Μερικά βασικά για όσους (λένε πως) αισθάνονται "Αστοί"

(...προς όσους αισθάνονται "Αστοί", "Φιλελεύθεροι" και "Καπιταλιστές" ή ΕλευθερΑγορίτες γενικώς...)

Μην ακούτε όσους λένε πως Αστοί είναι απλώς «οι κάτοικοι των πόλεων»!
Ούτε φυσικά και πως είναι όσοι *δεν* είναι εργάτες,
ή έχουν ανώτατη μόρφωση, ή/και δίνουν περισσότερες διαταγές από όσες δέχονται,
(αν και το τελευταίο έχει σαφώς το μερτικό του).

Οι νικητές του πιο πρόσφατου ταξικού πολέμου (οι Αστοί φυσικά) τα τελευταία 200 χρόνια έχουν στήσει "μηχανή" ακριβώς για να συσκοτίζουν αυτό το, κομβικής σημασία για την απελευθέρωσή μας, ζήτημα.

Ο ορισμός, όπως διαυγάστηκε από το Μαρξ, προσδιορίζει επακριβώς τους μεγάλους Ιδιοκτήτες των Μέσων Παραγωγής(του Κεφαλαίου δηλαδή) οι οποίοι διοικούν τις Δυτικές Κοινωνίες (σχεδόν όλο τον πλανήτη πλέον) συμβατικά από τη Γαλλική Επανάσταση και έπειτα.

Αυτή η Τάξη απαρτίζεται από τους εξής 3 "επαγγελματίες":
* οι Έμποροι
(κυρίως Εφοπλιστές, αφού μιλάμε πάντα για το διεθνές εμπόριο),
* οι Τραπεζίτες
(χρηματοπιστωτικά παράγωγα, μεγαλομέτοχοι, επενδυτές, hedge-funds, ασφαλιστικές, δανειστές, κτλπ που δρουν πλέον και στα 2 άκρα της παραγωγικής διαδικασίας, και στην παραγωγή και στην κατανάλωση),
* και οι Βιομήχανοι
(το κερασάκι στην τούρτα, οι οποίοι λόγω της Υπεραξίας που αντλούν σχεδόν κατά βούληση, πέτυχαν και ανέβασαν ολόκληρη την τάξη τους στο τιμόνι της κοινωνίας).

Τελεία και παύλα.

* Αστοί δεν είναι ούτε οι μεγαλο-Μηχανικοί,
ούτε και οι αστέρες της TV ούτε και οι μεγαλο-δημοσιογράφοι
(εκτός κι αν κατέχουν πραγματικά πολλές μετοχές από τις εταιρίες τους...),
* ούτε οι Δικηγόροι, ούτε οι μικρο-έμποροι της Πατησίων
(εκτός κι αν τους ανήκει ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο οπότε λέμε πως ανήκουν στους εισοδηματίες-γαιοκτήμονες...παλιότερη τάξη αυτή, αρκετά ευάλωτη(!)),
* ούτε καν οι βουλευτες και οι πολιτικάντηδες με τα τζάκια τους(!)
(εκτός κι αν "τυχαίνει" να είναι κεφαλαιοκράτες).

Οι περισσότεροι από αυτούς τους τελευταίους είναι είτε οι Λακέδες τους (όρο που προφέρουμε πολλοί αριστεροί με εμφανή απαξίωση και σημάδια αυτοικανοποίησης στο πρόσωπό μας)
είτε μικρο-αστοί, κοινωνικά στρώματα επαμφοτερίζοντα και τα δύο,
που οι συμμαχίες τους στον ιστορικό χρόνο αλλάζουν τις εκβάσεις των ταξικών μαχών.

Α, και Αστός δεν γίνεσαι επειδή το θέλεις!

Διάβαζα πρόσφατα κάπου στον Richard Wolff να περιγράφει πως η ταξική κινητικότητα των φτωχών στις ΗΠΑ (upward class mobility),
η πιθανότητα δηλαδή του να αλλάξουν τάξη προς το καλύτερο,
έχει πέσει τα τελευταία χρόνια στο ~1%,
όση περίπου ήταν επί Φεουδαρχίας,
και ενώ στα ντουζένια του καπιταλισμού, μετά τη λήξη του Β'ΠΠ, ήταν ~8%!

Τέλος, για όσους έχουν απορίες με ποιους θα συμπαρατάσσονταν σε μια ταξική εξέγερση,
θα τους το πω με το εξής σχήμα:

Το ΑΕΠ μας (ο πλούτος που παράγουμε κάθε χρόνο ως χώρα δηλαδή)
είναι ~250δις, είμαστε ~10εκ,
άρα εντελώς χοντρικά 25.000 ευρώ ανά κάτοικο,
δηλαδή σε μια Ελλάδα με πλήρως εξισωμένη οικονομία
μια τετραμελής οικογένεια θα έπρεπε έχει εισόδημα ~100.000 ευρώ!

Ή αν πάρουμε μόνο τους εργαζόμενους, 4.7εκ, αντιστοιχούν
60.000 ευρώ το χρόνο σε κάθε εργαζόμενο στην Ελλάδα.

Τώρα ρωτάω:

* Μήπως παίρνεις πάνω από 60.000 το χρόνο?
* Μήπως συνδυασμένα η 4μελής οικογένειά σου έχει εισόδημα πανω από 100.000 ευρώ το χρόνο?

Αν ναι,... ε τότε προφανώς τα κελεύσματα για μια ταξική εξέγερση δεν απευθύνονται για σένα.
Και πολύ δικαιολογημένα αισθάνεσαι Αστός. Είσαι όντως ένας από αυτούς.

ΠΗΓΗ: WASTE OF TIME