όλα τα κείμενα που είχε ψηφιοποιήσει το Ερευνητικό μας Κέντρο. Τότε, ήταν περίπου 50 εκατομμύρια ελληνικές λέξεις. Τώρα πια δεν βγάζουμε CD, καθώς όλο το υλικό βρίσκεται στο Διαδίκτυο, στη διεύθυνση www.tlg.uci.edu. Έχουμε τώρα 105 εκατομμύρια ελληνικές λέξεις*, 3.962 συγγραφείς και περίπου 15.000 κείμενα.

— Πόσα άτομα βρίσκονται πίσω από αυτή την προσπάθεια;

— Έχουμε οκτώ ερευνητές και προγραμματιστές. Η ψηφιοποίηση γίνεται στην Κίνα. Στέλνουμε μέσω ταχυδρομείου τα βιβλία και οι Κινέζοι, που δεν ξέρουν ελληνικά, καταγράφουν τα κείμενα. Όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα έστειλαν δείγματα στην Κορέα, στις Φιλιππίνες και στην Ελλάδα, για να δουν ποιος θα κάνει τα περισσότερα λάθη. Οι Έλληνες έκαναν τα περισσότερα, γιατί διάβαζαν τα κείμενα, θεωρούσαν ότι κάτι δεν ήταν σωστό και το διόρθωναν. Είχαν άποψη για τα κείμενα, ενώ οι άλλοι δεν είχαν, απλώς έγραφαν ό,τι έβλεπαν. Γι’ αυτό και τα τελευταία 20 χρόνια, η πληκτρολόγηση γίνεται στην Κίνα. Επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η δακτυλογράφηση γίνεται στα λατινικά και, όταν εμείς παίρνουμε τα κείμενα, τα μετατρέπουμε στα ελληνικά.

— Πώς είναι να ζει μια Αθηναία επί τόσα πολλά χρόνια στην Αμερική;

— Η Καλιφόρνια μου θυμίζει πολύ τη χώρα μας. Υπάρχει εκεί μεγάλη ελληνική κοινότητα. Ο καιρός και το φυσικό περιβάλλον της μοιάζει πολύ με της Αθήνας, αλλά από την άποψη της κουλτούρας τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Είναι μάλλον φανερό πως μετά από τόσα χρόνια στην Αμερική νιώθω πιο άνετα εκεί.

— Πώς βλέπετε σήμερα την Αθήνα; Πόσο πολύ έχει αλλάξει;

— Όταν ήμουν φοιτήτρια, η Αθήνα ήταν μια κάπως διαφορετική πόλη, οι ανθρώπινες σχέσεις πολύ πιο στενές. Παρόλο όμως που σήμερα η Αθήνα έχει εξελιχτεί σε μια μεγαλούπολη, δεν μπορώ να βρω ιδιαίτερες αλλαγές.

* 105 εκατομμύρια ελληνικές λέξεις σημαίνει ότι το σύνολο των έργων που έχει καταγράψει το TLG περιέχει 105.000.000 λέξεις, όπως το κείμενο της συνέντευξης έχει συνολικά 693 λέξεις ή το συνολικό έργο του Σέξπιρ 884.647 λέξεις.

ΠΗΓΗ: http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=4017

Το «καταραμένο» απόβλητο του λαδιού που πιάνει 2.000 ευρώ το κιλό

ΜΙΑ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ ΑΠΟ ΚΡΗΤΗ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΤΟΞΙΚΟ «ΚΑΤΣΙΓΑΡΟ» ΣΕ ΠΕΡΙΖΗΤΗΤΕΣ ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΕΣ ΦΑΙΝΟΛΕΣ

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΕΩΡΓΟΥΔΗ

Τα υγρά ελαιουργικά απόβλητα (λιοζούμια ή κατσίγαροι όπως λέγονται στην Κρήτη), που αποτελούν κατάρα για το περιβάλλον λόγω της υψηλής τοξικότητάς τους, διαλύοντας ολόκληρα οικοσυστήματα και μολύνοντας τον υδροφόρο ορίζοντα, επιβαρύνοντας ταυτόχρονα με υψηλό κόστος τους παραγωγούς και τους ελαιουργούς, τώρα μεταβάλλονται σε ευλογία για τη ζωή.

Το ελαιουργείο στο χωριό Αλάγνι του νομού Ηρακλείου όπου θα εφαρμοστεί η πατέντα Μετατρέπονται σε προϊόν υψηλής οικονομικής και βιολογικής αξίας, χάρη σε μια τεχνολογική καινοτομία που δημιούργησαν τα τρία ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Κρήτης, Πανεπιστήμιο, Πολυτεχνείο, ΤΕΙ, με επικεφαλής τον καθηγητή της Ιατρικής Σχολής, Ηλία Καστανά.

Συγκεκριμένα, αναπτύσσοντας ένα ειδικό φίλτρο καθαρισμού και άλλες τεχνικές, τα τοξικά απόβλητα των ελαιουργείων γίνονται στο τέλος καθαρό νερό και οι τοξικές φαινόλες, που είναι σημαντικά αντιοξειδωτικά, και μετατρέπονται με την κατάλληλη επεξεργασία και δοσολογία σε ένα καθαρό βιολογικό προϊόν το οποίο θα πωλείται προς 2.000 ευρώ το κιλό, όταν το καλό λάδι κοστίζει μόλις 2 ευρώ το κιλό!

Η αρχή της εφαρμογής της προαναφερόμενης συσκευής και της επεξεργασίας θα γίνει φέτος σε ιδιωτικό ελαιουργείο του χωριού Αλάγνι στο νομό Ηρακλείου. Η δημιουργικότητα της κοινωνίας έρχεται να δώσει ελπίδα στη μαυρίλα των καταστροφικών κυβερνητικών επιλογών σε ένα γκρίζο τοπίο.

Συνδυάζονται έτσι παραδοσιακά προϊόντα που με τη χρήση της επιστήμης αποκτούν τεράστια σημασία για την υγεία, αλλά και την ελληνική οικονομία συνολικότερα.

Φίλτρο για τις φαινόλες

Ειδικότερα, όπως μας είπε ο κ. Καστανάς, «τα υγρά ελαιουργικά απόβλητα ή κατσίγαροι έχουν πολλές τοξικές ουσίες, οι οποίες είναι αντιοξειδωτικές, άρα και αντιμικροβιακές.

Τα ανώτατα εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Κρήτης, Πανεπιστήμιο, Πολυτεχνείο και ΤΕΙ, συνεργάστηκαν για πρώτη φορά και φτιάξαμε ένα ειδικό φίλτρο, το οποίο παίρνει αυτές τις φαινόλες, οι οποίες είναι χρήσιμες στις κατάλληλες ποσότητες, που είναι μεγάλες σε αριθμό. Είναι γνωστό πως οι φαινόλες του κατσίγαρου καίνε τα φυτά στα χωράφια, εξοντώνουν έντομα, πουλιά, χέλια και μικρά ζώα.

Επιφέρουν μεγάλη καταστροφή συνολικά στο οικοσύστημα. Εμείς θα καθαρίσουμε το οικοσύστημα από τους κατσίγαρους, ενώ δημιουργούμε και ένα αναβαθμισμένο προϊόν στην αγορά. Η τιμή των φαινολών σε χοντρική τιμή κοστίζει 2.000 ευρώ το κιλό. Ταυτόχρονα η ποιοτική διαφορά του ελαιόλαδου από το αραβοσιτέλαιο είναι η ύπαρξη αυτών των σημαντικών ουσιών.

Τις φαινόλες μπορούμε να τις προσθέσουμε με την κατάλληλη δοσολογία σε ένα ποτό ή σε ένα τρόφιμο και να του προσδώσουμε τις περισσότερες από τις θετικές ιδιότητες του ελαιολάδου».

Η τεχνική επεξεργασία

Για την τεχνική λειτουργία του φίλτρου και τα αποτελέσματά του ο ίδιος καθηγητής τονίζει: «Το φίλτρο αυτό καθαρίζει τον κατσίγαρο κατά 80% και είναι πατενταρισμένο. Εν συνεχεία, με τεχνολογική παρέμβαση του Πολυτεχνείου, δημιουργείται μια στεγανή δεξαμενή στο έδαφος, όπου ο κατσίγαρος καθαρίζεται πλήρως και γίνεται καθαρό νερό.

Παράλληλα, φυτεύονται ιτιές πάνω από τη δεξαμενή και σε 5 χρόνια, λόγω άφθονου νερού, η ιτιά φτάνει τα 8 μέτρα ύψος εκμεταλλευόμενοι έτσι και το ξύλο.

Αμέσως μετά παρεμβαίνει το ΤΕΙ, το οποίο χουμοποιεί τα φύλλα των δέντρων και τα στερεά υπολείμματα του κατσίγαρου και τα κάνει βιολογικό λίπασμα. Το πρόγραμμα αυτό έχει χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Ενωση και θα λειτουργήσουν δύο εργοστάσια στο Αλάγνι σε συνεργασία με ιδιώτη, τη "Μεσογειακή Α.Ε.".

Τα αντιοξειδωτικά στοιχεία που θα παίρνουμε από το φίλτρο μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε μόνα τους, ως συμπλήρωμα διατροφής (έχει γίνει μάλιστα σχετική αίτηση σε φορείς από την Αυστρία), είτε να μπαίνει ως πρόσθετο τροφίμων, δίνοντας τις καλές ιδιότητες του ελαιολάδου.

Για να αποφύγουμε την πικρίλα και να προστατέψουμε αυτά τα σημαντικά προϊόντα από την επαφή τους με το οξυγόνο, θα τα κάνουμε μικροκάψουλες και θα μπαίνουν ως ενισχυτικά πρόσθετα σε διάφορα είδη τροφίμων. Η κάψουλα αυτή θα ανοίγει εντός του στομαχιού.

Οι καταπληκτικές αυτές φαινόλες είναι πολλές και διαφορετικές. Ως προς την ποσότητα, από τους 3.000 τόνους παραγωγής στο Αλάγνι θα βγουν 500 κιλά φαινόλες». *
Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

 

Το μέγα ερώτημα: Ανίκανοι ή διαπλεκόμενοι;

Είναι άδικο, χυδαίο και ανήθικο να καταδικάζεται μια ολόκληρη κοινωνία σε εξαθλίωση για να σωθούν πέντε μπορτνέλα (βλ. τράπεζες) και να πλουτίζουν οι διαχειριστές τους.

Άνθρωποι κάνουν βουτιές σε κάδους με σκουπίδια, σε όλο το λεκανοπέδιο. Κάτι που στο παρελθόν αποτελούσε σπανιότατη εικόνα έχει γίνει συνηθισμένη πραγματικότητα.
Δε με νοιάζει ο «εξορθολογισμός» των δημοσίων οικονομικών, με νοιάζει ο εξανθρωπισμός της πολιτείας.

Ο άνθρωπος όταν δεν έχει άλλη τροφή , οδηγείται στον κανιβαλισμό.
Σε αυτό το σημείο μας οδηγεί η χρηματοπιστωτική χούντα της συμμορίας ΓΑΠ-ΔΝΤ.
Άρχισαν τα μισόλογα για επιμήκυνση της παραχώρησης «Αττικής Οδού» και «Ελευθ. Βενιζέλος» σε Μπόμπολα και Χόχτιφ αντίστοιχα.

Δηλαδή, αυτή η κυβέρνηση που «αναμορφώνει τον δημόσιο τομέα» δεν είναι ικανή να διαχειριστεί κερδοφόρα φιλέτα και προτιμά να συνεχίσουν οι εντός και εκτός «Εθνικοί εργολάβοι» την είσπραξη ζεστού χρήματος, ενώ η Ελλάδα τρέχει να δανείζεται.
Οι υπουργοί και πρόθυμοι κατεδαφιστές μισθών και συντάξεων είναι ανίκανοι να στήσουν ένα μηχανισμό είσπραξης διοδίων: Αυτοκίνητο μπαίνει, είσπραξη, ανεβάζουμε την μπάρα, κατεβαίνει η μπάρα, αυτοκίνητο ξαναμπαίνει κ.λπ;

Πάντως, το σκηνικό με Κόκκαλη στον τζόγο, Μπόμπολα στα έργα, έναν Σημίτη θέλει για να δέσει το γλυκό. Αλλά και ο Γιώργος… καλά το πάει το μαγαζί…

ΠΗΓΗ: ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Wikileaks:Η Ισπανία, οι ΗΠΑ και το σιωπηλό Βατικάνο προωθούν τα μεταλλαγμένα στην Ευρώπη.

Έγγραφο της πρεσβέιας των ΗΠΑ στη Μαδρίτη, αποκαλύπτει το ρόλο της Ισπανίας ως τον πολιορκητικό κριό για την εισαγωγή των μεταλλαγμένων στην Ευρώπη.

Το βρήκα ψάχνωντας στο cablesearch για έγγραφα που αφορούν την Ελλάδα.

Διαβάστε και το σχετικό άρθρο που γράφτηκε επάνω στο θέμα, μόλις το έγγραφο βγήκε στη δημοσιότητα.

Spain a key ally of pro-GMO America, cables reveal

ANDREW WILLIS

20.12.2010 @ 09:51 CET

EUOBSERVER / BRUSSELS - The US and Spain have collaborated closely in order to defend GMO production within the EU, while the Vatican is also quietly supportive of the controversial technology, US diplomatic cables have revealed.
The cables' release comes just days after the European Commission was handed a petition of over one million signatures calling for a GMO ban in Europe, with EU environment ministers set to discuss recent EU proposals on the subject in Brussels on Monday (20 December).

Greenpeace activists protest against GMO crops - known by some as 'Frankenfoods' (Photo: Green

Shortly after Germany decided to ban MON810 corn cultivation in April 2009, and facing rising opposition within his own country, Spanish secretary of state and deputy minister Josep Puxeu contacted US officials to call for support, according to a US cable dated 19 May 2009 .
Lamenting "the most complicated week" of his life, Mr Puxeu asked the US government to maintain pressure on Brussels to allow GMO cultivation within the EU and proposed greater collaboration with Spain on the subject.
Spain was the first EU country to grow genetically modified corn and at the time of the cable cultivated nearly 75 percent of the EU's MON810 crop, a disease resistant corn engineered by US company Monsanto.
With France, Austria and other EU states strongly opposed however, Monsanto officials warned the US mission in Madrid that "If Spain falls, the rest of Europe will follow", reports the cable.
Despite EU technical approval for MON810, Spain surprised many in March of 2009 by voting with traditionally GMO-sceptic states to allow Austria and Hungary to maintain their provisional bans on the use and sale of the MON810 corn.
Industry contacts told the US mission that this did not represent a change in Spain's pro-GMO position however, being instead a "political gesture to thank French President Sarkozy for helping to arrange President Zapatero's presence at the November 2008 G-20 financial summit in Washington".
In a separate cable dated 14 December 2007, the US mission in Paris warned Washington it needed to retaliate more strongly if it was to successfully counter strong opposition to GMO crops in France.
"In our view, Europe is moving backwards not forwards on this issue with France playing a leading role, along with Austria, Italy and even the commission," says ambassador Craig Stapleton. "Moving to retaliation will make clear that the current path has real costs to EU interests and could help strengthen European pro-biotech voices."
Further cables released by WikiLeaks over the weekend suggest the Vatican quietly supports GMO crops as a means to reducing world hunger, despite individual opposition to the technology by a number of vocal bishops.
With Europe seemingly divided on the subject, the European Commission came forward with proposals last summer to enable individual member states to have a greater say over whether to allow GMO cultivation within their national borders.
But the plans to partially renationalise approval have been not greeted with support, with opponents brandishing them as legally weak. EU environment ministers meeting in Brussels on Monday will listen to an update from the Belgian EU presidency.
Potential reasons for a national ban will be one of the topics up for discussion.

Πηγή: euobserver.com

ΒΙΝΤΕΟ: Ο πραγματικός κυρίαρχος του παιχνιδιού

Απο το ημερολόγιο

Από το "φασιστικό μανιφέστο" του Μουσολίνι –όπου ο "κορπορατισμός" (Corporatismo) αναφερόταν ως ένα εναλλακτικό όνομα για το φασισμό – έως τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τις ιδιωτικοποιήσεις των ημερών μας, το παρασκήνιο πίσω από την τεράστια ανάπτυξη των πολυεθνικών στις μέρες μας είναι ιδιαίτερα σκοτεινό και βρώμικο.

Μαζί με τον εθνικό πλούτο, οι κυβερνήσεις μεταβιβάζουν και την αυτοκυριαρχία των κρατών στις πανίσχυρες εταιρίες. Αντίθετα με τα κράτη, οι πολυεθνικές δεν έχουν καμία υποχρέωση να προστατεύσουν τους πολίτες, έχουν ανοιχτά απολυταρχική δομή (οι εντολές μεταβιβάζονται μονοδιάστατα από πάνω προς τα κάτω), και δεν δεσμεύονται από τους εθνικούς νόμους (για την ακρίβεια, μπορούν σταθερά να εκβιάζουν τα κράτη με μαζικές απολύσεις, κλείσιμο και μεταφορά παραγωγικών μονάδων, μείωση εσόδων από φορολογία κλπ.).

Η εταιρία Serco αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του τρόπου με τον οποίο οι πολυεθνικές κάνουν κουμάντο στη ζωή μας, απειλώντας την ελευθερία μας...

Βγαλμένη μέσα από τους χειρότερους οργουελικούς εφιάλτες, η εταιρία Serco είναι ήδη ισχυρότερη από τα περισσότερα κράτη του πλανήτη.

Μπορεί να μην την έχετε ακούσει ποτέ, όμως εκτός από το πυρηνικό οπλοστάσιο της Αγγλίας ελέγχει και πολλούς άλλους νευραλγικούς τομείς (π.χ. μεταφορές, φυλακές, κέντρα υποδοχής και κράτησης μεταναστών, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας, εκπαίδευση κ.α.) σε κράτη όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Αυστραλία, το Ντουμπάι, οι Η.Π..Α. κ.α.

Δείτε το παρακάτω βίντεο:

Νορβηγική εφημερίδα (Aftenposten) ισχυρίζεται οτι κατέχει ΟΛΑ τα έγγραφα του Wikileaks

Μέχρι σήμερα το Wikileaks (ή κατά άλλους η ίδια η CIA) έβγαλε στη δημοσιότητα 1.913 έγγραφα απο τα συνολικά 251.287 που κατέχει. Η στρατηγική τους ήταν να τα βγάζουν σιγά σιγά για να μην προκαλέσουν παγκόσμιο διπλωματικό ....χάος.

Μάλλον το παιχνίδι όμως φαίνεται να αλλάζει...

Η Νορβηγική εφημερίδα Aftenposten λέει οτι κατόρθωσε να αποκτήσει ΟΛΑ τα έγγραφα αλλά δε θα αποκαλύψει ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ που τα απέκτησε.

Ο αρχισυντάκτης της Ole Erik Almlid ανέφερε τα εξής:

We’re free to do what we want with these documents. We’re free to publish the documents or not publish the documents, we can publish on the internet or on paper. We are handling these documents just like all other journalistic material to which we have gained access.

Όπως φαίνεται το θέμα "Wikileaks" θα συνεχίζει να απασχολεί τη δημόσια συζήτηση για καιρό ακόμη μιας και η Νορβηγική εφημερίδα λέει οτι δε θα αποκαλύψει όλα τα έγγραφα μονομιάς, αλλά θα τα αξιολογεί και σταδιακά θα αναρτά άρθρα που κρίνει αυτή ως σημαντικά...

Καθώς η Aftenposten γράφει μόνο στα Νορβηγικά, προβλέπεται το μεταφρασμένο στ' Αγγλικά site τους να πάρει φωτιά....

Πολλοί αναρωτιούνται σχετικά με την υπόθεση Wikileaks (δείτε τα σχετικά links):

• Είναι πραγματικά η σημαντικότερη διαρροή διπλωματικών εγγράφων στην ιστορία, το μεγαλύτερο διπλωματικό "τρύπημα" των ΗΠΑ και μια ευκαιρία να φωτιστούν πτυχές της αλήθειας;

Wikileaks and the Worldwide Information War

• Είναι μια προσεγμένη κομπίνα των μυστικών υπηρεσιών και όχημα για τον ΕΚΒΙΑΣΜΟ κυβερνήσεων και προσώπων;

"Wikileaks» - μια σκοτεινή επιχείρηση συνωμοσίας

• Είναι ένα προπέτασμα καπνού και τρόπος για να κατευθύνουν τη δημόσια συζήτηση, τραβώντας την παγκόσμια προσοχή απο άλλα σημαντικά θέματα, με την επιλεκτική και σταδιακή δημοσιοποίηση εγγράφων;

ΓΚΟΥΓΚΛ KAI ΣΟΡΟΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ WIKILEAKS

• ¨Η μήπως είναι η κατασκευασμένη αφορμή για τη φίμωση του Internet;

1. Wikileaks: A Big Dangerous US Government Con Job 
2. If We Lose Our Internet Freedoms Because of Wikileaks, You Should At Least Know Why

Τέλος όποιος θέλει μπορεί να ψάξει στα δημοσιοποιημένα απο το Wikileaks έγγραφα με λέξεις κλειδιά στην ιστοσελίδα http://cablesearch.org/



Η είδηση στη Huffington Post:
WikiLeaks Cables Leaked: Aftenposten, Norwegian Newspaper, Claims To Have Full Access To All 250,000 Documents

Που φτάσατε τους ανθρώπους? ...Η απελπισία στο αποκορύφωμα στις κατεχόμενες απο το ΔΝΤ χώρες

ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟ ΡΟΥΜΑΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

Βουτιά από τον εξώστη του κοινοβουλίου της Ρουμανίας έκανε ένας άνδρας, διαμαρτυρόμενος για τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης. Εκείνη την ώρα βρισκόταν στο βήμα ο πρωθυπουργός. 

Από το μπαλκόνι του κοινοβουλίου της Ρουμανίας και μάλιστα την ώρα που στο βήμα βρίσκονταν ο πρωθυπουργός της χώρας Εμίλ Μποκ αποφάσισε να πέσει άνδρας, διαμαρτυρόμενος για τις περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, στο τραπέζι του διαλόγου της κυβέρνησης βρίσκονταν η πρόταση μομφής που κατέθεσε η αντιπολίτευση, για το νομοσχέδιο που ορίζει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα.

Μόλις έγινε αντιληπτό το γεγονός, ο πρωθυπουργός αποχώρησε από το βήμα για να διαπιστώσει τι συνέβη, ενώ ο άνδρας λάμβανε ήδη τις πρώτες βοήθειες.

Ο άνδρας, του οποίου τα στοιχεία εξακολουθούν να παραμένουν άγνωστα, φορούσε μπλουζάκι, πάνω στο οποίο αναγράφονταν: "Μας πυροβολήσατε, σκοτώσατε το μέλλον των παιδιών μας, μας πουλήσατε".

Λίγη ώρα αργότερα, στο σημείο έφθασαν εμπειρογνώμονες από την Επιθεώρηση Εκτάκτων Καταστάσεων, ενώ ο γερουσιαστής των Φιλελευθέρων, Εμίλιαν Φράνκου δήλωσε ότι πριν πέσει από το μπαλκόνι, άκουσε τον άνδρα να φωνάζει: "Στερήσατε το ψωμί από τα παιδιά μου".

Ο άνδρας μεταφέρθηκε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Βουκουρεστίου με σοβαρά τραύματα, ενώ τελικά η συζήτηση στο κοινοβούλιο αναβλήθηκε και αναμένεται να ολοκληρωθεί αργότερα μέσα στην μέρα.

Δείτε (αν αντέχετε) το συγκλονιστικό βίντεο (Vid) στο 247

Μακάρι ο άνθρωπος να γίνει καλά και να επιστρέψει στην οικογένεια του, για την οποία έκανε οτι εκανε.... 

Για τα τομάρια της πολιτικής δε αξίζουν τέτοιες πραξεις. Δεν πολυνοιάζονται...

Μαλλον θα χαρακτηρίσουν τον άνθρωπο ως ΨΥΧΙΚΑ ΑΣΘΕΝΗ και όχι απελπισμένο. 

Δείτε τι Νόμο πήγαν να περάσουν (απο προηγούμενη ανάρτηση):

Η χαριστική βολή για τον ρουμανικό τύπο;

 
Επωφελούμενη τής κρίσης, η κυβέρνηση προωθεί σχέδιο νόμου το οποίο, πέρα από τον πολιτικό έλεγχο των μέσων ενημέρωσης, προβλέπει ότι οι δημοσιογράφοι θα υποβάλλονται σε υποχρεωτική ψυχιατρική εξέταση.

....
Εφημερίδες που δημοσιεύουν άρθρα τα οποία θεωρούνται ότι προσβάλλουν την εθνική κυριαρχία θα υπόκεινται σε λογοκρισία ή ακόμη και απαγόρευση κυκλοφορίας, ενώ συγχρόνως προβλέπεται η άσκηση δικαστικής δίωξης σε βάρος τους.

ΚΙΝΗΘΗΚΕ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠO ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΕΦΕΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

Να και ένα πιθανώς καλό νέο....

 

Καμία αναφορά από τα πουλημένα ΜΜΕ για την κίνηση ποινικής δίωξης στον πρωθυπουργό ! ! !

 

Καμιά αναφορά στην απόφαση του Εισαγγελέας Εφετών Αθηνών ο οποίος κίνησε ποινική δίωξη για Εσχάτη Προδοσία (ΠΚ 134) κατά της Κυβέρνησης και των «Βουλευτών» που ψήφισαν το Μνημόνιο.

Τα Μπλογκ για ακόμα μια φορά απέδειξαν στον Ελληνικό λαό ότι είναι η μόνη του Ελπίδα για σωστή ενημέρωση ...

Δείτε τι είπε στο Ξυπνήστε ρε ο Δ.Αντωνιάδης ο Γιατρός ο οποίος κατέθεσε την μήνυση για αυτή την εξέλιξη... ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Απο το kspinpistere

Ελληνες και οι Ρωµαίοι αντιστέκονται στους βαρβάρους.

Ο χαµός της µεγάλης ελληνίστριας Ζακλίν ντε Ροµιγί, µετά τον Βιντάλ-Νακέ και τον Ζαν-Πιερ Βερνάν, µας αφήνει ακόµη πιο εκτεθειµένους απέναντι στους βαρβάρους. 

Ποιο είναι το πιο δηµοφιλές βιντεοπαιχνίδι στονκόσµο; Ο «Θεός του πολέµου», όπου ένας ρωµαλέος Περσέας αναλαµβάνει να εξοντώσει απόκοσµα πλάσµατα. Οι περιπέτειες του Χάρι Πότερ βρίθουν από υπαινιγµούς που παραπέ µπουν σε ελληνικού ςµύθους. Και ένασωρό παραµύθια και θρύλοι βασισµένοι στον Ησίοδο και τον Οµηρο διαβάζονται ακόµη. «Για να βρει κανείς τους αρχαίους Ελληνες, δεν είναι καν ανάγκη να ανοίξει ένα βιβλίο», γράφει η Μαρί-Σαντρίν Σγκερί στο περιοδικό «Λε Πουέν». «Φτάνει να µπει σε ένα σούπερ µάρκετ». Ακόµη καιτο µάρκετινγκ δεν κάνει χωρίς τους κλασικούς: ο καθηγητής της Φιλολογίας Ροµπέρ Ντελόρ µέτρησε περίπου 700 µάρκες που παραπέµπουν στην αρχαιότητα, από τα αυτοκίνητα Volvo µέχρι το άρωµα Kouros. Η αρχαιότητα πουλάει, όχι όµως και οι κλασικές σπουδές.

Από το καλοκαίρι οι κλασικές σπουδές δέχονται βαρβαρικές επιθέσεις σε µεγάλες και σηµαντικές χώρες της Ευρώπης. Η Γαλλία κόβει τις ώρες διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής και της λατινικής γλώσσας στα λύκεια. Και η Βρετανία τις καταργεί σε πανεπιστήµια. Ολοι επικαλούνται την κρίση για τις περικοπές. Εχουν πάψει λοιπόν οι κλασικές σπουδές να θεωρούνται προσοδοφόρες; Και όµως, «στην Αµερική», όπως έγραφε ο Ντέιβιντ Κόνσταν, καθηγητήςστο Πανεπιστήµιο Μπράουν, «όσοι θέλουν να σπουδάσουν Ιατρικήή Νοµικά, πρέπει να παρακολουθήσουν πρώτα µαθήµατα κλασικής παιδείας. Ο αρχαίος πολιτισµός θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ από την ελίτ και προσελκύει πολύ καλούς φοιτητές». Αντίθετα, στην Ευρώπη οι φιλόλογοι δίνουν µάχες χαρακωµάτων.Οπως ο καθηγητής της Φιλολογίας Ογκιστίν ντ’Ιµιέρ, µετο βιβλίο του «Ο Οµηρος και ο Σαίξπηρ στα προάστια» που, όπως λένε, «έκλεψε τα αρχαία ελληνικά από τους πλούσιους για να τα δώσει στους φτωχούς». Τι γυρεύουν όµως τα αρχαία ελληνικά στα φτωχά παρισινά προάστια, που κάθε τόσο παίρνουν φωτιά;

Απαντούν οι ίδιοι οι µαθητές του καθηγητή: διαβάζουµε τη µυθολογία, τη γραµµατική, την ετυµολογία, επειδή µας δίνουν µια γνώση παραπάνω από τους άλλους. Ολα αυτά σε ένα φτωχό λύκειο, ένα από τα χειρότερα, όπως έλεγαν οι στατιστικές. Χειµώνας 2003: Ο Ογκιστίν ντ’Ιµιέρ καιέξι πρώην µαθητές του αποφασίζουν να δηµιουργήσουν ένα δίκτυο αλληλεγγύης µε τους µαθητές, µε βασικό τους στόχο την επιβίωση των ελληνικών και των λατινικών. Κάθε χρόνο επαναλαµβάνουν το ίδιο µοτίβο: Τα ελληνικά και τα λατινικά είναι οι καλύτεροι φορείς της ισότητας! Μερικά χρόνια αργότερα: Εκατοντάδες µαθητές έχουν γίνει πια φοιτητές µεγάλων σχολών, καθηγητές, γιατροί, δικηγόροι. Μια έκρηξη φωτός, όπως έλεγε η Ζακλίν ντε Ροµιγί: «Αυτό που λατρεύω στα ελληνικά κείµενα, είναι η συνάντηση µε τη γέννηση της έλλογης σκέψης, η έκρηξη φωτός που πρωτοφάνηκε σε έναν κόσµο αµήχανο και σκοτεινό».

Οι κλασικές σπουδές µπορεί να απειλούνται, αλλά οι Ελληνες και οι Ρωµαίοι αντιστέκονται στους βαρβάρους.

ΠΗΓΗ: INPRECOR

To Jet Stream, το παγκόσμιο κλίμα και το HAARP

Με αφορμή τα έντονα καιρικά φαινόμενα που πλήττουν πολλές χώρες (πολικές θερμοκρασίες, παγετοί, χιόνια που δεν λένε να κοπάσουν κλπ), μου ήρθαν στο μυαλό οι μεγάλες πυρκαγιές του καλοκαιριού στη Ρωσία, όπως και πλημμύρες στο Πακισταν.

Θυμάμαι οτι πολλοί είχαν αποδώσει τα περίεργα καιρικά φαινόμενα του καλοκαιριού στη περίεργη συμπεριφορά ενός φαινομένου που δεν είναι αρκετά γνωστό σε πολλους απο εμάς. Αυτό είναι το φαινόμενο του Jet Stream ή Jetstream.

Στα παρακάτω λινκ μπορείτε να δείτε εικόνες και βίντεο, όπου εξηγείται η συσχέτιση του Jet Stream με τις τεράστιες πυρκαγιές και τον καύσωνα στη Ρωσία, όπως με τις θανατηφόρες πλυμμήρες στο Πακισταν, τα οποία συνέβησαν την ίδια ακριβώς περίοδο φέτος το καλοκαίρι.

1. http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-1302225/Blocked-jetstream-blame-freak-weather-Russia-Pakistan.html
2. http://www.channel4.com/news/more-affected-by-pakistan-floods-than-tsunami

 Επίσης, στα παρακάτω βίντεο εξηγείται το φαινόμενο του Jet Stream:

Όπως το καλοκαίρι έτσι και τώρα, οι πρόσφατες ακραίες θερμοκρασίες που εμφανίζονται και ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ σε πολλές χώρες της Ευρώπης, ίσως να οφείλονται επίσης στην επίδραση του φαινομένου του Jet Stream και της περιέργης συμπεριφοράς του.

Δείτε σχετικά το ακόλουθο άρθρο απο το The Weather Network, όπου και απεικονίζεται η τωρινή εικόνα του Jet Stream:

Jet stream causing abnormal weather pattern

Πηγή

The jet stream is helping to generate record breaking temperatures across parts of Canada's north and bringing cold conditions to countries in Europe.

Meanwhile, the jet stream is having an opposite effect on parts of Europe. “The Greenland high is creating a deep trough in the jet. This is leaving an opening for Arctic air to flow across Europe resulting in colder weather and snow, ” says Cool.

Winter has tightened its grip on countries like the United Kingdom, Germany and Italy causing everything from flight cancellations to vehicle accidents due to icy roads.

“This pattern in the jet stream is expected to last over the next few days and then it will start to break down,” explains Vettese.

Πολλοί υποστηρίζουν οτι η περιέργη συμπεριφόρα του Jet Stream οφείλεται στα πειράματα τροποποίησης του καιρού που διεξάγουν οι Αμερικάνοι στις εγκαταστάσεις του HAARP στην Αλάσκα.



Αντιγράφω απο τη wikipedia:

Το πρόγραμμα έχει συνοδευτεί από συνωμοσιολογικές θεωρίες, σύμφωνα με τις οποίες, το HAARP αποτελεί αμερικανικό «υπερόπλο» μαζικής καταστροφής, το οποίο μέσω εσκεμμένης διέγερσης της ιονόσφαιρας επιτυγχάνει επιλεκτική διακοπή των επικοινωνιών σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές, εξουδετέρωση των κατοίκων θέτοντάς τους σε κατάσταση λήθαργου/αδράνειας (ψυχοτρονικό όπλο), την πρόκληση καιρικών φαινομένων, σεισμών (περιβαλλοντικό/γεωφυσικό όπλο), κτλ.

Συνομωσιολογικές θεωρίες? Δε νομίζω.

Ακόμα και το Ευρωκοινοβούλιο σε απόφαση του στις 28/1/1999 (δείτε την ΕΔΩ) μεταξύ άλλων αναφέρει:

24. Considers HAARP (High Frequency Active Auroral Research Project) by virtue of its far-reaching impact on the environment to be a global concern and calls for its legal, ecological and ethical implications to be examined by an international independent body before any further research and testing; regrets the repeated refusal of the United States Administration to send anyone in person to give evidence to the public hearing or any subsequent meeting held by its competent committee into the environmental and public risks connected with the HAARP programme currently being funded in Alaska;

Για περισσότερες πληροφορίες για το HAARP διαβάστε το άρθρο:
HAARP: Secret Weapon Used For Weather Modification, Electromagnetic Warfare

και δείτε το ντοκυμαντερ του Καναδικού CBC:
http://www.personalgrowthcourses.net/video/haarp_video_documentary

ΤΕΛΟΣ στο επιίδομα ανεργίας, για ετήσιο οικογενειακό εισόδημα άνω των 14.500€?? ...Ναι?? ....Ψοφήστε παρακαλώ!

Όπως διαβάζω στην σημερινή Ελευθεροτυπία:

ΤΟ ΔΝΤ -που ενέκρινε την τρίτη δόση του δανείου για τον Δεκέμβριο- προειδοποιεί πως αν οι στόχοι των 12,8 δισ. ευρώ δεν πιαστούν, τα μέτρα θα είναι πιο οδυνηρά, με πρόσθετους φόρους και νέα περικοπή μισθών και συντάξεων. Τα μέτρα πρέπει να ψηφιστούν με νόμο από τη Βουλή μέχρι τον Μάρτιο. Με τη νέα έκθεση του ΔΝΤ αλλάζει το μισθολόγιο του Δημοσίου στα πρότυπα των ΔΕΚΟ, με τα επιδόματα να περιορίζονται στο 10% του μισθού, και καταργείται το 7ωρο. Ερχεται από το 2012 ακρίβεια σε τρόφιμα, ρούχα και τιμολόγια ΔΕΚΟ, λόγω επέκτασης του υψηλού ΦΠΑ (23%) σε ευρύτερη γκάμα ειδών πρώτης ανάγκης. Περικόπτονται κοινωνικές παροχές, όπως επιδόματα ανεργίας, για ετήσιο οικογενειακό εισόδημα άνω των 14.500 ευρώ. Επίσης, προβλέπονται μαζικά λουκέτα σε ΔΕΚΟ και πωλήσεις εταιρειών και ακινήτων του Δημοσίου.

Πηγη: Ελευθεροτυπία

Αν κάνεις τον υπολογισμό, για να έχεις οικογενειακό εισόδημα 14.500€ θα πρέπει ο καθένας απο το ζευγάρι να παίρνει 604€ / μήνα. Δηλαδή αν παίρνεις 610 μισθό, τότε το κράτος σε θεωρεί εύπορο και σου κόβει το επίδομα ανεργίας. Δεν κόβουν τα @ρχίδι@ τους καλύτερα....

Μόνο οι απασχολούμενοι στον τουρισμό είναι 800.000. Άνθρωποι που ξεσπιτώνονται τα καλοκαίρια και δουλεύουν νυχθημερόν για να επιβιώσουν, αναγκάζονται το χειμώνα να μείνουν χωρίς δουλεία μιας και κανείς δε ζητάει τουριστικό προσωπικό το χειμώνα. 

Με το να τους καταργήσεις το επίδομα ανεργίας σε αυτούς τους ανθρώπους είναι σαν να τους καταστρέφεις τις οικονομίες μιας ζωής. Οικογένειες και οικογένειες ζούνε (ή συμπληρώνουν το εισόδημα) απο αυτό το επίδομα ανεργίας. Εκτός αν πιστευει κανείς οτι με 700€ το μήνα μπορείς να βάλεις και λεφτά στην άκρη. Κανονίστε να εξαγριώσετε ΚΑΙ αυτούς τους ανθρώπους.

Γιατί μετά ΔΕ σας βλέπω να φτάνετε ως το Μάρτιο....

Για την BIS (Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών)

Παραθέτουμε ένα άρθρο του κεντροαριστερού οικονομολόγου Β. Βιλλιάρδου για τη BIS (Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών), που ουσιαστικά αποτελεί την κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών. Το άρθρο λέει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα, και αξίζει της προσοχής μας, αν και υπάρχει ένα σημείο που διαφωνούμε, το σημείο που ο Βιλλιάρδος θεωρεί ότι η BIS και το ΔΝΤ συνεργάζονται στενά. Αυτό δεν είναι (εντελώς) αλήθεια: Το ΔΝΤ είναι με το δολάριο, η BIS με το χρυσό, τον οποίο άλλωστε "φυλάει".

Και, όπως και τα αποθέματα χρυσού, έτσι και η BIS υπήρχε εδώ και χρόνια "στο παρασκήνιο" (σε αντίθεση με το δολάριο και το ΔΝΤ που ήταν "στο προσκήνιο").

Ας πούμε όμως ότι τώρα έχει έρθει η σειρά της όμως να "λάμψει"...

ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΙΕΘΝΩΝ ΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ: Η ευρηματική δημιουργία του χρήματος, η ιδιάζουσα λειτουργία του χρηματοπιστωτικού κλάδου, οι τραπεζικές επιδρομές, η κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών και η ενδεχόμενη χειραγώγηση της τιμής του χρυσού, από την τραπεζική ναυαρχίδα
Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο M.A. Rothschild, επιφανές μέλος της ομώνυμης ευρωπαϊκής (γερμανικής) ιουδαϊκής οικογένειας, η οποία ίδρυσε στα τέλη του 18ου αιώνα τα γνωστά τραπεζικά και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Ο δε αμερικανοκαναδός οικονομολόγος J.K. Galbraith, γνωστός υπέρμαχος του φιλελευθερισμού, είχε τονίσει ότι, «Η διαδικασία, με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν νέο χρήμα, είναι τόσο απλή, που το μυαλό αηδιάζει».

Αναλυτικότερα, με τη διαδικασία της «δημιουργίας» χρήματος «κατασκευάζεται» ουσιαστικά το «λογιστικό χρήμα», το οποίο στη συνέχεια «διοχετεύεται» στο κυκλοφοριακό σύστημα της Οικονομίας. Το γεγονός αυτό δεν συμβαίνει βέβαια με την εκτύπωση χρημάτων, αλλά με την λήψη δανείων εκ μέρους του δημοσίου, των επιχειρήσεων και των ιδιωτών, από τις εμπορικές τράπεζες – επίσης, με τη δανειοδότηση των ιδιωτικών τραπεζών από τις εκάστοτε κεντρικές τους, ή από την αντίστοιχη μεταξύ τους, στη διατραπεζική αγορά.

Για παράδειγμα, όταν μία εταιρεία (ιδιώτης, δημόσιο) δανείζεται από μία εμπορική τράπεζα, «δημιουργούνται» αυτόματα νέα χρήματα – όπως και όταν η ιδιωτική τράπεζα δανείζει κάποια άλλη ή δανείζεται από την κεντρική. Εκτός αυτού, δημιουργούνται επίσης νέα χρήματα από τις ιδιωτικές τράπεζες, όταν αγοράζουν στοιχεία του Ενεργητικού τους (αξιόγραφα, ακίνητα κλπ), ανοίγοντας πιστωτικό λογαριασμό (όψεως) στον πωλητή, με τον οποίο συναλλάσσονται.

Έτσι λοιπόν, η «δημιουργία» του νέου χρήματος είναι συνδεδεμένη με τη δημιουργία πιστώσεων, ενώ η εξόφληση των πάσης φύσεως δανείων, ή η πώληση των στοιχείων του ενεργητικού από τις τράπεζες «καταστρέφει», περιορίζει δηλαδή, την υφιστάμενη ποσότητα χρημάτων. Τα «άϋλα» χρήματα δε που «παρασκευάζονται» ή «καταστρέφονται» με αυτόν τον τρόπο, ονομάζονται, σε αντίθεση με αυτά που προέρχονται από τα ευγενή μέταλλα, «Fiat Money» - από το λατινικό «fiat», το οποίο μεταφράζεται ως «δημιουργία» (στην προκειμένη περίπτωση, χρήματα που δημιουργούνται από το τίποτα.

Είναι ίσως σκόπιμο να προσθέσουμε εδώ ότι, τα χρήματα που δημιουργούνται με αυτή τη «μαγική» διαδικασία, αντιπροσωπεύουν πραγματικές αξίες (ΑΕΠ), εφόσον δανείζονται έναντι υλικών αξιών (ακίνητα, αξιόγραφα, μετοχές κλπ), οι οποίες «δεσμεύονται» από τις τράπεζες σαν εγγυήσεις. Όταν όμως οι υλικές αυτές αξίες είναι υπερτιμημένες, όπως στο παράδειγμα των Subprimes (Η.Π.Α., Ισπανία, Ιρλανδία κλπ), όταν δηλαδή υπάρχουν «στρεβλώσεις» στις αγορές, τότε τα χρήματα που δημιουργούνται με το συγκεκριμένο αντίκρισμα είναι εντελώς αδικαιολόγητα – με αποτέλεσμα να «εκβάλλουν» στις γνωστές μας χρηματοπιστωτικές κρίσεις, όπου «καταστρέφονται» (διαγράφονται) στην πραγματικότητα οι υπερβάλλουσες ποσότητες.

Οφείλουμε να σημειώσουμε επίσης ότι, οι εμπορικές τράπεζες επιτρέπεται να δανείζουν στους καταναλωτές (επιχειρήσεις και ιδιώτες), ένα συγκεκριμένο πολλαπλάσιο ποσόν των συναλλαγματικών αποθεμάτων τους (καταθέσεων), στην εκάστοτε κεντρική τράπεζα. Στην Ευρώπη (ΕΚΤ) είναι υποχρεωμένες να διαθέτουν ένα ελάχιστο απόθεμα καταθέσεων (ρεζέρβα) ύψους 2% - γεγονός που σημαίνει ότι μπορούν να δανείζουν το 50πλάσιο των καταθέσεων που διατηρούν στην κεντρική τράπεζα, με τη μορφή λογιστικών χρημάτων (θα αλλάξει στο 33πλάσιο, με βάση τη συνθήκη της Βασιλείας ΙΙΙ, αλλά από το 2018 – τόσος ήταν ο «πολλαπλασιαστής» κεφαλαίων στη Lehman Brothers, όταν χρεοκόπησε).

Σε ορισμένες χώρες (Καναδάς, Σουηδία, Μ. Βρετανία) δεν είναι υποχρεωμένες οι ιδιωτικές τράπεζες να διαθέτουν ελάχιστα αποθέματα στις κεντρικές. Φυσικά τηρούνται παράλληλα ορισμένοι άλλοι κανόνες, όπως το ύψος των καταθέσεων σε σχέση με την εκχώρηση δανείων, έτσι ώστε να υπάρχει κίνητρο για τις τράπεζες, η «διαχείριση» των αποταμιεύσεων και διάφοροι άλλοι, στους οποίους θα αναφερθούμε εκτενέστερα στο μέλλον. Ειδικά όσον αφορά τα μετρητά χρήματα, η δημιουργία τους είναι αποκλειστικό «προνόμιο» της εκάστοτε κεντρικής τράπεζας – αν και αποτελούν ένα ελάχιστο μέρος (περί το 3%), της συνολικής ποσότητας χρήματος, ενώ βαίνουν συνεχώς μειούμενα.

Η αιτία της μείωσης των μετρητών χρημάτων, ανεξάρτητα με τα όσα συνήθως λέγονται, είναι η περιορισμένη ωφέλεια (κερδοφορία) των τραπεζών, αφού δεν μπορούν να 50πλασιαστούν ανάλογα - παράλληλα με το ότι απαιτούνται ίσου ύψους καταθέσεις των εμπορικών, στις κεντρικές τράπεζες. Αυτός είναι ουσιαστικά ο κύριος λόγος, για τον οποίο οι συναλλαγές με μετρητά χρήματα περιορίζονται συνεχώς, ακόμη και νομοθετικά, αντικαθιστάμενες με το «πλαστικό χρήμα», με τη χρήση επιταγών ακόμη και για μικρά ποσά κλπ. Οι τράπεζες αντιπαθούν λοιπόν τις συναλλαγές με μετρητά, επειδή διαθέτουν συνήθως πολύ περιορισμένα αποθέματα πραγματικών χρημάτων – για κανέναν άλλο λόγο.

Συνεχίζοντας, από τα παραπάνω τεκμηριώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η «τοκογλυφική» λειτουργία των τραπεζών, η οποία δεν είναι «σχήμα λόγου», αλλά απτή πραγματικότητα. Για παράδειγμα, όταν μία τράπεζα διαθέτει καταθέσεις ενός εκατομμυρίου στην κεντρική μπορεί, σύμφωνα με όσα έχουμε αναφέρει, να δανείζει 50 εκατομμύρια – δηλαδή, 49.000.000 περισσότερα από αυτά που διαθέτει. Εάν χρεώνει λοιπόν επιτόκιο 5%, κερδίζει ετήσια 2.500.000, διαθέτοντας καταθέσεις ύψους 1.000.000. Επομένως, κερδίζει 250% ετησίως στο ποσόν που πραγματικά «επενδύει» - ένα εξόφθαλμα τοκογλυφικό επιτόκιο, άνω του 20% μηνιαία (οι τοκογλύφοι κερδίζουν πολύ λιγότερα).

Εάν συμπληρώσουμε δε ότι οι τράπεζες, με διάφορα τεχνάσματα πολλαπλασιάζουν ακόμη περισσότερο τον «αέρα» που δανείζουν (για παράδειγμα, όταν ασφαλίζουν τα δάνεια τους, θεωρούνται σαν να μην υπάρχουν – έτσι λειτούργησαν οι τράπεζες με τα γνωστά μας πια CDS, τα Credit Default Swaps), τότε τα επιτόκια που απολαμβάνουν στο αρχικό τους εγγυητικό κεφάλαιο του 1.000.000, ξεπερνούν κατά πολύ το 500% ετησίως.

Επίσης από εδώ διαπιστώνεται το τεράστιο πρόβλημα που θα δημιουργούταν στις τράπεζες των χωρών που έχουν δανείσει τη χώρα μας (κάτι ανάλογο συνέβη με την πτώχευση της Lehman Brothers), στην περίπτωση μίας ενδεχόμενης χρεοκοπίας της. Στον Πίνακα Ι φαίνεται, για παράδειγμα, ότι, οι Γαλλικές τράπεζες, οι οποίες είχαν δανείσει στην Ελλάδα 75 δις $, είχαν καταθέσεις στην ΕΚΤ, για το συγκεκριμένο βέβαια δάνειο, το πολύ 1,5 δις $ - με υποθετικό πολλαπλασιαστή (leverage – ξεπερνάει συχνά το 100πλάσιο) μόλις 50πλάσιο:

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου σε εκ. δολάρια, καταθέσεις χρημάτων στην εκάστοτε κεντρική τράπεζα, σε εκ. δολάρια

ΧΩΡΑ	Ομόλογα	Καταθέσεις στις κεντρικές τράπεζες
Γαλλία	75.452	1.509,04
Ελβετία	63.966	1.279,32
Γερμανία	43.236	864,72
Η.Π.Α.	16.411	328,22
Μ. Βρετανία	12.342	246,84
Ολλανδία	11.849	236,98
Πορτογαλία	10.317	206,34
Ιρλανδία	8.506	170,12
Ιαπωνία	8.447	168,94
Ιταλία	8.381	167,62
Υπόλοιπες χώρες	43.693	873,86
Γενικό σύνολο	302.600	6.052

Πηγή: Αναφορά τρίτου τετραμήνου 2009 της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS).

Πίνακας: Β. Βιλιάρδος

Από τον Πίνακα Ι διαπιστώνεται ότι, υποθέτοντας πως όλες οι ξένες τράπεζες δάνεισαν τη χώρα μας μόνο με το 50πλάσιο των καταθέσεων τους στην εκάστοτε κεντρική τους, διέθεσαν μόλις 6,052 δις $ - για συνολικά δάνεια 302.600 εκ. $. Εάν όμως η Ελλάδα χρεοκοπούσε, θα ήταν υποχρεωμένες να καταθέσουν τα υπόλοιπα 296,548 δις $ στην κεντρική τράπεζα – ένα πραγματικά τεράστιο ποσόν (το 50πλάσιο), το οποίο θα οδηγούσε ίσως κάποιες από αυτές επίσης στη χρεοκοπία (ένα από τα σημαντικότερα «διαπραγματευτικά χαρτιά», το οποίο φαίνεται ότι δεν χρησιμοποίησε η κυβέρνηση μας, για λόγους που μόνο η ίδια γνωρίζει).

Ένα επόμενο συμπέρασμα είναι το ότι, μας δάνεισαν 6,52 δις $ πραγματικά χρήματα, εισπράττοντας «τοκογλυφικούς τόκους» για 302.600 δις $ λογιστικό χρήμα (το ίδιο συμβαίνει προφανώς και με τις Ελληνικές τράπεζες, όσον αφορά τα δάνεια τους στο δημόσιο). Το τι θα σήμαινε μία ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ιρλανδίας, η οποία οφείλει πάνω από 730 δις $ στις τράπεζες (εξ αυτών, τα 508,6 δις $ στις ευρωπαϊκές), είναι τουλάχιστον «ανατριχιαστικό». Πόσα κερδίζουν βέβαια οι νέοι δανειστές μας, από το «πακέτο» στήριξης της οικονομίας μας, με το «ψηφιακό ποσόν» των 110 δις € που μας δανείζουν πλέον ενυπόθηκα, με «δόσεις υποτέλειας», είναι αρκετά εμφανές – γεγονός που σημαίνει ότι, δεν θα έχουν την παραμικρή διάθεση να μας «επιτρέψουν» (επιστρέψουν) την Εθνική μας κυριαρχία.

Ο κίνδυνος τώρα των μαζικών αναλήψεων των καταθετών από τις τράπεζες (επιδρομή στις τράπεζες - Bank run) οφείλεται στο ότι, οι τράπεζες διαθέτουν μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό των καταθέσεων σε μετρητά, της τάξης του 3%. Εάν λοιπόν ένας μεγαλύτερος αριθμός καταθετών θελήσει να αποσύρει τα χρήματα του, οι τράπεζες αδυνατούν να τα διαθέσουν. Έτσι συνέβη σε γενικές γραμμές στην κρίση του 1930 - κάτι που τελικά επιλύθηκε αργότερα, ως ένα βαθμό, με τη βοήθεια της ίδρυσης των κεντρικών τραπεζών, οι οποίες καλύπτουν (εν μέρει φυσικά), τέτοιου είδους ενδεχόμενα (Bank run).

Αυτό που επίσης συνέβη στην ίδια κρίση (1930), ήταν η μανία «αποχρέωσης» των νοικοκυριών (επιστροφή παλαιών δανείων, κανένας νέος δανεισμός) – γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα, αφενός μεν την «καταστροφή» μεγάλων ποσοτήτων χρήματος, αφετέρου το μηδενισμό της δημιουργίας νέων (μία από τις σημαντικότερες «παρενέργειες» του φαινομένου του «στασιμοπληθωρισμού», από τον οποίο κινδυνεύει τα μέγιστα σήμερα η χώρα μας, λόγω της ΔΝΤ-πολιτικής, στην οποία «σέρνεται» κυριολεκτικά η κυβέρνηση μας).

Χωρίς να επεκταθούμε σε περαιτέρω λεπτομέρειες, αφού ο σκοπός του κειμένου μας είναι διαφορετικός (θα επανέλθουμε με ιδιαίτερο άρθρο μας), δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί, ποια είναι η τελική πηγή των χρημάτων – κάτι αντίστοιχο δηλαδή, με την αναζήτηση της αρχής του σύμπαντος και του δημιουργού του.

Ψάχνοντας την απάντηση, καταλήγει εύκολα στην Τράπεζα των Τραπεζών – στην «Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών» δηλαδή (Bank for International Settlements ή BIS) η οποία, με έδρα τη Βασιλεία, λειτουργεί ουσιαστικά σαν την κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών. Η πόλη αυτή της Ελβετίας είναι γνωστή από τους κανόνες που θεσπίζονται για το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, με την ονομασία Βασιλεία Ι, Βασιλεία ΙΙ κλπ. Επίσης, από την εντυπωσιακά μεγάλη έκθεση χρυσού και πολυτίμων λίθων, στην οποία πρωτοστατούν οι Εβραίοι.

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ BIS

Η «κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών» (BIS) είναι μία διεθνής οργάνωση του χρηματοπιστωτικού κλάδου, η οποία διαχειρίζεται ένα μέρος των διεθνών συναλλαγματικών αποθεμάτων. Ιδρύθηκε το 1930 από τις κεντρικές τράπεζες του Βελγίου, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Μ. Βρετανίας και της Ιταλίας, καθώς επίσης από δύο ομίλους ιδιωτικών τραπεζών των Η.Π.Α. και της Ιαπωνίας. Ο αρχικός σκοπός της ίδρυσης της ήταν η εξασφάλιση της ικανότητας αποπληρωμής των πολεμικών αποζημιώσεων του 1ου παγκοσμίου πολέμου από τη Γερμανία, σε συνδυασμό με το Young-Plan (συμφωνία αποζημιώσεων και προγραμματισμός της πληρωμής τους, η οποία γράφτηκε το 1929 και υιοθετήθηκε το 1930).

Ήδη όμως από το 1931, όπου σταμάτησε η πληρωμή των αποζημιώσεων εκ μέρους της Γερμανίας, λόγω της παγκόσμιας τότε χρηματοπιστωτικής κρίσης, έπαψε να υφίσταται ο λόγος, για τον οποίο ιδρύθηκε η τράπεζα. Εν τούτοις, συνέχισε τη λειτουργία της, αφού μετατράπηκε στην κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών, η οποία συνέβαλλε στη στενότερη συνεργασία των κεντρικών τραπεζών μεταξύ τους - ενώ προσέφερε δυνατότητες νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (businesses).

Στην BIS αντιπροσωπεύονταν κυρίως τα ηγετικά αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (JP Morgan Chase & Co, Morgan Stanley, Chase National Bank of Rockefeller, Dillon-Read Group, Bank house J.Henry Schroeder New York), τα οποία ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για «επιχειρηματικές συνεργασίες» με τη Γερμανία. Από γερμανικής πλευράς, συμμετείχε κυρίως ο Kurt von Schroeder, ένας από τους σημαντικότερους χρηματοδότες του Hitler.

Στην περίοδο του Εθνικοσοσιαλισμού (1933-1945), η BIS θεωρούταν ιδιαίτερα «φιλοναζιστική», με μία εξαιρετικά μεγάλης επιρροής γερμανική ομάδα εντός της. Για παράδειγμα, ο αντιπρόεδρος της γερμανικής κεντρικής τράπεζας του 3ου Ράιχ ήταν ένας από τους προέδρους της BIS. Το 1938, μετά την προσάρτηση της Αυστρίας, η BIS ανέλαβε τον αυστριακό χρυσό, ενώ «βοήθησε» στην αποστολή μέρους του τσεχικού χρυσού, προς όφελος των ναζί, μετά την κατάληψη της Τσεχίας (1939). Τότε, ο βρετανός λόρδος Montagun Norman, ένας από τους προέδρους της BIS και ταυτόχρονα διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, δεν εμπόδισε τη μεταφορά του τσεχικού χρυσού, προς όφελος των ναζί.

Τον Απρίλιο του 1939 ανέλαβε επίσημα πρόεδρος της BIS ο αμερικανός δικηγόρος Thomas Mc Kittrick, ο οποίος εκπροσωπούσε παράλληλα τα συμφέροντα των Rockefellers, ενώ κατά τη διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου, η BIS διακανόνιζε όλες τις απαιτούμενες συναλλαγματικές δραστηριότητες του 3ου Ράιχ – όπως, για παράδειγμα, τις «συναλλαγές» με τον κλεμμένο χρυσό των κεντρικών τραπεζών των χωρών που είχαν καταληφθεί από τη ναζιστική Γερμανία. Το ίδιο χρονικό διάστημα, η τράπεζα ήταν ο μυστικός τόπος συνάντησης γερμανών, ηγετικών στελεχών του Hitler, με διεθνείς τραπεζίτες - καθώς επίσης, με τον αρχηγό της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας στην Ελβετία.

Το 1943, οι προσπάθειες του τότε υπουργού οικονομικών των Η.Π.Α., καθώς επίσης της εξόριστης νορβηγικής κυβέρνησης να πάψει η λειτουργία της BIS, λόγω της ναζιστικής της «καταγωγής», δεν ευοδώθηκαν – μεταξύ άλλων, ο Keynes ήταν υπέρ της διατήρησης της, τεκμηριώνοντας τη θέση του με το ότι, η BIS θα φαινόταν χρήσιμη για την «επανόρθωση» της οικονομίας μετά τον πόλεμο. Μέχρι το 1990 δε έγιναν μεγάλες προσπάθειες για να διατηρηθεί κρυφό το ναζιστικό παρελθόν της BIS - παρά το ότι το 1952 είχε γραφεί ένα βιβλίο για την ιστορία της, από το Δανό K.Moltke.

Το βιβλίο αναφερόταν ουσιαστικά στην «υπόγεια» σχέση και στη στενή συνεργασία του αμερικανικού με το γερμανικό Καρτέλ, με συνδετικό κρίκο την τράπεζα των τραπεζών – κάτι που ενδεχομένως συνεχίζει να συμβαίνει, ειδικά όσον αφορά τα δύο αυτά ηγετικά Καρτέλ των πολυεθνικών. Πρόκειται λοιπόν για τη «φωλιά του κτήνους», όπως χαρακτηρίζουν το αιμοβόρο, αδρανές κερδοσκοπικό κεφάλαιο πολλοί οικονομολόγοι, η οποία (φωλιά) είναι ταυτόχρονα η «σκοτεινή σπηλιά» συνάντησης και συντονισμού του γερμανικού με το αμερικανικό, αλλά και με τα υπόλοιπα «δυτικά» Καρτέλ (των εντολοδόχων του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας δηλαδή).

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ BIS

Η τράπεζα των τραπεζών άρχισε να λειτουργεί κανονικά το 1945, αφού άλλαξε το καταστατικό της - έτσι ώστε όλες οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες, επίσης οι σοσιαλιστικές (με εξαίρεση τη Σοβιετική Ένωση και την Α. Γερμανία), να είναι μέλη της. Μεταξύ των ετών 1962 και 1971, το κεντρικό βάρος των δραστηριοτήτων της ήταν η καταπολέμηση των συναλλαγματικών κρίσεων, σε στενή συνεργασία με τους G10, όπου εκπροσωπούνταν οι κεντρικές τράπεζες των δέκα σημαντικότερων μελών του ΔΝΤ και της Ελβετίας (δεν ήταν τότε μέλος του Ταμείου). Από το 1971, μετά το χρονικό σημείο δηλαδή που έπαψε να ισχύει ο κανόνας του χρυσού και η σύνδεση των νομισμάτων με το δολάριο, οι δραστηριότητες της BIS αφορούσαν κυρίως τις ευρωπαϊκές αγορές συναλλάγματος, την επίβλεψη των τραπεζών, καθώς επίσης των ασφαλιστικών εταιρειών.

Ουσιαστικά η BIS είναι μία διεθνής «οργάνωση», η οποία «ορίζεται» από το ιδιαίτερο status μίας ανώνυμης εταιρείας «εξειδικευμένου Δικαίου», με έδρα τη Βασιλεία και δύο υποκαταστήματα – στην πρωτεύουσα του Μεξικού και στο Χονγκ Κονγκ. Τα ίδια κεφάλαια της ήταν αρχικά 1,5 δις «χρυσά φράγκα», χωρισμένα σε 600.000 μετοχές, αξίας 2.500 «χρυσά φράγκα» η κάθε μία (ένα «χρυσό φράγκο» αντιπροσωπεύει κάτι περισσότερο από 0,29 γραμμάρια καθαρού χρυσού).

Κατά τον επίσημο ισολογισμό της από τις 31.10.2010, το μετοχικό κεφάλαιο είναι χωρισμένο σε 547.125 μετοχές, αξίας 5.000 SDR (Special Drawing Right) εκάστης. Το SDR είναι μία ειδική μονάδα μέτρησης, ένα ειδικό, δικό τους νόμισμα δηλαδή («Θεϊκό»), το οποίο χρησιμοποιεί το ΔΝΤ – στις 31.03.2009 το 1 SDR αντιστοιχούσε με 1,493 $, ενώ υπολογίζεται σε σχέση με ένα ειδικό καλάθι διαφόρων ισχυρών νομισμάτων (η στενή σχέση της τράπεζας των τραπεζών με το ΔΝΤ, τον εντολοδόχο του Καρτέλ, καθώς επίσης οι ειδικοί μέθοδοι μέτρησης/αξιολόγησης που χρησιμοποιούνται από το Βατικανό του Κεφαλαίου, όπως αποκαλείται από κάποιους η BIS, είναι φανερή).

Οι μέτοχοι της είναι κεντρικές τράπεζες ενώ, παρά το καινούργιο καταστατικό της, υπάρχουν ακόμη μερικοί ιδιώτες-μέτοχοι, οι οποίοι δεν θέλουν να αποκαλυφθούν τα στοιχεία τους και δεν τους γνωρίζει κανένας «θνητός». Ο Πίνακας ΙΙ που ακολουθεί, αναφέρεται στα εξαιρετικά κερδοφόρα, στα εμφανή βέβαια αποτελέσματα της BIS, για το έτος χρήσης της που έληξε την 31.03.2010:

ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Αποτελέσματα χρήσεως 31.03.2009 – 31.03.2010, σε εκ. SDR

Στοιχεία	31.03.2010	31.03.2009
Σύνολο Ενεργητικού	*258.893,30	255.386,70
Καταθέσεις σε συνάλλαγμα	195.755,10	197.222,10
Καταθέσεις σε χρυσό	32.064,10	23.052,10
Ίδια Κεφάλαια	683,10	683,10
Καθαρό Κέρδος	**1.859,80	446,10
Κέρδος ανά μετοχή σε SDR	***3.405,40	816,80

* Περίπου 258 δις SDR, ήτοι 384 δις $

** Περίπου 1,8 δις SDR. ήτοι 2,68 δις $

*** 3.405 SDR ή 5.083 $

Στη Γενική Συνέλευση, στο ανώτατο όργανο της τράπεζας, συμμετείχαν το 2001 συνολικά 49 κεντρικοί τραπεζίτες με δικαίωμα ψήφου. Εκτός από τις χώρες των G10, μέλη είναι η ΕΚΤ (1999), οι κεντρικές τράπεζες όλων των δυτικοευρωπαϊκών χωρών, αρκετές της Α. Ευρώπης και οι σημαντικότερες ασιατικές χώρες – περαιτέρω, οι μεγαλύτερες λατινοαμερικανικές τράπεζες, καθώς επίσης οι κεντρικές τράπεζες της Κίνας, της Ινδίας, της Σαουδικής Αραβίας και της Ν. Αφρικής.

Η BIS διαχειρίζεται, από τη θέση της σαν κεντρική τράπεζα των κεντρικών τραπεζών, ένα μέρος των συναλλαγματικών αποθεμάτων πάρα πολλών κρατών, καθώς επίσης χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Τέλη του 2000, τα συναλλαγματικά αποθέματα που διατηρούνταν εκεί ήταν της τάξης του 7% των παγκοσμίων αποθεμάτων, με πελάτες της 120 κεντρικές τράπεζες.

Τα χρηματικά αποθέματα διατηρούνται σε κατάσταση «υψηλής ρευστότητας», έτσι ώστε να διατίθενται αμέσως, όταν χρειαστούν. Η BIS λειτουργεί επίσης σαν επενδυτική τράπεζα (Investment Bank) των κεντρικών τραπεζών, με στόχο την αύξηση των αποδόσεων τους από τα συναλλαγματικά τους αποθέματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις δε εκχωρεί βραχυπρόθεσμες «διευκολύνσεις», ενώ χρηματοδοτεί συνήθως δάνεια, τα οποία εγγυάται η Παγκόσμια Τράπεζα ή το ΔΝΤ.

Περαιτέρω η BIS είναι, με βάση το καταστατικό της, ένα φόρουμ διεθνούς συνεργασίας για χρηματοοικονομικά θέματα, καθώς επίσης για τα θέματα του χρυσού. Συμμετέχει σε διαδικασίες στήριξης των ευρωπαϊκών νομισμάτων ενώ, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, όπου έχουν αυξηθεί οι διασυνοριακές ροές των χρημάτων σε μεγάλο βαθμό, «εποπτεύει» επίσημα τις κινήσεις τους (προφανώς, με τις πληροφορίες που κατέχει, μπορεί να κερδίζει απεριόριστες ποσότητες χρημάτων). Στον τομέα των ιδιωτικών τραπεζών, ασχολείται με τις συνθήκες εποπτείας τους (Βασιλεία Ι, ΙΙ, ΙΙΙ κλπ), όπως τα ελάχιστα ίδια κεφάλαια τους (8% του συνολικού τους ενεργητικού). Με τον τομέα των ασφαλιστικών εταιρειών ασχολείται η «διεθνής ένωση των Αρχών εποπτείας των ασφαλειών» (IAIS, μέλη 100 κράτη), η γραμματεία της οποίας έχει έδρα, από το 1988, στην BIS.

Ολοκληρώνοντας, η BIS ασχολείται με την έρευνα στους τομείς της πολιτικής χρήματος, εκδίδει μελέτες σε επιστημονικά έντυπα, καθώς επίσης γενικές οικονομικές αναλύσεις ανά τρίμηνο. Συγκεντρώνει στοιχεία από όλα τα μέλη της και τα εμφανίζει σε διεθνείς τραπεζικές στατιστικές, με ιδιαίτερη σημασία στην πρόβλεψη των κινδύνων υπερχρέωσης των κρατών, καθώς επίσης την έγκαιρη διαπίστωση μελλοντικών κρίσεων – σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.

Τέλος, πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν κατάφερε να προβλέψει έγκαιρα την παρούσα οικονομική κρίση, η οποία ξεκίνησε (επίσημα) με την κατάρρευση της Lehman Brothers - παρά την οργάνωση, την ποιότητα και τις λεπτομερείς, παγκόσμιες πληροφορίες της. Άλλοι βέβαια πιστεύουν ακριβώς το αντίθετο:

Ότι δηλαδή η ίδια την προκάλεσε, συντονίζοντας τις δυνάμεις όλου του τραπεζικού συστήματος, στα πλαίσια της ολοκληρωτικής επίθεσης του Καρτέλ εναντίον των αδύναμων χωρών, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των εργαζομένων της «δύσης» - με στόχους είτε την υποδούλωση συγκεκριμένων χωρών (με τη βοήθεια της αποκρατικοποίησης της Πολιτικής), είτε την ήττα του κοινωνικού καπιταλισμού από τον μονοπωλιακό, είτε τη «λεηλασία» κάποιων επιχειρήσεων (ιδίως των κερδοφόρων κοινωφελών), είτε τη «συμπίεση» των αμοιβών των εργαζομένων (στο ύψος του κινεζικού «προτύπου»), είτε άλλους.

ΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS) είναι προφανώς το κέντρο, το «σημείο μηδέν» δηλαδή, του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος – «η φωλιά του Κτήνους», η «ναυαρχίδα» των διεθνών τοκογλύφων καλύτερα, η οποία «απομυζά» το αίμα που ρέει στο κυκλοφοριακό σύστημα των αγορών. Η οργάνωση επιτυγχάνει ετήσια κέρδη δισεκατομμυρίων, χωρίς να πληρώνει ούτε στο ελάχιστο φόρους, όπως όλοι εμείς οι θνητοί. Οι ικανότατοι διαχειριστές της διαπραγματεύονται με αξιόγραφα, με χρυσό και με κάθε άλλου είδους εμπορεύματα (commodities), σε έναν δικό τους κόσμο χωρίς σύνορα – ενώ κανένα δικαστήριο και καμία κυβέρνηση δεν ελέγχει τις δραστηριότητες τους. Όποιος θελήσει να επισκεφθεί τα 18όροφα κεντρικά της, δίπλα από το σιδηροδρομικό σταθμό της Βασιλείας, οφείλει να γνωρίζει ότι εισέρχεται σε διεθνές έδαφος, αφού η Ελβετική αστυνομία δεν έχει καμία δικαιοδοσία (πηγή: Tagespiegel).

Οι συζητήσεις που γίνονται στις «οχυρωμένες», ασφαλείς εγκαταστάσεις της BIS είναι απόλυτα εμπιστευτικές – ενώ οι αίθουσες είναι μονωμένες, έτσι ώστε να μην μπορούν να ακουστούν αυτά που διαδραματίζονται εντός τους. Πέντε φορές ετήσια συναντώνται εδώ οι κυρίαρχοι των επιτοκίων και των ποσοτήτων χρημάτων που διατίθενται στις αγορές παγκοσμίως, για μυστικές ανταλλαγές απόψεων. Οι κεντρικοί τραπεζίτες των 56 χωρών-μελών της Γενικής της συνέλευσης σήμερα, αποφασίζουν στη Βασιλεία για τις πολιτικές αντιμετώπισης του χάους που βασιλεύει στις χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς επίσης για τα «πακέτα» στήριξης των χωρών που είναι αντιμέτωπες με οικονομικές κρίσεις – χωρίς κανένας να ενημερώνεται για το περιεχόμενο των άκρως απορρήτων συζητήσεων τους.

Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται το «Συμβούλιο της Βασιλείας για την εποπτεία των τραπεζών», καθώς επίσης το «Συμβούλιο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας» (Financial Stability Board) – εκείνες οι οργανώσεις δηλαδή, στις οποίες οι χρηματοπιστωτικοί «επόπτες» των 20 μεγαλυτέρων κρατών (G20) συμφωνούν μόνοι τους τα ελάχιστα «στάνταρντ» (συμφωνίες της Βασιλείας), για την προστασία του κλάδου του χρήματος. Η BIS, στην προκειμένη περίπτωση, δεν διαθέτει μόνο τους χώρους συνάντησης, αλλά τις ειδικές της γνώσεις, καθώς επίσης τα 550 άτομα του προσωπικού της.

Η βασική ασχολία όμως του προσωπικού της, είναι η διαχείριση ενός μέρους των αποθεμάτων (ρεζέρβες) της ΕΚΤ ή της Fed, με εντολή δική τους. Τα κέρδη από τη διαχείριση κεφαλαίων των κεντρικών τραπεζών, ύψους περί τα 300 δις €, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα (περί τα 2,68 δις $), ενώ καθιστούν ανεξάρτητη την BIS. Οι «κυρίαρχοι του παιχνιδιού» εδώ είναι οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών και όχι οι εθνικές κυβερνήσεις - γεγονός που προστατεύει την τράπεζα από τις πολιτικές επιρροές. Όπως λέγεται δε, «Εδώ αποφασίζουν μόνο οι Bernanke οι Trichet αυτού του κόσμου, κανένας πολιτικός».

Ίσως το σημαντικότερο πρόσφατο γεγονός, ήταν η υποχρεωτική αύξηση των ιδίων κεφαλαίων των τραπεζικών ιδρυμάτων, με βάση τα οποία προσφέρουν δάνεια έως και 50πλάσια των χρημάτων, τα οποία πραγματικά διαθέτουν – με αντίστοιχο πολλαπλασιασμό των ευκαιριών (κερδών), αλλά και του ρίσκου, στην περίπτωση που οι τοποθετήσεις τους (δάνεια, επενδύσεις) αποδειχθούν ζημιογόνες. Η μείωση του πολλαπλασιαστή αυτού στο 33 (50 σήμερα), από το 2018, η τοποθέτηση δηλαδή ενός ανωτάτου ορίου χρέωσης των τραπεζών, στο 33πλάσιο των καταθέσεων τους στις εκάστοτε κεντρικές τράπεζες, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στο διεθνές τραπεζικό λόμπυ.

Ο παγκόσμιος σύλλογος των μεγάλων τραπεζών (Institute of International Finance), πρόεδρος του οποίου είναι ο κ. J. Ackerman της Deutsche Bank (μάλλον εβραϊκής καταγωγής), προειδοποίησε την επιτροπή (BIS), ισχυριζόμενος ότι θα χαθούν τουλάχιστον 10.000.000 θέσεις εργασίας – κάτι που θεωρήθηκε εντελώς εσφαλμένο, αφού ένα ελάχιστο μόνο μέρος των τραπεζικών δανείων καταλήγει στην πραγματική οικονομία. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο μέρος τοποθετείται στα χρηματιστήρια, με υπερ100πλάσιο «πολλαπλασιαστή» – γεγονός που προσφέρει ονειρικές αποδόσεις στις τράπεζες (αλλά και απίστευτα μεγάλα ρίσκα).

Η BIS ΚΑΙ Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ
Ο αμερικανικός όμιλος GATA (Gold Anti-Trust Action Committee), κατέθεσε το Φεβρουάριο του 2002 (λίγο αργότερα ξεκίνησε παραδόξως η άνοδος των τιμών του χρυσού, μετά από πάρα πολλά χρόνια σταθερής διατήρησης της ισοτιμίας του), στο δικαστήριο της Βοστόνης, αγωγή εναντίον του αμερικανικού αποθετηρίου, της κεντρικής τράπεζας των Η.Π.Α. (Fed), καθώς επίσης διαφόρων μεγάλων τραπεζών. Κατηγορούμενοι ήταν πολιτικοί, όπως ο πρώην Πρόεδρος B. Clinton και ο πρώην υπουργός οικονομικών L. Summers, ο διοικητής της Fed κ. A. Greenspan, καθώς επίσης οι πολυεθνικές τράπεζες, μεταξύ των οποίων η BIS, η J.P.Morgan, η Chase Manhattan, η Citigroup, η Goldman Sachs και η Deutsche Bank.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η κυβέρνηση των Η.Π.Α., σε συνεργασία με τις ηγετικές τράπεζες του κλάδου, είχε «χειραγωγήσει» από το 1994 και μετά την τιμή του χρυσού, με στόχο τη διατήρηση της σε χαμηλά επίπεδα. Ο στόχος των τραπεζών ήταν η επίτευξη μεγάλων κερδών, ενώ η κυβέρνηση των Η.Π.Α. αποσκοπούσε στην παραπλάνηση του υπολοίπου κόσμου, σε σχέση με την ισχύ του δολαρίου – το οποίο ουσιαστικά διατηρούταν τεχνητά υπερτιμημένο, έτσι ώστε να παραμένει παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, χωρίς τον ανταγωνισμό των υπολοίπων νομισμάτων (πηγές: B.Seiler, gata.org). Ειδικότερα, η αγωγή αναφερόταν, μεταξύ άλλων, στα εξής:

(α) Η τιμή του χρυσού δεν επιτρεπόταν να αυξηθεί, επειδή κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με «σήμα κινδύνου» προς τις διεθνείς αγορές, σε σχέση με τον πληθωρισμό του αμερικανικού νομίσματος.

(β) Μία ενδεχόμενη αύξηση της τιμής του χρυσού, θα πρόδιδε τη διεθνή αδυναμία του δολαρίου.

(γ) Θα έπρεπε να προστατευθούν από δυνητικές ζημίες τόσο οι τράπεζες, όσο και τα υπόλοιπα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα οποία δανείζονταν με χαμηλότοκα ομόλογα χρυσού, διαθέτοντας εξ αυτού πολύ χαμηλά αποθέματα του κίτρινου μετάλλου – κάτι που θα συνέβαινε, θα ζημιώνονταν δηλαδή οι τράπεζες, εάν αυξανόταν η τιμή του χρυσού.

Χωρίς καμία αμφιβολία, ο χρυσός αποτελεί ακόμη ένα αξιόπιστο βαρόμετρο του πληθωρισμού ενός νομίσματος («εκτύπωση» δυσανάλογων ποσοτήτων χρήματος, με αποτέλεσμα την υποτίμηση τους), εάν δεν μπορεί κανείς να εξασφαλίσει τεχνητά τη διατήρηση του σε χαμηλή τιμή, σε σχέση με το συγκεκριμένο νόμισμα (εν προκειμένω, το δολάριο).

Αναμφίβολα λοιπόν, η αύξηση της τιμής του χρυσού σε σχέση με το δολάριο, «τεκμηριώνει» την αστάθεια του νομίσματος. Επομένως, εάν η αμερικανική κυβέρνηση ήταν σε θέση να ελέγξει την τιμή του χρυσού (σύμφωνα πάντα με το κατηγορητήριο που συνέταξαν οι δικηγόροι της GATA), μπορούσε να ελέγξει επίσης την ισοτιμία του δολαρίου – εξαπατώντας τον υπόλοιπο πλανήτη. Συνεπώς, ο χρυσός ήταν ανέκαθεν, ενώ συνεχίζει να είναι, ένα «πολιτικό» μέταλλο.

Αντίθετα, οι τράπεζες έλαβαν τότε μέρος στο, χωρίς καμία αμφιβολία εξαιρετικά πολύπλοκο αυτό παιχνίδι, με στόχο την αποκόμιση υπερκερδών. Η επεξήγηση αυτής της «υπόθεσης εργασίας» είχε ως εξής:

(α) Στα χαρτιά, δανείζονταν οι εμπορικές τράπεζες χρυσό, από την εκάστοτε κεντρική τράπεζα, με πολύ χαμηλό επιτόκιο (περί το 1%).

(β) Τον χρυσό αυτόν που δανείζονταν, τον πουλούσαν αργότερα στην «ανοιχτή αγορά», χωρίς την ανάληψη κανενός ρίσκου – αφού γνώριζαν ότι, η τιμή του θα διατηρούνταν σταθερή (κάτι που προφανώς δεν ισχύει για τίποτα στον κόσμο, εάν δεν «χειραγωγείται» η τιμή του).

(γ) Στη συνέχεια, επένδυαν τα έσοδα από την πώληση του χρυσού, σε κρατικά ομόλογα – ή συμμετείχαν στις κερδοσκοπικές αγορές των παραγώγων, οι οποίες υπόσχονταν τεράστια κέρδη, με χαμηλές επενδύσεις (μόνο το 2005, η J.P.Morgan κατείχε παράγωγα αξίας 25 τρις $).

Εάν λοιπόν δεν συνέβαινε κάτι απρόβλεπτο, οι τράπεζες που συμμετείχαν σε αυτό το παιχνίδι (Colpo Grosso) κέρδιζαν στην κυριολεξία τεράστια ποσά. Εάν όμως κατέρρεαν τα χρηματιστήρια ή εάν αυξανόταν η τιμή του χρυσού, τον οποίο είχαν δανεισθεί και όφειλαν να επιστρέψουν αργότερα, τότε οι τράπεζες θα έχαναν αντίστοιχα τεράστια ποσά, οδηγούμενες στη χρεοκοπία – πόσο μάλλον αφού, μαζί με την άνοδο της τιμής του χρυσού, θα αυξάνονταν και οι τόκοι που πλήρωναν για τις ποσότητες που είχαν δανεισθεί, σε επίπεδα που θα αδυνατούσαν να πληρώσουν.

Μεταξύ άλλων, η GATA ανέφερε ότι, μεταξύ των ετών 1998 και 2001 η ζήτηση του χρυσού ήταν σημαντικά μεγαλύτερη από τις ετήσιες ποσότητες εξόρυξης, γεγονός που όφειλε να οδηγήσει στην αύξηση της τιμής του. Κατά την ίδια, το κέρδος του Καρτέλ των τραπεζών, με τη βοήθεια της χειραγώγησης της τιμής του χρυσού, ήταν της τάξης των 42 δις $.

Φυσικά η αγωγή απορρίφθηκε από το αμερικανικό δικαστήριο, το οποίο θεώρησε ότι ο κατήγορος δεν είχε έννομο συμφέρον. Εμείς βέβαια δεν μπορούμε να έχουμε σαφή άποψη, αν και οφείλουμε να προσθέσουμε εδώ ότι, τα τελευταία πέντε χρόνια η τιμή του χρυσού σχεδόν 7πλασιάστηκε (από τα 200 $ στα 1.400 $ σήμερα) – κάτι που μάλλον θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά, σχετικά με την πραγματική ισοτιμία του δολαρίου και την μητέρα των κρίσεων που προβλέπεται.

Εάν δε συνειδητοποιήσουμε ότι, η άνοδος της δύσης, η ανάπτυξη και η πρόοδος της, κυρίως εις βάρος άλλων λαών, στηρίχθηκε στο τραπεζικό σύστημα, στην πίστωση καλύτερα, με την ταχυδακτυλουργική δημιουργία νέων χρημάτων από το πουθενά, ενδεχομένως να καταλάβουμε ότι τα θεμέλια, επάνω στα οποία οικοδομούμε αδιάκοπα το μέλλον μας, δεν είναι τόσο σίγουρα, όσο νομίζουμε.

Ίσως δε κάποια στιγμή να πάψει ο πλανήτης να ανταλλάσσει τα χωρίς αντίκρισμα χαρτονομίσματα, με τα «πραγματικά» προϊόντα της φύσης και με την εργασία, σε μη ισορροπημένες, «χειραγωγημένες» από το Καρτέλ, ισοτιμίες ανταλλαγής – πόσο μάλλον όταν οι συνολικοί τόκοι επί των συνεχώς αυξανομένων χρεών, για τους οποίους δεν «κατασκευάζονται» παραδόξως νέα χρήματα (ένα από τα μεγαλύτερα ελαττώματα της διαδικασίας), ξεπεράσουν τα συνολικά κεφάλαια, τα οποία ολόκληρη η ανθρωπότητα οφείλει στους, ελάχιστους σχετικά, κυρίαρχους του σύμπαντος.

Κλείνουμε με τα χαρακτηριστικά λόγια του 28ου Προέδρου των Η.Π.Α. W.Wilson, αναφορικά με το τραπεζικό σύστημα: «Υπάρχει μία (σκοτεινή) δύναμη τόσο οργανωμένη, τόσο λεπτή, τόσο προσεκτική, τόσο διασφαλισμένη, τόσο πλήρης και τόσο κυρίαρχη, που καλά θα κάνουν να προσέχουν όσοι και όταν μιλούν εναντίον της».

Πηγή: Casss.gr
απο το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ