Όταν ο λαός του ΠΑΟΚ δεν πληρώνει νταβατζηλίκι στα διόδια των Μεγαλοεργολάβων, το κράτος επιτίθεται...

Από φίλαθλο του ΠΑΟΚ, που παρακολούθησε χθες το βράδυ το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό Βόλου στο Πανθεσσαλικό, πήραμε την παρακάτω επιστολή, με την οποία μεταφέρει αυτά, που έζησε χθες στο βράδυ μέσα κι έξω από το γήπεδο του Βόλου...

Πηγή

Η επιστολή του φίλου του ΠΑΟΚ, τα στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεσή μας, αναφέρει τα εξής:

"Συμφωνώ απόλυτα με την ανακοίνωση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και καταθέτω την προσωπική μου μαρτυρία και το χρονικό από τον χθεσινό εφιάλτη που έζησα:

18:00 Είμαι έξω από τα εκδοτήρια των φιλοξενούμενων του σταδίου του Βόλου, βγάζω κανονικά εισιτήρια και περιμένω το 14χρονο γιο μου με έναν 13χρονο φίλο του με παρέα άλλων φίλων μου για να παρακολουθήσουμε τον αγώνα. Επειδή έφθασα στο γήπεδο νωρίτερα από τους άλλους λόγω της μετακίνησης μου με μοτοσικλέτα είχα την ευκαιρία να κάνω βόλτα γύρω από το στάδιο και δεν είδα κανένα μα κανένα επεισόδιο, ούτε καν διαπληκτισμό φιλάθλου με αστυνομικό.

18:20 Κατευθυνόμαστε στη θύρα εισόδου του σταδίου με τους χιλιάδες οπαδούς του ΠΑΟΚ ήσυχα χωρίς να αντιληφθώ το παραμικρό σε μια διαδρομή 200 μέτρων κακά έως καθόλου φωτισμένη. Εκεί υπήρχε πολυάριθμη αστυνομική δύναμη γύρω από τις θύρες αλλά οι θύρες ήταν αφύλακτες εντελώς, χωρίς καμία αστυνόμευση και χωρίς έλεγχο εισιτηρίων, και αν εξαιρέσεις τα βρισίδια που ξεστόμιζαν οι αστυνομικοί απρόκλητα και αναίτια εναντίων μας, όλα ήταν ήσυχα.

Περάσαμε τις αφύλακτες θύρες χωρίς φυσικά να κόψει και να ελέγξει τα εισιτήρια κανένας. Το πέταλο των φιλοξενούμενων έδινε την εντύπωση οικογενειακής κερκίδας, οικογένειες με μικρά παιδιά και πολλές γυναίκες έδιναν ένα πρωτόγνωρο θέαμα και ποιότητα μοναδική για κερκίδα οπαδών. Και όχι μόνο δεν υπήρξε επεισόδιο αλλά ούτε υβριστικό σύθημα.

18:50 Ξαφνικά οι αστυνομικοί που βρίσκονταν περιμετρικά της θύρας εισόδου της κερκίδας εμφανίζονται απρόκλητα και αναίτια εντελώς, με μάσκες ασφυξιογόνες, κάνουν τοίχος με τις ασπίδες τους και αρχίζουν να πετούν οβίδες αερίων μέσα στο έκπληκτο πλήθος του κόσμου που ανάμεσά του ήμουν κι εγώ με το γιο μου και τους φίλους μας.

Οι σκηνές που ακολούθησαν θυμίζουν «Πολυτεχνείο», γονείς να σκεπάζουν τα παιδιά τους με ζακέτες, ουρλιαχτά γυναικών για βοήθεια και πανικός ασφυξία, δάκρυα και οργή από 5.000 εγκλωβισμένους που δέχθηκαν το αποτέλεσμα της αναίτιας αστυνομικής βίας. Κατευθυνθήκαμε στον τελευταίο κάτω διάδρομο αλλά και εκεί η κατάσταση ήταν τραγική.

Ένας πατέρας είχε κουκουλωμένο ένα λιπόθυμο αγοράκι και παρακαλούσε έναν «υπεύθυνο» ν’ ανοίξει την σιδερένια πόρτα για να βγει με το παιδί του στον αγωνιστικό χώρο μάταια. Εν τω μεταξύ μαζεύτηκαν στον συγκεκριμένο χώρο δεκάδες γυναικόπαιδα για να γλιτώσουν ενώ συνέχισαν να πατούν οι «μπάτσοι» σαν γουρούνια δολοφόνοι κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα ασφυξιογόνα, χωρίς να μπορούμε να εξηγήσουμε το γιατί και χωρίς να συγκινείτε κανένας από τους λιπόθυμους ανθρώπους που βρίσκονταν πια παντού.

Ένας νεαρός αγανακτισμένος πηδά τον ψηλό φράκτη και βγαίνει στον αγωνιστικό χώρο, πλησιάζει τους φρουρούς του κρεματόριου απ’ τη μεριά του αγωνιστικού χώρου πλησιάζει τον επικεφαλή στέκεται μπροστά και ουρλιάζει απελπισμένα: γιατί ρε δολοφόνοι, γιατί….
Η αγανάκτηση γίνεται θυμός και πολλοί θέλουν να τον μιμηθούν, όμως κάποια άλλα παιδιά φωνάζουν: όχι παιδιά μας την έχουν στημένη μείνετε εδώ. Στα 5 μέτρα πίσω μας τρία τέσσερα διαζώματα ψηλότερα, καίγονται λίγα πλαστικά καθίσματα.

Η κατάσταση γίνεται πια θανατηφόρα, ένας αγανακτισμένος και πανικόβλητος πατέρας φωνάζοντας πεθαίνει το παιδί μου με μια πατερίτσα προσπαθεί να σπάσει την αλυσίδα και το λουκέτο της σιδερένιας πόρτας του γηπέδου. Τριγύρω υπάρχουν ημιλιπόθυμοι και λιπόθυμοι άνθρωποι. παίρνω τα παιδιά και αρχίζουμε ν’ ανεβαίνουμε τα σκαλιά δίπλα από τα κάγκελα.

Μια κοπέλα απ’ τη Κατερίνη φωνάζει βοήθεια πνιγμένη στον εμετό και το βήχα. Την παίρνω αγκαλιά και την βγάζω έξω χωρίς να με σταματήσουν. Την πηγαίνω μπροστά στην εξωτερική φρουρά και την αφήνω γιατί δεν ήμουν σε καλύτερη κατάσταση, αμέσως ο επικεφαλής ειδοποίησε ασθενοφόρο που ήλθε σε λίγο. Πήρε την κοπέλα και άλλους 3 υπερήλικες κι έφυγε μέσα από πολλές δεκάδες πεσμένων θυμάτων της ανεγκέφαλης και αναίτιας βίας. Μπροστά από την πρώτη πεζογέφυρα του σταδίου είχαν μαζέψει καμιά 20αριά θύματα οπαδούς άνδρες και γυναίκες για να τους δώσουν υποτίθεται πρώτες βοήθειες. Μια κοπέλα φαινόταν πολλή σοβαρά, ένας φώναζε για να την πάρουν αμέσως για το Νοσοκομείο.

19:45 Ήμουν αποφασισμένος να δω τον αγώνα και προσπάθησα να μπω με τα παιδιά και με τα άκοπα εισητήρια, από τις θύρες 14-18 που είναι δίπλα από τα δημοσιογραφικά. Μετά από φασαρία τα καταφέραμε και παρακολουθήσαμε από εκεί τον αγώνα.

Επειδή ακούω από το πρωί από τα ΜΜΕ για επεισόδια των οπαδών του ΠΑΟΚ και κάποιες δηλώσεις του ασόβαρου έτσι κι αλλιώς Μπέου, καταθέτω την προσωπική μου μαρτυρία για τα χθεσινά γεγονότα και είμαι έτοιμος να καταθέσω και ενόρκως γι’ αυτά όπως τα έζησα.

Επίσης απευθύνομαι και σε όλους τους άγνωστους συμπολίτες που έζησαν μαζί μου την χθεσινή φρίκη να επικοινωνήσουν μαζί μου για να κινηθούμε νομικά εναντίων των αστυνομικών και των αρμόδιων που έστησαν και οργάνωσαν το χθεσινό σκηνικό εις βάρος του ΠΑΟΚ των οπαδών του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Πιστεύω ότι η Διοίκηση της ΠΑΕ και ο Ζαγοράκης που πέρασε κατά τις 19:00 από την θύρα του μαρτυρίου μας από την μεριά του αγωνιστικού χώρου, να κάνει το ίδιο. Τελειώνοντας θέλω να φωνάξω και να ορκιστώ ότι δεν αντιλήφθηκα επεισόδια ούτε διαπληκτισμό οπαδού του ΠΑΟΚ με αστυνομικό που να δικαιολογεί αστυνομική επέμβαση και χρήση χημικών μέχρι που το έκαναν. Εκτός κι αν το έκαναν για να τα προκαλέσουν.

ΥΣ: Ακόμα και τώρα έχω ακόμα αναπνευστικό πρόβλημα και τσούξιμο αφόρητο στο λαιμό.

Πηγή: PAOK24