Το σύστημα, κι όποιος άλλος, θα πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα πως οι πολίτες αντί για ένταξη στην δεξιά ή την αριστερά προτιμούν να έχουν απόψεις και δεξιές και αριστερές. Ταυτόχρονα.

Ο λαός πάει να κάνει κάτι. Πολύ σημαντικό και πρωτοφανές.

Μεγάλα στρώματα του λαού υπερβαίνουν τους παλιούς διαχωρισμούς και την ένταξη δεξιά-αριστερά. Οι νεώτεροι μάλιστα, ένα από τα πιο πληττόμενα και σίγουρα το πιο δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας, δεν μπήκαν ποτέ στην λογική των κομματικών και παραταξιακών διαχωρισμών που μπήκαμε κάποιοι από μας τους παλιότερους.

Αυτή η ρήξη με το παλιό διαχωριστικό παρελθόν δεν σημαίνει πως τα τμήματα αυτά του λαού, που βγαίνουν από τα ιδεολογικά-κομματικά-παραταξιακά μαντριά, δεν αντιλαμβάνονται πως η κοινωνία είναι βασικά χωρισμένη σε δυο “κόμματα”: των πλουσίων και των φτωχών. Των μόνιμα σε φορολογική ασυλία και των μόνιμα αιμοδοτών του δημόσιου ταμείου. Των μόνιμα κερδισμένων και των μόνιμα εκμεταλλευομένων.

“Η πλάκα είναι” δηλαδή πως αυτή η συνειδητοποίηση ξεφεύγει από τα παλιά δεξιά-αριστερά στεγανά. Συμβαίνει ταυτόχρονα και σε “δεξιούς” και σε “αριστερούς” πολίτες. Οι “δεξιοί” πολίτες δεν φοβούνται πια να πούνε την λέξη καπιταλισμός σήμερα. Την λέξη αδικία. Την λέξη εκμετάλλευση. Και οι “αριστεροί” πολίτες ανακαλούν τον πατριωτισμό της αντίστασης και τον εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα.

Την “ιδεολογική άβυσσο” την συντηρούν οι κομματικές ηγεσίες. Για τα λαϊκά στρώματα σημαίνει όλο και λιγώτερα πράγματα. Ολο και περισσότεροι “δεξιοί” κι “αριστεροί” πολίτες συναντώνται πολιτικά έχοντας κοινά αιτήματα για την οικονομία και για μια σειρά άλλα θέματα. Ακόμη και θέματα που για την μια ή την άλλη πλευρά ήταν μέχρι χθες το απόλυτο ταμπού.

Κι είναι θέμα χρόνου, μεγάλα τμήματα του λαού, να φτάσουν σε μια ευρεία συναίνεση ακόμα και για τα πιο ακανθώδη και αμφιλεγόμενα ζητήματα. Και να αναζητήσουν έναν δημοκρατικό τρόπο ώστε να παίρνουν αποφάσεις για εκείνα τα ζητήματα για τα οποία δεν υπάρχει πλατειά συναίνεση μεταξύ τους.

Η πραγματική δημοκρατία γίνεται πια αίτημα της κοινωνίας. Και η δημοκρατία καθιστά την κομματική-παραταξιακή ένταξη λιγώτερο χρήσιμη, κι αναδεικνύει επιτέλους την αξία του να έχει ο κάθε ξεχωριστός πολίτης δεξιές ή αριστερές απόψεις και θέσεις.

Η σήψη και η διαφθορά, η μόνιμη πολιτική κοροϊδία κι όλα τα φαινόμενα εκείνα για τα οποία ο κοινοβουλευτισμός είναι ο βιότοπος και που ταυτόχρονα τον απαξιώνουν, δεν αφήνουν ελπίδες στο σύστημα πως θα καταφέρει να ξαναμαντρώσει στον ίδιο βαθμό τους πολίτες στο δίπολο αριστερά-δεξιά. Να τους ξανα-διχάσει. Ωστε να συνεχίσει να τους ελέγχει.

Το σύστημα, κι όποιος άλλος, θα πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα πως όλο και περισσότεροι “αριστεροί” πολίτες θα έχουν και ορισμένες “δεξιές” θέσεις και πως όλο και περισσότεροι “δεξιοί” πολίτες θα έχουν και ορισμένες “αριστερές” θέσεις.

Είναι μια προετοιμασία αυτή, την οποία κάνει ο λαός μας, για το επόμενο βήμα του: την πραγματική δημοκρατία.

Την δημοκρατία που βασίζεται στις απόψεις των πολιτών και όχι στην εκ των προτέρων ένταξή τους στην δεξιά ή την αριστερά, δηλαδή στην εκ των προτέρων δογματική πολιτική τοποθέτηση και ένταξη, και στα ψυχολογικά αδιέξοδα που συχνά αυτή η ένταξη οδηγεί. .

Στην δημοκρατία των απόψεων των πολιτών, που αλλάζουν και ξανα-αλλάζουν και διαρκώς διαφοροποιούνται, που συγκρούονται με άλλες απόψεις, δοκιμάζονται και δοκιμάζουν, ακυρώνουν παλιές ιδέες, διαμορφώνουν και γεννούν νέες.

Ο λαϊκός άνθρωπος οργώνει το έδαφος από το οποίο θα ξεπηδήσει ο πολίτης. Και μάλιστα το κάνει ερήμην των κομμάτων. Τα οποία μόνο να χάσουν έχουν από αυτή την διαδικασία, την οποία ο λαός μας έχει θέσει ήδη σε κίνηση.

Ο λαός μας προετοιμάζεται για την αληθινή πολιτική, λέγοντας βαθμιαία όχι στον οπαδισμό. Προετοιμάζεται για την αληθινή πολιτική των πολιτών. Και όχι των εκ προοιμίου οπαδών του κάθε κόμματος και κομματάρχη.

Ο λαός μας προετοιμάζεται για να συγκροτήσει αυτό που ο Αριστοτέλης ονομάζει “πολιτική κοινωνία”.

Θραξ Αναρμόδιος

Σημαντικά Νέα

  απο το ΧΑΑ

Στα σκαριά ο πρώτος ευρωπαϊκός οίκος αξιολόγησης

Λίγο πριν από τη σύστασή του φαίνεται ότι βρίσκεται ο πρώτος αμιγώς ευρωπαϊκός οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.
Σύμφωνα με την εταιρεία συμβούλων Roland Berger, πολλές τράπεζες και ασφαλιστικοί οργανισμοί εκδήλωσαν ενδιαφέρον να επενδύσουν ανοίγοντας το δρόμο για τον πρώτο ευρωπαϊκής προέλευσης, αλλά με παγκόσμια ακτίνα δράσης, οίκο αξιολόγησης.
Για να ολοκληρωθούν τα συμβόλαια με τους επενδυτές πρόκειται να συσταθεί ίδρυμα και μια εταιρεία που θα αναλάβει το λειτουργικό σκέλος της διαδικασίας. Κρατική συμμετοχή δεν προβλέπεται. Πρώτο ιδρυτικό μέλος του ευρωπαϊκού οίκου αξιολόγησης θα είναι ο Μάρκους Κραλ, βασικό στέλεχος της εταιρείας συμβούλων Roland Berger, ο οποίος αναμένεται να παραιτηθεί από τη θέση του.
Το αρχικό κεφάλαιο ανέρχεται στα 300 εκατ. ευρώ. Μέχρι στιγμής υπάρχουν τα 130 εκατομμύρια, δήλωσε η Κλαούντια Ρούσο, εκπρόσωπος της Roland Berger. Από το Μάιο όμως θα επισπευστούν οι διαδικασίες, θα γίνουν συναντήσεις και με άλλους επενδυτές και υπολογίζεται ότι το φθινόπωρο θα έχει συσταθεί το ίδρυμα και η εταιρεία.
Πηγή: Deutsche Welle
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2171249

______________________________________________

ο Roland Berger είναι ο οίκος που πρότεινε το σχέδιο Eureka
σιγά μη θυμούνται οι περισσότεροι τι έλεγε...

Τσίπρας: Δεν θα επιστρέψω τη διερευνητική εντολή

«Δεν θα επιστρέψω τη διερευνητική εντολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα ζητήσουμε τη δεδηλωμένη, την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει κυβέρνηση στη χώρα», είπε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, εξαπολύοντας παράλληλα σφοδρή επίθεση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

 «Ο καιρός που είχατε τον πολιτικό κόσμο στο χέρι πέρασε. Οι μάσκες σας έχουν πέσει. Είστε ταυτισμένοι με το Μνημόνιο. Το υπερασπιστήκατε με λύσσα. Είστε τόσο ένοχοι όσο είναι και μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις» ανέφερε, μεταξύ άλλων, επαναλαμβάνοντας την πρότασή του για συνεργασία των κομμάτων της Αριστεράς.
Αναφερόμενος στην «εγχώρια διαπλοκή», όπως είπε, ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε τα μέσα ενημέρωσης πως «με έχετε αποκαλέσει Χρυσαυγίτη, αναρχικό, εθνικιστή, ακραίο και φίλο των τρομοκρατών».

«Μου προσάπτετε κατηγορίες για όλα τα γούστα. Από χθες παραληρείτε. Βρίσκεστε σε πλήρη σύγχυση. Μου αποδίδετε τις πιο αλληλοσυγκρουόμενες προθέσεις. Τους πιο αντιφατικούς στόχους. Από φίλο των μπαχαλάκηδων και των τρομοκρατών, με την ίδια ευκολία, με εμφανίζετε ως πολιτικό φίλο και σύμμαχο του Πάνου Καμμένου» υποστήριξε, αποδίδοντας την εις βάρος του επίθεση στο γεγονός ότι «για πρώτη φορά η Αριστερά διεκδικεί την εξουσία - όχι ως χίμαιρα, αλλά ως ρεαλιστική προοπτική».

«Εγώ τη διερευνητική εντολή δεν θα την επιστρέψω στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Συνειδητοποιείστε το» πρόσθεσε και συνέχισε λέγοντας: «Ο καιρός που είχατε τον πολιτικό κόσμο στο χέρι πέρασε. Οι μάσκες σας έχουν πέσει. Είστε ταυτισμένοι με το Μνημόνιο. Το υπερασπιστήκατε με λύσσα. Είστε τόσο ένοχοι όσο είναι και μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις. Έχετε σφιχταγκαλιάσει Βενιζέλο και Σαμαρά, γιατί είναι οι άνθρωποι των δικών σας συμφερόντων. Τον έναν τον έχετε παντρευτεί απ΄ τα παλιά και στον άλλο δίνετε παιδιά για υιοθεσία. Οι μέρες, όμως, που λύνατε και δένατε πέρασαν ανεπιστρεπτί. Τώρα θα μιλήσει ο λαός και θα γίνετε παρελθόν».
Όσον αφορά στη συνεργασία των κομμάτων της Αριστεράς, ο Αλέξης Τσίπρας επανέλαβε πως «η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ είναι εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης αριστερής συνεργασίας στις 7 Μαΐου. Εάν δεν υπάρξει η συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς, θα υπάρξει το Μνημόνιο. Μη συνεργασία ίσον Μνημόνιο».

Σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προτείνει κυβέρνηση αριστερής συνεργασίας «για να καταγγείλουμε τη δανειακή σύμβαση και να ακυρώσουμε το Μνημόνιο». «Θα ζητήσουμε τη δεδηλωμένη, την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει κυβέρνηση στη χώρα» είπε.

«Μαίνεται εναντίον μας η διαπλοκή. Με επιθέσεις που ξεπερνούν το όριο της πολιτικής ηθικής και του πολιτικού πολιτισμού. Γιατί της χαλάμε τα σχέδια. Γιατί εμείς δεν θα παραμείνουμε απόμακροι παρατηρητές των μετεκλογικών πολιτικών διεργασιών» συνέχισε, εξαπολύοντας επίθεση στον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο χαρακτήρισε ως «εμπνευστή του νέου ιδεολογικού τρίπτυχου της διολισθαίνουσας προς το άκρο δεξιάς: πατρίδα-θρησκεία-αγορά».

«Κρίνοντας από τον εαυτό του, ανακαλύπτει δήθεν κλεισμένες συμφωνίες. Μια μόνο συμφωνία έχει κλείσει ο ΣΥΡΙΖΑ: να δώσει τη μάχη μαζί με το λαό, για το λαό, ως το τέλος. Για την απαλλαγή του από τα δεσμά της δανειακής σύμβασης της υποτέλειας και του Μνημονίου της καταστροφής».

http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4716227

ΔΟΨ: Τσίπρα ακροβασίες

Στην πολιτική οι ακροβασίες είναι αλήθεια συνηθισμένες. Είναι η φύση της πολιτικής που τις επιτρέπει και ίσως τις ενθαρρύνει. Αλλωστε χωρίς ρίσκο κανείς δεν πήγε μπροστά. Ωστόσο έχουν και οι ακροβασίες όρια. Χωρίς αρχές, τείνουν προς τον τυχοδιωκτισμό.

Οπως συμβαίνει τελευταίως με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έκανε την γκέλα με την πρόταση- πρόσκληση προς τον Καμμένο και θέλει να βγει κι από πάνω. Μετά του φταίει η διαπλοκή και ο κακός καιρός. Αλλά δεν είναι η μόνη ακροβασία που επιχείρησε τις τελευταίες ημέρες. Η επιχειρηθείσα επί σκοπώ παραποίηση των εννοιών της «εντολής σχηματισμού κυβέρνησης» με την «διερευνητική εντολή» είναι πιο επικίνδυνη.

Τι θέλει να πει δηλαδή ο ποιητής; Οτι θα λάβει τη διερευνητική εντολή και χωρίς να έχει δεδηλωμένη υποστήριξη 151 βουλευτών θα απαιτήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να του δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ώστε να πάει στη Βουλή να τη διεκδικήσει, αφού προηγουμένως ζητήσει από το λαό να κατέβει στο Σύνταγμα προκειμένου να ασκήσει την δέουσα πίεση; Αν ερμηνεύουμε σωστά τον ποιητή, τότε η ακροβασία ξεπερνά και τον συνήθη ανέμελο τυχοδιωκτισμό και τείνει προς την συνταγματική εκτροπή.

Δυστυχώς δεν τα ζυγίζει καλά τα λόγια του ο κ. Τσίπρας. Είναι πιθανώς ο ενθουσιασμός της νιότης που τον παρασέρνει. Οφείλει ωστόσο να γνωρίζει ότι με το Σύνταγμα δεν παίζουμε.

 http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=455201&h1=true
____________________________________________

από τα λίγα που έχω δει με τα μάτια μου, τα μικρότερα κόμματα είναι καλύτερα προετοιμασμένα από τα δύο μεγάλα για τις εκλογές
πχ τα τηλεοπτικά 5λεπτα

"με το Σύνταγμα δεν παίζουμε"
το έχουμε δει το κουρελόχαρτο... πολλές φορές... όπως και την εφαρμογή των νόμων...
και βέβαια το μεταφράζει (κόκκινα) όπως θέλει - καθώς απευθύνεται κυρίως σε ανίδεους και αγράμματους

δύο πράγματα βγάζει η στήλη του ΔΟΨ: ζήλια και φόβο

• ζηλεύει που είναι από τις λίγες φορές που ότι υποστηρίζει έχει τη δυναμική πεθαμένου 48ωρών 
• ο φόβος έρχεται - σωστά - από το μέλλον: καλά κάνει και φοβάται, η εγκράτεια και ο συντηρητισμός συνήθως δεν βλάπτουν, αντίθετα προστατεύουν, η χαζοχαρουμενιά είναι που διαλύει ότι πιο στέρεο

Handelsblatt: "Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ σας οδήγησαν στη χρεωκοπία Ελληνες!

Δημόσια ομολογία-σόκ απο την έγκυρη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt! Την ευθύνη γενικότερα της κρίσης, την αποδίδει στα ελληνικά κόμματα και στη χρηματοδότηση που λαμβάνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό και όχι στους...τεμπέληδες Ελληνες!...


Όπως αναφέρει το δημοσίευμά, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που εναλλάσσονται στην εξουσία επί σχεδόν τέσσερεις δεκαετίες, δεν έχουν οδηγήσει μόνον τη χώρα στην οικονομική καταστροφή, αλλά και τα ίδια τους τα κόμματα. Μάλιστα η εφημερίδα κάνει εκτενή αναφορά στα χρέη και τα οικονομικά προβλήματα των δύο κομμάτων, αλλά και στη χρηματοδότησή τους ενόψει των εκλογών.

Διαβάστε απόσπασμα του δημοσιεύματος:

"Έτσι, καθώς οι εκλογές της 6ης Μαΐου πλησιάζουν, και υπάρχει η ανάγκη για χρήματα, τα κόμματα στρέφονται στο κρατικό ταμείο. Πριν από την διάλυση του κοινοβουλίου στα μέσα Απριλίου, αποφασίστηκε μία νομοθετική μεταβολή, η οποία θα εξασφάλιζε στα κόμματα έκτακτη ενίσχυση ύψους 29 εκ. ευρώ. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό: την προηγούμενη εβδομάδα τα πέντε κοινοβουλευτικά κόμματα αποφάσισαν την χρηματοδότηση του προεκλογικού αγώνα με 10 εκ. ευρώ. Από αυτά τα 4 εκ. ευρώ θα ενισχύσουν το ΠΑΣΟΚ, 3,4 την ΝΔ και τα υπόλοιπα θα κατευθυνθούν στα μικρότερα κόμματα."

"Αντιδράσεις υπήρξαν σε μεμονωμένη βάση: η πρώην υπουργός εξωτερικών και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη χαρακτήρισε τα κόμματα ως «αδιόρθωτα» και εξέφρασε την πρόθεσή της να κινηθεί δικαστικά εναντίον της αντισυνταγματικής λεηλασίας του δημόσιου ταμείου. Τέσσερεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν κατά της ρύθμισης, η οποία τελικά εγκρίθηκε με 155 ψήφους υπέρ έναντι 56 κατά."

"Τα ελληνικά κόμματα χρηματοδοτούνται παραδοσιακά από χρήματα των φορολογουμένων. Η ΝΔ την προηγούμενη χρονιά συγκέντρωσε περίπου 4 εκ. ευρώ από εισφορές μελών, έλαβε όμως από το κράτος 12,7 εκ. ευρώ. Πιο ακραία είναι η δυσαναλογία στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλαβε 1,1 εκ. ευρώ από τα μέλη του και 15 εκ. ευρώ από το κρατικό ταμείο. Αυτό το μοντέλο χρηματοδότησης εκφράζει την κυριαρχούσα νοοτροπία των πολιτικών στην Ελλάδα, οι οποίοι χρησιμοποιούν το κράτος κατά το δοκούν. Την προηγούμενη δεκαετία τα ελληνικά κόμματα εισέπραξαν 550 εκ. Ευρώ από χρήματα φορολογουμένων. Παρά την οικονομική κρίση και τα μέτρα λιτότητας, τα ελληνικά κόμματα πέρυσι έλαβαν κρατικές ενισχύσεις 54 εκ. Ευρώ, 6 εκ. Ευρώ περισσότερα από την προηγούμενη χρονιά."

"Είναι εύλογη η σκέψη ότι τα μεγάλα κόμματα θέλουν να εισπράξουν κατά το δυνατόν γρηγορότερα μεγάλες κρατικές ενισχύσεις, καθώς χάνουν ψηφοφόρους. Ενώ το 2009 υπερψηφίστηκαν από το 80% των εκλογέων, οι τελευταίες σφυγμομετρήσεις τους δίνουν μόλις 36%. Έτσι, μετά τις εκλογές του Μαΐου θα κληθούν να λειτουργήσουν με λιγότερα χρήματα, καθώς το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης είναι ανάλογο της εκλογικής δύναμης. 

Κατά μέσον όρο για κάθε ψήφο αντιστοιχούν 9,93 ευρώ, ποσόν τριπλάσιο από αυτό που δίδεται στην Γερμανία. Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι οι Έλληνες επιτρέπουν στην δημοκρατία τους να είναι λίγο πιο ακριβή. Εν τω μεταξύ, μέσω των πακέτων βοήθειας συμμετέχουν και οι φορολογούμενοι των άλλων κρατών της Ευρωζώνης στη χρηματοδότηση των κομμάτων στο λίκνο της δημοκρατίας. Αυτό όμως γίνεται χωρίς τη θέλησή τους."
NewsBomb

το είδα στο anti-ntp

Η ληστεία του αιώνα στην Ελλάδα

Παγκόσμια αίσθηση προκάλεσε η ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ, η οποία αποκάλυψε σε όλη την έκταση πόσο ολέθρια χρονιά υπήρξε το 2011 για τα εισοδήματα των Ελλήνων. Οσο κι αν ακούγεται απίστευτο, μειώθηκαν κατά... 23,1% και στην πραγματικότητα κατά 25,3%, αν ληφθεί υπόψη και ο πληθωρισμός! Χάσαμε δηλαδή το ένα τέταρτο κατά μέσο όρο του εισοδήματός μας μέσα σε μία και μόνη χρονιά - ούτε σε πόλεμο δεν είναι τόσο απότομη η πτώση του εισοδήματος! Από 20.457 ευρώ που ήταν το 2010 οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές των Ελλήνων, έπεσαν στα 15.729 ευρώ το 2011.

Χαρακτηριστικά αποκαλυπτικό της οικονομικής πολιτικής που ασκούν παγκοσμίως οι κυβερνήσεις στις ανεπτυγμένες χώρες που εκπροσωπούνται στον ΟΟΣΑ, είναι το γεγονός ότι στις μισές χώρες - μέλη του οργανισμού αυτού (για την ακρίβεια στις 18 από τις 34) μειώθηκαν τα πραγματικά εισοδήματα προ φόρων.

Πουθενά στον κόσμο όμως αυτή η μείωση δεν έγινε με βαρβαρότητα αντίστοιχη με αυτή που είδαμε στη χώρα μας. Ενώ, όπως προαναφέραμε, στην Ελλάδα η καταβαράθρωση του μέσου εισοδήματος ανήλθε στο 25,3%, στη δεύτερη κατά σειράν χώρα στην κλίμακα με τις μεγαλύτερες μειώσεις εισοδήματος, στη Νότια Κορέα, το ποσοστό απώλειας ήταν 6,3% και στην τρίτη Βρετανία το μέσο εισόδημα συρρικνώθηκε κατά 4,3%, με τις υπόλοιπες 15 χώρες του ΟΟΣΑ να παρουσιάζουν ακόμη μικρότερη πτώση. Οπως είναι εξόφθαλμο, δεν υπάρχει καμιά σύγκριση ανάμεσα στο εφιαλτικό 25,3% της Ελλάδας και το 6% ή 4% ή λιγότερο των άλλων κρατών-μελών του ΟΟΣΑ.

Δεν χρειάζεται να το πούμε εμείς, το έχουν ήδη αντιληφθεί όλοι οι Ελληνες πως το 2012 η κατάσταση θα χειροτερεύσει πολύ περισσότερο σε σχέση ακόμη και με το 2011, αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική.

Υπάρχει τουλάχιστον κάποιο υποτιθέμενο κέρδος της οικονομίας συνολικά από αυτόν τον καταποντισμό του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων; Αυξάνονται π.χ. τα δημόσια έσοδα, οι εξαγωγές, τα έσοδα από τον τουρισμό;

Τίποτα απολύτως από αυτά δεν συμβαίνει! Μας έλιωσαν στους φόρους τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά τα έσοδα του προϋπολογισμού το 2011 ήταν 88 δισεκατομμύρια ευρώ - αισθητά λιγότερα δηλαδή από τα 94,8 δισ. ευρώ το 2008, τότε που υποτίθεται ότι ζούσαμε με δανεικά και ήμασταν «ασύδοτοι φοροφυγάδες» ως έθνος!

Τότε που ήμασταν «απερίσκεπτοι τζίτζικες» του Αισώπου πληρώσαμε και με το παραπάνω και τα κρατικά ταμεία ευημερούσαν. Τώρα που η πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ μας μετέτρεψε σε «προνοητικά μυρμήγκια» θαμμένα στη γη με ένα σπυρί σταριού, τα κρατικά έσοδα κατέρρευσαν και το δημόσιο χρέος αυξήθηκε πάνω από 50%! Ωραία πολιτική...

Μήπως τουλάχιστον αυξάνονται με ολοένα και ταχύτερους ρυθμούς οι ελληνικές εξαγωγές μιας και κατέρρευσαν οι μισθοί και οι συντάξεις μας; Αστεία πράγματα!

Βάσει των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, οι ελληνικές εξαγωγές τον Φεβρουάριο του 2012 (χωρίς τα πετρελαιοειδή προϊόντα) αυξήθηκαν μόλις κατά... 0,7% σε σχέση με την αξία των εξαγωγών τον Φεβρουάριο του 2011. Ακόμη χειρότερα, οι ελληνικές εξαγωγές τον Φεβρουάριο του 2012 ειδικά προς τις χώρες της ΕΕ όχι μόνο δεν αυξήθηκαν, αλλά... μειώθηκαν κατά 20%!

Αν είναι η ΕΕ να μας επιβάλει μια πολιτική που μειώνει το εισόδημα των Ελλήνων κατά 25% με «κέρδος» να... μειώνονται κατά 20% και οι εξαγωγές μας προς τα κράτη-μέλη της, ζήτω που καήκαμε!

Ονειρο... χειμερινής νυκτός αποδεικνύονται και οι ελπίδες ραγδαίας αύξησης του τουριστικού ρεύματος Ευρωπαίων προς την Ελλάδα τώρα που λεηλατούνται τα εισοδήματά μας.

Βάσει στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδος, τον Φεβρουάριο του 2012 ήρθαν στην Ελλάδα 22.900 Γερμανοί τουρίστες - δηλαδή 12,5% λιγότεροι από τον Φεβρουάριο του 2011. Το πιο τραγικό όμως είναι ότι αυτοί ξόδεψαν φέτος... 61,2% λιγότερα χρήματα από πέρυσι! Ενώ πέρυσι είχαν ξοδέψει τον Φεβρουάριο κατά κεφαλήν 1.000 ευρώ ο κάθε Γερμανός τουρίστας, φέτος άφησε στη χώρα μας κατά μέσο όρο 450 ευρώ! Δεν φτάνει που ήρθαν λιγότεροι, ήρθαν και «μπατιροτουρίστες» από τη Γερμανία! Σωθήκαμε!

ΑΠΟΤΥΧΙΑ

Βουλιάζουν έσοδα, εξαγωγές, τουρισμός

Παταγώδης είναι η αποτυχία των στόχων της «μνημονιακής» πολιτικής που ασκείται κατ' εντολήν της ΕΕ και του ΔΝΤ, αν φυσικά υποτεθεί ότι πιστεύει κάποιος πως αποσκοπεί στην αύξηση των εσόδων του κράτους, στην ενίσχυση των ελληνικών εξαγωγών και στην προσέλκυση Ευρωπαίων τουριστών.

Τα έσοδα του προϋπολογισμού το 2011, παρά τη φρενίτιδα επιβολής φόρων που έχει συνθλίψει τον πληθυσμό, υστερούν πολύ από εκείνα του 2008. Οι ελληνικές εξαγωγές επιβραδύνονται διαρκώς και ήδη παρουσιάζουν θεαματική... μείωση (!) αντί αύξησης προς τις χώρες της ΕΕ. Οσο για τα έσοδα από τον τουρισμό, τους τέσσερις τελευταίους μήνες παρουσιάζουν μείωση 35%, 40% ή και περισσότερο σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες του 2011.

ΕΘΝΟΣ 

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΠΟΥΚΩΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΔ...

ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ? ....ΤΟΝ ΟΟΣΑ. ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΙΔΙΑ.

Πέφτει η Δεξιά και στην Τσεχία...

Του Γιώργου Δελαστίκ

Δεν αποκλείεται καθόλου η δεξιά κυβέρνηση της Τσεχίας, η οποία μόλις προ διετίας είχε εκλεγεί πανηγυρικά με το υψηλότερο ποσοστό που είχε πάρει ποτέ κυβερνητικός συνασπισμός μετά την ανατροπή του προηγούμενου καθεστώτος στην Τσεχοσλοβακία τον Νοέμβριο του 1989, να μην προλάβει να βγάλει την εβδομάδα. Να καταρρεύσει από εσωτερικές αντιθέσεις που εδράζονται όμως....

στο μίσος των Τσέχων εναντίον της και έτσι να οδηγηθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές, πιθανότατα τον Σεπτέμβρη.

«Σταματήστε τους κλέφτες!» ήταν το κεντρικό σύνθημα μιας κολοσσιαίας για τα τσεχικά δεδομένα διαδήλωσης άνω των 120.000 ατόμων στην κεντρική πλατεία Βέντσεσλας της Πράγας, το Σάββατο, την οποία διοργάνωσαν τα συνδικάτα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.Η άμεση προκήρυξη πρόωρων εκλογών ήταν το κύριο αίτημα των διαδηλωτών. Ενα αίτημα που υποστηρίζει πλέον πάνω από το 70% του τσεχικού λαού, όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις.

«Στους Τσέχους φαίνεται ότι το φως στην άκρη του τούνελ δεν είναι τίποτα άλλο από το φως ενός τρένου που τρέχει δαιμονιωδώς κατά πάνω τους!» έγραψε χαρακτηριστικά αρθρογράφος της τσεχικής εφημερίδας «Ντνες».

«Μέρες χάους στην Τσεχία» έγραψε και η σκληρή δεξιά γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ», προσθέτοντας ότι η τύχη της δεξιάς τσεχικής κυβέρνησης «κρέμεται από μια μεταξωτή κλωστή» και προχωρώντας στα κακά μαντάτα:

«Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, οι εκλογές θα οδηγούσαν σε μια ακραία αριστερή στροφή. Σε μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση η οποία θα είχε ψήφο ανοχής από τους κομμουνιστές της λίθινης εποχής του Κομμουνιστικού Κόμματος της Τσεχίας και Μοραβίας. Για πρώτη φορά μετά την πολιτική αλλαγή θα μπορούσαν οι κομμουνιστές να συναποφασίζουν τουλάχιστον έμμεσα τα κυβερνητικά δρώμενα. Αυτό για την ώρα φαίνεται να αφήνει εντελώς αδιάφορους τους Τσέχους», υπογραμμίζει η «Ντι Βελτ» με έκδηλη απογοήτευση.

Την ίδια άποψη εκφράζει και η επίσης σοβαρή συντηρητική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» της Γερμανίας, η οποία γράφει μεταξύ άλλων:

«Νέες εκλογές θα οδηγούσαν σε ήττα της κυβέρνησης κατά τις δημοσκοπήσεις και θα άλλαζαν πλήρως τον συσχετισμό δυνάμεων στο κοινοβούλιο. Οι σοσιαλδημοκράτες θα έπαιρναν τις περισσότερες ψήφους και στη δεύτερη θέση θα έρχονταν οι κομμουνιστές. Μόλις στην τρίτη θέση θα προσγειώνονταν οι συντηρητικοί και ακόμη πιο πίσω το κόμμα του υπουργού Εξωτερικών Κάρελ Σβάρτσενμπεργκ. Ο μέχρι τώρα τρίτος και μικρότερος εταίρος των δύο συντηρητικών κομμάτων, το κόμμα Δημοσίων Υποθέσεων, που συγκλονίζεται από πολυάριθμα σκάνδαλα (VV), θα έπαιρνε λιγότερο από το 2% και έτσι θα αποκλειόταν από το κοινοβούλιο».

Υπό το πρίσμα της βεβαιότητας της εκλογικής συντριβής, τα δεξιά κυβερνητικά κόμματα θέλουν να αποφύγουν την προσφυγή στις κάλπες «όπως ο διάβολος το λιβάνι», γράφει πολύ χαρακτηριστικά η «Ντι Βελτ».

Σαν να μην έφτανε το λαϊκό μίσος κατά της κυβέρνησης, ήρθε στις 13 Απριλίου και η καταδίκη του πραγματικού ηγέτη και προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος Δημοσίων Υποθέσεων Βιτ Μπάρτα για μια απίθανη υπόθεση διαφθοράς: ο Μπάρτα δωροδοκούσε συστηματικά τους ίδιους τους... βουλευτές του κόμματός του (!!!) για να παραμένουν πιστοί σε αυτόν προσωπικά.


Το άκρως διασκεδαστικό και εξευτελιστικό είναι ότι όχι μόνο ο Μπάρτα είχε στηρίξει την ίδρυση και ύπαρξη του κόμματός του στην... καταπολέμηση της διαφθοράς, αλλά και ότι η βουλευτής του κόμματος αυτού Καρολίνα Πεάκε ήταν αντιπρόεδρος της τσεχικής δεξιάς κυβέρνησης με αρμοδιότητα την... καταπολέμηση της διαφθοράς!

Τα δύο δεξιά κόμματα του πρωθυπουργού Πετρ Νέτσας και του υπουργού Εξωτερικών Κάρελ Σβάρτσενμπεργκ έχουν όμως μόνο τους 93 από τους 200 βουλευτές του τσεχικού κοινοβουλίου. Κυβέρνηση σχημάτισαν μόνο με τη βοήθεια των 21 βουλευτών του κόμματος Δημοσίων Υποθέσεων.

Ο πρωθυπουργός Νέτσας αντιλαμβάνεται βεβαίως ότι διασύρεται συνεργαζόμενος με το κόμμα αυτό. Οι βουλευτές του όμως εξεγέρθηκαν όταν είπε ότι διακόπτει τη συνεργασία, γιατί αυτό σημαίνει ανατροπή της κυβέρνησης, πρόωρες εκλογές, απομάκρυνση της Δεξιάς από την εξουσία και απώλεια της βουλευτικής έδρας για δεκάδες βουλευτές των δεξιών κομμάτων.

Διάσπαση
Ψήφος εμπιστοσύνης με... εξαγορά ψήφων!

Οργιώδης θα είναι η αυριανή ψηφοφορία στην τσεχική βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη δεξιά κυβέρνηση της Πράγας. Τα δύο συντηρητικά κυβερνητικά κόμματα έχουν μόνο 93 από τους 100 βουλευτές. Θέλουν να απαλλαγούν από τον αρχηγό του τρίτου κυβερνητικού κόμματος, τον Βιτ Μπάρτα. Εχουν όμως ανάγκη από τουλάχιστον 8 βουλευτές του γι' αυτό και ανέθεσαν στην προερχόμενη από το κόμμα αυτό αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να το... διασπάσει! Ανομολόγητα φυσικά έχει εξαπολυθεί μια τεράστια επιχείρηση εξαγοράς βουλευτών, όσων το δυνατόν περισσότερων από τους 21 που διαθέτει προκειμένου να δημιουργηθεί μια εξαγορασμένη κυβερνητική νέα πλειοψηφία που θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης!

Από: ethnos.gr

ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΕΔΩ

Λιακόπουλος υπέρ Σαμαρά.

ΟΧΙ ΔΕΝ ΓΡΑΦΕΙ ΤΟ ANTINEWS ΑΛΛΑ Ο ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ!!

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΒΗΧΑΣ ΔΕΝ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ!

ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: "Είναι σαφές ότι ο Σαμαράς πάει για να καταργήσει το τελευταίο σοβιετικού τύπου κράτος του πλανήτη. Δηλαδή το δικό μας και να το κάνει ελεύθερο και ελληνικό."

Βάλε υποψήφιος ρε Δημοσθένη μην μένεις στα άρθρα...



ΑΝΤΙ-ΝΤΠ

δεν έχουν πάρει πολλά οι τράπεζες

Σημερινές σημαντικές ειδήσεις απο το πάντα εύστοχο στην οικονομική (και όχι μόνο) ενημέρωση blog Χρηματιστηριο Αξιών Αθηνών 

Soros: Όποιος και αν κερδίσει στη Γαλλία δεν μπορεί να τα βάλει με τη Μέρκελ

Stiglitz: Η Ευρώπη αυτοκτονεί με λιτότητα - Οι συνέπειες θα είναι φρικτές

Λίστα φορολογουμένων με σκάφος στην Ολλανδία έχει το υπ. Οικονομικών
 

Προφυλακιστέα η Αρετή Τσοχατζοπούλου.
 

ΓΑΠ: Ζητάω συγγνώμη για τους μισθούς και τις συντάξεις

Προτάσεις για δανεισμό τραπεζών μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας

Για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα συνεδριάσει αύριο το υπουργικό Συμβούλιο


Απ. Ταμβακάκης: Το τελικό σχέδιο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μετά τις εκλογές



Γαλλία: εισροές - εκροές χρήματος

Handelsblatt: Μύθος οι δυνατότητες των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων
οι μικρές επιχειρήσεις είναι αντιπαραγωγικές, με πιο αποτελεσματικές τις εταιρίες που απασχολούν περισσότερους από 250 εργαζόμενους. Βασική αιτία του φαινομένου είναι το γεγονός ότι οι μικρές επιχειρήσεις δεν μπορούν να ωφεληθούν από τις οικονομίες κλίμακος

Σε ομηρία οι τράπεζες που είναι εξαρτημένες με 115 δισ από ΕΚΤ και ΤτΕ – Οι 3 λόγοι για τους οποίους οι τράπεζες είναι αδύνατο να χορηγήσουν δάνεια στην οικονομία νωρίτερα από το 2016 - Στα 85 δισ ευρώ το χάσμα δανείων προς καταθέσεις...
Στα επίπεδα Μαϊου 1994 κατέρρευσε η αξία των συναλλαγών - Πλήρης άπνοια στο ΧΑ λόγω εκλογών και ανακεφαλαιοποίησης τραπεζών

ΤΑΙΠΕΔ: Προς πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ αλά βρετανικά

Νίκος Παπανδρέου: Οι οικονομολόγοι βούλιαξαν τη χώρα

Εκλογές χωρίς ντιμπέιτ

Απειλή για «λουκέτο» σε 17 νοσοκομεία

Πρόσθετα μέτρα για το 2012 αν βαθύνει η ύφεση

Το όραμα της Παπαρήγα

Παπαρήγα: «Η Βουλή δεν θα έπρεπε να υπάρχει»

Αποκαλυπτική ήταν η γενική γραμματέας του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα σε συνέντευξή της, όπου αποκάλυψε το όραμα του Κόμματος για τη διακυβέρνηση της Ελλάδας ενώ αίσθηση προκάλεσαν και οι προσωπικές της αποκαλύψεις.

Κομμουνιστές» και όχι «δικτάτορες» χαρακτήρισε τους ηγέτες του καθεστώτος της Βόρειας Κορέας η Αλέκα Παπαρήγα σε διαδικτυακή της συνέντευξη, ενώ, όπως τόνισε, το πλησιέστερο καθεστώς στο όραμα του ΚΚΕ είναι της πάλαι ποτέ Τσεχοσλοβακίας. Παράλληλα, μιλώντας χθες σε συγκέντρωση εργαζομένων στο νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ τόνισε ότι «στις μέρες που μας μένουν πρέπει ο λαός να χρησιμοποιήσει την πολιτική του πείρα και δεν πρέπει να πέσει ούτε στα διλήμματα και στους φόβους, αλλά ούτε και στις αυταπάτες».

Στη συνέντευξη που έδωσε η κ. Παπαρήγα στον Σταύρο Θεοδωράκη στην εκλογική πλατφόρμα του protagon.gr στο Youtube δίνοντας πτυχές της διακυβέρνησης της χώρας όταν έρθει ο λαός στην εξουσία είπε: «Η Βουλή, κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να υπάρχει».

Η ίδια εξήγησε ότι δεν θα υπάρχει γεωγραφική αντιπροσώπευση όπως σήμερα, αλλά άλλου τύπου καθώς θα εκπροσωπούνται οι συνταξιούχοι, οι φοιτητές, οι αγρότες, οι μικροί επιχειρηματίες και άλλες ομάδες. Όταν ρωτήθηκε αν είναι υπέρ μιας ένοπλης κοινωνικής επανάστασης, ξεκαθάρισε ότι «δεν είναι τα όπλα που καθορίζουν την επανάσταση. Όσο πιο ισχυρός είναι ο λαός τόσο λιγότερο αιματηρή μπορεί να είναι η επανάσταση». Η κ. Παπαρήγα επανέλαβε ότι πρέπει να φύγουμε από την ΕΕ και να γυρίσουμε στο εθνικό νόμισμα και όταν της επισημάνθηκε ότι έτσι οι πολίτες θα γίνουν πιο φτωχοί, απάντησε ότι «ο λαός θα αποκτήσει μεγαλύτερη περιουσία με την κοινωνικοποίηση των πάντων».

Αίσθηση προκάλεσαν οι αποκαλύψεις σε πιο προσωπικά θέματα που έκανε η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, όταν είπε ότι είχε και ένα δεύτερο παιδί που το έχασε σε ηλικία τριών ετών. Ήταν η εποχή όπου αναγκάστηκε να στείλει την κόρη της σε ιδιωτικό δημοτικό σχολείο μη μπορώντας να πληρώσει «γκουβερνάντα» για τη φύλαξή της.

iefimerida

Στάθης: Στην Ελλάδα οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής δεν είναι φασίστες όλοι τους. Στη χώρα μας δεν έχουμε ιστορικό πογκρόμ, γενοκτονιών, στρατοπέδων συγκέντρωσης, εκτεταμένου ρατσισμού. Οι Έλληνες θυμούνται τι έκαναν στην Ελλάδα κι όλη την Ευρώπη οι ναζί.

Ο σκιτσογράφος Στάθης Σταυρόπουλος (υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ) γράφει...

Ψηφίζονται κρυπτόμενοι ή: όταν βγει στο φως η «Χρυσή Αυγή», θα καεί…

 

Έως τώρα η Ελλάδα είχε την τιμή να είναι από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες που στο Κοινοβούλιό τους δεν είχαν καταφέρει να μπουν νεοναζί.

Το δύο κόμματα του δικομματικού μονοκομματισμού, όμως,έφθειραν τόσον το πολίτευμα, ώστε, ως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, η πιθανότης να μπουν οι επίγονοι του Χίτλερ στη Βουλή είναι υπαρκτή.

Ας μπουν! Θα πάθουν ό,τι έπαθε και το ΛΑΟΣ! Θα αναμετρηθούν με την πραγματικότητα θα βρεθούν ελλιποβαρείς και θα εξαερωθούν.


Το ίδιο έχει συμβεί πολλές φορές ακόμα και στην (βεβαρημένου φασιστικού παρελθόντος) Ευρώπη – για παράδειγμα ο πολύς καμαράντεν Μπόσιτης Λίγκας του Βορρά! ο φυρερίσκος χρησιμοποιούσε τους μελανοχίτωνές του απλώς για να πλουτίζει ο ίδιος.

Οψιμα ο κ. Βενιζέλος θυμήθηκε τον κίνδυνο της ακροδεξιάς (που ηπολιτική του δικομματισμού εξέθρεψε) και προσπαθεί να τον μετατρέψει σε έναν χρήσιμο κίνδυνο, ένα σκιάχτρο, ένα σείστρο πάνω απ’ τα κεφάλια μας για να τρομάξουμε και να κάτσουμε ήσυχοι.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η προπαγάνδα των Δυνατών (Μπόμπολας, Αλαφούζος, ΔΟΛ) - ομοθυμαδόν τα παπαγαλάκια τους επισείουν τον κίνδυνο των «δύο άκρων».

Και κατά τούτο συμπίπτουν με τους φασίστες! Διότι όποιον Χρυσαυγίτη ρωτήσεις για τα εγκλήματα του Χίτλερ θα σου απαντήσει για τα εγκλήματα του Στάλιν (και ότι «και οι Αμερικανοί καταπιέζουν τους νέγρους»).

Παιδαριώδες;

Μα τι περισσότερο από παιδαριώδης είναι η σκέψη των «λαϊκών αγωνιστών του φασισμού».
Μάλιστα, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι οι Χρυσαυγίτες θα την πατήσουν πρώτοι, θα τους αδειάσουν πρώτους οι φυρερίσκοι τους ότανέρθει η ώρα!

Θα πάθουν κι αυτοί ό,τι έπαθαν τα ΕςΑ (τα «Τάγματα Εφόδου») από τονίδιον τον πολυαγαπημένο τους φύρερ.

Δεν θα τους σφάξουν βέβαια όπως έσφαξαν τους φαιοχίτωνες ΕςΑ οιμελανοχίτωνες Ες Ες τη «νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών», αλλά θα τους στείλουν πίσω στις τρύπες τους.

Καθότι η εθνικοσοσιαλιστική ρητορική για τη «σάπια δημοκρατία», τους «κλέφτες πολιτικούς», τους «σάπιους αστούς» είναι χρήσιμη στον φασισμό μόνον ώσπου να τα βρει με τα αφεντικά.

Όπως τότε, όταν τα βρήκε ο Χίτλερ με τον Κρουπ και τους άλλους μεγαλοαστούς κι έστειλε στη συνέχεια στα θυμαράκια όσα έλεγε κι όσους τα έλεγαν.

Διότι, όταν οι φασίστες «σοβαρεύουν» (κι αρχίσουν ακκίζονται με την εξουσία) εγκαταλείπουν τα πεζοδρόμια κι ανακαλύπτουν τις μπίζνες. Οιπρώτοι που την πληρώνουν τότε είναι οι (πρώην πλέον) σύντροφοί τους.

Καθ’ ότι υπάρχουν δύο ειδών φασίστες και ναζί. Αυτοί που προέρχονται απ’ τη βαριεστημένη άρχουσα τάξη, συνήθως νάρκισσοι διανοούμενοι, που υψώνουν τον εαυτό τους πάνω απ’ τη συμβατική ηθική και το παίζουν θηρία ήθεοί

και οι δεύτεροι, που προέρχονται απ’ τις λαϊκές τάξεις, νέοι κυρίως, πνιγμένοι στην αηδία και τον θυμό, έτοιμοι να παίξουν με τη βία σαν να είναιχαβαλές, ώσπου για ορισμένους απ’ αυτούς, να γίνει προσοδοφόρο επάγγελμα.

Το πρώτο είδος ναζί συνήθως «σφάζει» το δεύτερο. Και ύστερα όλους τους άλλους.

Όμως, ούτε με το πρώτο είδος ναζί ούτε με το δεύτερο έχουν σχέση οι ψηφοφόροι τους, δεν είναι φασίστες οι περισσότεροι, εκτός κι αν ο φασισμός επικρατήσει, τους βάλει «στο κόλπο», τους κάνει κι αυτούς εγκληματίες. Συνενόχους κι ενόχους σε μαζική κλίμακα.

Έτσι έγινε με τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι.

Θα ξαναγίνει; Δύσκολο στην Ευρώπη κι ακόμα πιο δύσκολο στην Ελλάδα. Στη χώρα μας δεν έχουμε ιστορικό πογκρόμ, γενοκτονιών, στρατοπέδων συγκέντρωσης, εκτεταμένου ρατσισμού.

Αντιθέτως οι Έλληνες θυμούνται τι έκαναν στην Ελλάδα κι όλη την Ευρώπη οι ναζί.

Σήμερα ο κίνδυνος εκφασισμού των κοινωνιών προέρχεται περισσότερο απ’ την καρδιά του συστήματος, τις Τράπεζες και τους Τοκογλύφους, και λιγότερο απ’ την περιφέρειά του, το περιθώριό του.

Όμως, η υπερψήφιση της «Χρυσής Αυγής» ακόμα κι αν αυτή ακριβώς, φέρνοντάς την στο φως, σημαίνει την αρχή του τέλους της, δεν παύει να ’ναι μία Ύβρις.

Ύβρις θανάσιμη στην ανθρωπιά μας.

Είναι αλήθεια ότι σήμερα υπάρχουν δεξιοί ψηφοφόροι αγανακτισμένοιμε τη Ν.Δ., απογοητευμένοι απ’ την Ντόρα, δύσπιστοι με τον Καμμένο,απορριπτικοί με τον Καρατζαφέρη κι εχθρικοί με την Αριστερά. Οπως και ψηφοφόροι όλου του φάσματος δύσπιστοι με τις πολιτικές δυνάμεις, που θέλουν να τιμωρήσουν το σύστημα.
Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουν.

Ομως, το κακό που έκανε στη δημοκρατία ο δικομματισμός δεν μπορεί να το διορθώσει το χειρότερο που θα της κάνει ο φασισμός.

Η ταπεινότης μου, ένας αριστερός, καλώ τους δεξιούς συμπολίτες μου, αλλά κι όλους τους ψηφοφόρους που σκέφτονται να ψηφίσουν τη «Χρυσή Αυγή» να μη διαπράξουν την Ύβριν και να κάνουν δεύτερες σκέψεις.

Τι περιμένετε απ’ τη «Χρυσή Αυγή»; να ζητήσουν πίσω οι νεοναζί τις πολεμικές αποζημιώσεις απ’ τους Γερμανούς; Περιμένετε ότι η «Χρυσή Αυγή» 
θα αντισταθεί στους Τοκογλύφους που χρηματοδοτούν τα αφεντικά της όπως χρηματοδότησαν τον Μπόσι;

Τι περιμένουν οι πατριώτες απ’ τους εθνικιστές της «Χρυσής Αυγής»;να ξανανεβάσουν στην Ακρόπολη τη Σβάστικα που κατέβασε ο Γλέζος;

Για την τιμή της Ελλάδας, συμπολίτισσες και συμπολίτες, ούτε μία ψήφος στη «Χρυσή Αυγή».

Σε αυτούς που μιαίνουν τα ελληνικά γράμματα, σε αυτούς που θεωρούν υπανθρώπους και προγράφουν όποιους γουστάρουν, σε αυτούς που υπεκφεύγουν και ντρέπονται -οι πιο πονηροί- να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους και να την υπερασπισθούν.

Όπως ο υμπεργκρουπενφύρερ Μιχαλολιάκος, ο οποίος ερωτηθείς από τον κ. Μάκη Κουρή στην εκπομπή του, αν όντως «χαιρέτισε ναζιστικά στο Δημοτικό Συμβούλιο», απάντησε ότι έτσι «χαιρετά» (sic) και η… Χεζμπολάχ!

Τέτοιοι είναι…

Πολλά της έχουμε κάνει της Ελλάδας τελευταίως. Μην της στείλουμε και τους επιγόνους των γερμανοτσολιάδων πάλι πάνω στην Ακρόπολη να υψώνουν τη Σβάστικα του Σκότους…

enikos.gr

Η Ευρώπη στα πρόθυρα ιστορικών αλλαγών...

Η κατάρα της ευρωλιτότητας!

Κανένας τους δεν θα γλιτώσει! Κανένας ηγέτης χώρας-μέλους της ΕΕ που εφαρμόζει τις πολιτικές εξουθενωτικής λιτότητας που υπαγορεύουν οι Γερμανοί μέσω Βρυξελλών δεν κατορθώνει να αποτρέψει την ανατροπή της κυβέρνησης της οποίας ηγείται!

Ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε είναι ο… δέκατος τρίτος (!) πρωθυπουργός κράτους της ΕΕ που παραιτείται ή ανατρέπεται την τελευταία διετία – και μάλιστα ο δεύτερος Ολλανδός πρωθυπουργός που πέφτει στο διάστημα αυτό, καθώς ο προηγούμενος έπεσε το 2010!

Ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί θα είναι σε δέκα μέρες ο 14ος ηγέτης που θα ηττηθεί, ενώ ήδη παραπαίει και ο πρωθυπουργός της Τσεχίας Πετρ Νέτσας και ίσως αποδειχθεί θέμα ημερών μόνο να γίνει το 15ο «θύμα» της ευρωλιτότητας.

Ποτέ άλλοτε η πολιτική της ΕΕ δεν είχε αποδειχθεί τόσο «θανατηφόρα» για τις κυβερνήσεις που την εφαρμόζουν. Ούτε… πολιτική πανούκλα να ήταν!

Τη δεξιά κυβέρνηση μειοψηφίας της Ολλανδίας, η οποία είχε μόνο 52 από τις 150 έδρες του κοινοβουλίου, την ανέτρεψε αυτός που της είχε επιτρέψει με την κοινοβουλευτική στήριξή του να αναρριχηθεί στην εξουσία ύστερα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις: ο ακροδεξιός Χέερτ Βίλντερς, ο οποίος εξεγέρθηκε εναντίον της υπαγόρευσης όρων, του «ντικτάτ» όπως το χαρακτήρισε, των Βρυξελλών.

Η ΕΕ απαιτούσε και από την Ολλανδία εξοντωτικά μέτρα λιτότητας: περικοπές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, παροχών υγείας…

Συνολικά οι Βρυξέλλες απαιτούσαν από την ολλανδική κυβέρνηση περικοπές ύψους 18 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων για τα 14 δισ. ευρώ η απόφαση θα πρέπει να έχει ληφθεί μέχρι τη Δευτέρα.

Ο Βίλντερς αποφάσισε να αρνηθεί να συναινέσει. Τα τίναξε όλα στον αέρα και έστειλε τον πρωθυπουργό Μαρκ Ρούτε στη βασίλισσα Βεατρίκη για να υποβάλει την παραίτησή του, επιδιώκοντας να παραμείνει υπηρεσιακός πρωθυπουργός μέχρι τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο που θα γίνουν νέες εκλογές, πρόωρες φυσικά, αλλά προσπαθώντας δολίως ταυτόχρονα να περάσει από τη Βουλή τα μέτρα λιτότητας!

«Υψώσαμε το κεφάλι μας εναντίον της απαίτησης των γραφειοκρατών των Βρυξελλών για έλλειμμα μικρότερο του 3%» δήλωσε ο Χέερτ Βίλντερς και πρόσθεσε ότι είναι εξοργισμένος «με την υπαγόρευση όρων από τις Βρυξέλλες» και την «επίθεση εναντίον των ηλικιωμένων μας».
«Δεν δέχομαι οι ηλικιωμένοι Ολλανδοί να πρέπει να πληρώσουν από το πορτοφόλι τους τις παράλογες απαιτήσεις των Βρυξελλών» διακήρυξε στομφωδώς.

Οι εταίροι της δεξιάς ολλανδικής κυβέρνησης τρέμουν την ιδέα των πρόωρων εκλογών, τις οποίες είναι βέβαιο ότι θα τις χάσουν με τους ψηφοφόρους να διαρρέουν πρωτίστως προς την Αριστερά και την Κεντροαριστερά, αλλά και την Ακροδεξιά.

«Το πλοίο βρισκόταν ήδη στο λιμάνι, όταν ο Βίλντερς αποφάσισε να το αφήσει να βουλιάξει» δήλωσε με εμφανή απογοήτευση ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας των χριστιανοδημοκρατών Σίμπραντ βαν Χάαρσμα Μπούμα, έχοντας προφανώς κατά νου ότι το κόμμα του στις εκλογές του 2010 έχασε τους μισούς σχεδόν βουλευτές του και ότι αν γίνουν νέες εκλογές τον Σεπτέμβριο, μόνο πρόσθετες απώλειες μπορεί να προσδοκά.

Οι δημοσκοπήσεις δεν αφήνουν άλλωστε πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για τους δεξιούς Ολλανδούς πολιτικούς. Πρώτο στις προτιμήσεις των πολιτών έρχεται αυτήν τη στιγμή το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το οποίο είχε έρθει… πέμπτο (!) στις προηγούμενες εκλογές και του οποίου το όνομα παραπλανά τους μη επαΐοντες.

Δεν πρόκειται για σοσιαλδημοκρατικό κεντροαριστερό κόμμα, αλλά για το πιο αριστερό κόμμα της ολλανδικής πολιτικής σκηνής του οποίου η ηγεσία αποτελείται από πρώην και νυν… αριστεριστές! Αυτό το κόμμα έρχεται δημοσκοπικά πρώτο σε μια χώρα σαν την Ολλανδία! Τα… ύστερα του κόσμου!

Η Κεντροαριστερά στη χώρα της τουλίπας εκπροσωπείται από το Εργατικό Κόμμα, το οποίο βρίσκεται κι αυτό στην αντιπολίτευση.

Το σημαντικό είναι ότι και αυτό το κόμμα καθαίρεσε ουσιαστικά τον εξαιρετικά μετριοπαθή ηγέτη του που προθύμως συνεργαζόταν με τη Δεξιά και στήριζε την κυβέρνησή της σε σημαντικές αντιλαϊκές αποφάσεις της, δίνοντάς της χείρα βοηθείας στη Βουλή.

Απαλλασσόμενοι λοιπόν από τον ηγέτη τους, Γιομπ Κοέν, που είχε μετατρέψει τους Εργατικούς σε «τσόντα» της Δεξιάς, οι διάδοχοί του έχουν πραγματοποιήσει θεαματική αριστερή στροφή για τα ολλανδικά δεδομένα, η οποία δεν προμηνύει τίποτα καλό για τη συντηρητική κυβέρνηση.

ΣΥΝΘΗΜΑ

«Κάτω η ΕΕ, το 3% και το ευρώ!»

Ανάστατοι είναι οι Γερμανοί με τις εξελίξεις στην Ολλανδία, καθώς μόνο η Φινλανδία και το Λουξεμβούργο έχουν μαζί με το Βερολίνο και τη Χάγη αξιολόγηση ΑΑΑ – 4 μόλις χώρες από τις 17 της Ευρωζώνης.

Ολα δείχνουν ότι καταρρέει πολιτικά ο σημαντικότερος σύμμαχος της Γερμανίας στην πολιτική της ευρωλιτότητας, γιατί φυσικά η Φινλανδία και το Λουξεμβούργο έχουν μηδαμινό πολιτικό βάρος στις ευρωπαϊκές υποθέσεις.

«Κατά της Ευρώπης, κατά του 3%, κατά του ευρώ!» δήλωσε ο Χέερτ Βίλντερς, σημειώνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η οποία υπενθυμίζει με εμφανή φρίκη σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της ότι ο πολιτικός αυτός «απαιτεί την επαναφορά του ολλανδικού φιορινιού» ως νομίσματος της χώρας!

Γιώργος Δελαστίκ για το ethnos.gr

TSANTIRI

Εγώ πάντως δεν είμαι Χελίν!

Αναδημοσίευση απο το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου

Κυκλοφορεί ένα βιντεάκι στην ελληνική μπλογκόσφαιρα, στο οποίο μια γλυκύτατη κοπέλα, που μετά έμαθα πως είναι ηθοποιός και πως λέγεται Κατερίνα Μουτσάτσου (εγώ ήξερα μόνο την Αναστασία), αρχίζει να μας μιλάει για τον εαυτό της και για την πατρίδα της, την Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να κλονίσει ορισμένα στερεότυπα που λέγονται για τους Έλληνες, ότι είναι απατεώνες και κοιμισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι. Όσο προχωράει το βίντεο, και με μουσική υπόκρουση τον εθνικό μας ύμνο, η όμορφη κοπέλα αρχίζει να θυμώνει, να υψώνει τη φωνή της, οι κινήσεις της γίνονται σπασμωδικές, σχεδόν υστερικές, τα μάτια της γουρλώνουν ανησυχητικά ενώ και τα λεγόμενά της χάνουν τη συνοχή τους. Μετά το πρώτο λεπτό η κοπέλα έχει φτάσει στο σημείο να χτυπιέται, είναι πια σαφώς επιθετική προς τους θεατές της, ενώ ταυτόχρονα φωνάζει ότι “μπορώ να κολυμπήσω στα νερά 6.000 νησιών” ή “η οικογένειά μου είναι θεσμός ιερός”, λες και κάποιος της πρόσβαλε την ιερότητα ή της αμφισβήτησε τον αριθμό των νησιών. Κι ενώ πλησιάζει την παράκρουση, φωνάζει “με αποκαλούν Γκρικ, αλλά εγώ είμαι Χελίν, με λένε Κατερίνα και είμαι Χελίν”.


Όμως, μην αρκεστείτε στη δική μου περιγραφή, δείτε το βίντεο αν δεν το έχετε ήδη δει:

Βλέπω σε διάφορους ιστοτόπους ότι πολλοί συγκινήθηκαν από το βίντεο και αισθάνθηκαν περήφανοι ενώ άλλοι το χαρακτήρισαν ανόητο, ένας γνωστός μου από το φέισμπουκ το βρήκε συγκλονιστικό, ενώ άλλοι τραβάνε τα μαλλιά τους από απόγνωση. Τώρα που το είδατε θα έχετε διαμορφώσει την άποψή σας, αλλά ο βασικός μου σκοπός δεν είναι να κρίνω το βιντεάκι καθαυτό. Πάντως, ας πω παρεμπιπτόντως την άποψή μου: φοβάμαι πως δεν πετυχαίνει το σκοπό του, δηλαδή να κλονίσει τα στερεότυπα για τους Έλληνες, φοβάμαι ότι πείθει μόνο τους πεπεισμένους (αυτό που λεν οι Άγγλοι preaching to the converted) και ότι δεν καταφέρνει να πείσει το κοινό για το οποίο φτιάχτηκε, δηλαδή τους πάμπολλους καλοπροαίρετους μη Έλληνες. Η κοπέλα είναι συμπαθέστατη, αλλά αυτό δεν αρκεί. Και πέρα απ’ αυτό, βλέποντάς το αισθάνθηκα άσχημα, γιατί πολλά από τα επιχειρήματα τα βρήκα εντελώς άκυρα -ενώ άρχιζε καλά με την αποκαθήλωση των στερεοτύπων, όσο συνέχιζε χειροτέρευε.


Ίσως βέβαια να είμαι αρνητικά προδιατεθειμένος επειδή, το ομολογώ, βρήκα αφύσικο, υπερβολικό, το παίξιμο της Κ. Μουτσάτσου, έτσι όπως χτυπιέται και ωρύεται. Ίσως όμως την αδικώ, επειδή όπως έμαθα αργότερα, το βιντεάκι είναι εμπνευσμένο, ας πούμε, άλλοι θα έλεγαν αντιγραμμένο, από μια διαφήμιση μπίρας (!), της καναδικής μπίρας Canadian. Ας δούμε κι αυτό το βιντεάκι, στο οποίο ο ηθοποιός, αφού αναιρέσει κάποια στερεότυπα που λέγονται για τους Καναδούς (ότι είναι ξυλοκόποι, τρώνε χάμπουργκερ και ζούνε σε ιγκλού) δηλώνει για ποιο λόγο είναι περήφανος που είναι Καναδός και στο τέλος φωνάζει “I am a Canadian”, ενώ στο φόντο προβάλλει η μπίρα Canadian

Αν ξαναδούμε το ελληνικό βιντεάκι έχοντας κατά νου το καναδικό, τότε δικαιολογούνται ενμέρει οι άγαρμπες χειρονομίες της Κ. Μουτσάτσου, αφού είναι αντιγραμμένες από το πρωτότυπο, αλλά και χάνεται κάθε πρωτοτυπία του ελληνικού βιντεακιού, έτσι όπως είναι ξεπατηκωμένο από το καναδέζικο. Και βέβαια σε πολλούς δεν θα αρέσει που η πατρίδα πλασάρεται με όρους μπίρας καθώς στο ποίημα του Πανσέληνου, που ο μπακάλης είχε κολλήσει τον Παρθενώνα “για ρεκλάμα, σ’ ένα βαρέλι απάνω από σαρδέλες”

Αλλά αυτά είναι θέμα γούστου, στο κάτω κάτω για ιδιωτική πρωτοβουλία πρόκειται -ξαναλέω, αισθάνθηκα λίγο αμήχανα βλέποντας το υπερβολικό παίξιμο και τα ασυνάρτητα επιχειρήματα, αλλά ελπίζω ότι δεν θα το δουν και πολλοί ξένοι και έτσι κι αλλιώς μόνο την κ. Μουτσάτσου δοξάζει ή ρεζιλεύει, κανέναν άλλο.

Εγώ θέλω να πω κάτι άλλο, επειδή, όπως και η κυρία Μουτσάτσου που έχει ζήσει αρκετά χρόνια στην Αμερική ή στην Πόλη, έτσι κι εγώ εδώ και πολλά χρόνια ζω τον περισσότερο καιρό στο εξωτερικό -αλλά εγώ λέω ότι είμαι Γκρικ, Γκρεκ, Γκρίχε, Γκρέκο, Γριέγο, όχι αυτό το αχώνευτο Χελίν. Στα ελληνικά φυσικά είμαστε Έλληνες και ζούμε στην Ελλάδα, αλλά στις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες το όνομα με το οποίο γνωρίζουν τη χώρα μας όλοι οι εταίροι μας είναι το Greece, Grèce, Griechenland ή κάποιο άλλο από τις παραλλαγές του. H ρίζα που αρχίζει από gr- είναι πανταχού παρούσα σε όλες αυτές τις γλώσσες και, όπου δεν είναι, αυτό οφείλεται στους φωνητικούς νόμους της γλώσσας. Λογουχάρη, Φιλανδοί και Εσθονοί δεν αγαπούν το γκρ- στην αρχή των λέξεων, γι’ αυτό και την Ελλάδα τη λένε Kreikka και Kreeka αντίστοιχα. Όμοια κι οι Τσέχοι (Řecko). Αντίθετα, οι λαοί προς ανατολάς μας χρησιμοποιούν ονομασία που προέρχεται από τη ρίζα yun-, ας πούμε γιουνάν στα αραβικά και τα τούρκικα, γιαβάν στα εβρέικα. Δεν θα επεκταθώ επειδή αξίζει να αφιερώσω ειδικό άρθρο, αλλά βέβαια η ονομασία αυτή προέρχεται από τους Ίωνες.

Δεν είναι όμως σπάνιο μια χώρα να ονομάζεται διαφορετικά στη γλώσσα της απ’ ό,τι στις άλλες γλώσσες. Η Φινλανδία που λέγαμε είναι Suomi στα φιλανδικά και Finland (ή Φιν-κάτι) στις περισσότερες άλλες γλώσσες. Η Γερμανία είναι Allemagne στα γαλλικά, Germany στα αγγλικά, Nemecko στα τσέχικα -και Deutschland στα γερμανικά. Έτσι και η Ελλάδα. Τότε γιατί να μας πειράζει το Greek; Γιατί βέβαια δεν είναι μόνο η Κ. Μουτσάτσου που απορρίπτει το Greek υπέρ του Hellene, είναι και πολύ άλλοι συνέλληνες, ιδίως τις δύο τελευταίες δεκαετίες.

Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό τους, αλλά υποθέτω ότι η ονομασία Greek δεν αρέσει επειδή θεωρείται ξενόφερτη, ενώ το Hellene ολοφάνερα είναι ελληνικό. Αλλά και το Greek ελληνική αρχή έχει, κι ας μην του πολυφαίνεται. Οι Γραικοί ήταν πανάρχαιο ελληνικό φύλο. Στα Μετεωρολογικά του (352b), ο Αριστοτέλης, μιλώντας για την “αρχαία” όπως την αποκαλεί Ελλάδα, την τοποθετεί μεταξύ Αχελώου και Δωδώνης, και λέει: ώκουν γαρ οι Σελλοί ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί νυν δ’ Έλληνες. Τότε Γραικοί, τώρα Έλληνες. Κατά τη μυθολογία μάλιστα, ο Γραικός ήταν γιος του Δία και της Πανδώρας, κόρης του Δευκαλίωνα. Κι επειδή οι Γραικοί ήταν δυτικό ελληνικό φύλο, οι εκ δυσμών γείτονες που τους γνώρισαν ονόμασαν Graecus όλους τους Έλληνες, ακριβώς όπως οι ανατολικοί γείτονες γνώρισαν ένα ανατολικό φύλο, τους Ίωνες, και είπαν όλους τους Έλληνες γιουνάν και γιαβάν. Με τον ίδιον άλλωστε τρόπο και οι Γάλλοι γνώρισαν τους Αλαμανούς, γειτονικό τους γερμανικό φύλο, και είπαν Allemands όλους τους Γερμανούς.

Το Γραικός συνέχισε να ακούγεται μέσα στους αιώνες, και από τα ύστερα βυζαντινά χρόνια ίσαμε τις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ένα από τα τρία εθνικά ονόματα των Ελλήνων, πλάι στο Έλληνας και το Ρωμαίος/Ρωμιός. Κι αυτό το θέμα είναι τεράστιο και δεν σκοπεύω να επεκταθώ τώρα, αλλά μερικά πολύ ωραία λέει σ’ ένα πρόσφατο άρθρο του ο Παντελής Μπουκάλας. Ποια είναι η ετυμολογία του Γραικός μη με ρωτήσετε, δεν το ξέρω, και δεν ξέρω αν το ξέρει και κανένας. Επίσης, θα σας παρακαλέσω να μην επεκταθεί η συζήτηση στους Γραικύλους, διότι είναι άλλο θέμα που αξίζει να το δούμε χωριστά. Πάντως, για να ανακεφαλαιώσουμε, το εθνωνύμιο Γραικός, αρχαίο, υπαρκτό αλλά σπάνιο στην αρχαιότητα, περνάει στη Δύση και δίνει το Graecus απ’ όπου τα διάφορα σημερινά Greek, Grec κτλ. αλλά δεν παύει να είναι ελληνικής αρχής. Επομένως, αν δεν μας αρέσει το Greek επειδή είναι ξενόφερτο, πέφτουμε έξω.

Υπάρχει μια δεύτερη αιτία για να μην μας αρέσει το Greek. Να θυμόμαστε τα διάφορα λεξιλογικά στερεότυπα, π.χ. τη σημασία grec = χαρτοκλέφτης (που γι’ αυτήν φταίει τάχα ο Θεόδωρος Άπουλος), το it’s all Greek to me, για να μην πούμε και τις αγγελίες περί Greek sex στα ειδικά περιοδικά (εμείς το λέμε οθωμανικό). Ή ακόμα να θεωρούμε ότι αν οι Greeks γίνουν Hellenes θα ξεχαστεί το Greek statistics που, δίκαια ή άδικα, λένε οι ξένοι. Καμιά φορά, στις εταιρίες το κόλπο της μετονομασίας πετυχαίνει και η υπερχρεωμένη Swissair μετατρέπεται στην νέα και άσπιλη Swiss (ή η ΠΑΕ Πανιώνιος στην ΠΑΕ Νέος Πανιώνιος). Στις χώρες και τους λαούς δεν μπορείς να πετάξεις τόσο εύκολα τις αποσκευές σου, ούτε και σε συμφέρει. Μπορεί να ανακοινώσουμε ότι το όνομα της χώρας μας έγινε Hellas, και να ζητάμε να την αποκαλούν έτσι, αλλά συνήθως αυτό το κάνουν χώρες που βγαίνουν από την αποικιοκρατία και θέλουν να αποτινάξουν το ξενόφερτο αποικιακό τους όνομα, σαν την Άνω Βόλτα που έγινε Μπουρκίνα Φάσο ή τη Δαχομέη που έγινε Μπενίν.

Ολοφάνερα, αυτό δεν ισχύει στην περίπτωσή μας. Επίσημα τουλάχιστο, αποικία δεν είμαστε.

Λοιπόν, την εκστρατεία της Κ. Μουτσάτσου και των άλλων να αλλάξει το εθνωνύμιό μας από Greek, Grec, Grieche σε Hellene (κτλ.) δεν τη συμμερίζομαι, και όχι μόνο επειδή πρακτικά είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, αλλά επειδή και το Greek ελληνική αρχή έχει και έχει ήδη μια πολιτισμική ιστορία πολλών αιώνων. Πέρα από αυτό, όπως εύστοχα είπε ο Νίκος Λίγγρης στη Λεξιλογία, όποιος ξέρει αγγλικά καταλαβαίνει ότι η ομοιότητα του Hellas / Hellene με το αγγλ. hell = κόλαση είναι καταδικαστική για το νέο όνομα -για να μην πούμε για το λογοπαιγνιο Hell-ass που ήδη το χρησιμοποιούν εναντίον της Ελλάδας οι ακατονόμαστοι γείτονες (με το δίκιο τους βέβαια όταν ο κάθε καφενές της ελληνικής επικράτειας βγάζει φερμάνια και τους ονομάζει Σκόπια, Δαρδανία, Παιονία κτλ.). Φανταστείτε να υιοθετήσουμε εμείς οι ίδιοι το Hellas / Hellene, γλέντι που θα γίνει.

Δυο-τρία θεματάκια ακόμα για το βιντεάκι της Κ. Μουτσάτσου.

Καταρχάς, το ότι οι αρχαίοι Έλληνες εφεύραν την ιδέα της ελεύθερης αγοράς νομίζω ότι σηκώνει πολύ νερό. Και βέβαια, το επιχείρημα “αν έχω χρέη είναι επειδή οι πρόγονοί μου εφεύραν την ελεύθερη αγορά κι αν μπορείτε να με κρίνετε είναι επειδή οι πρόγονοί μου εφεύραν την έννοια της κριτικής” είναι χειρότερο κι από το “όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες….” .
Έπειτα, στο τέλος του βιντεακιού, και ενώ ακούγεται η πρώτη στροφή του εθνικού ύμνου, πέφτουν στη μαύρη οθόνη οι εξής φράσεις:

Dedicated to all Hellenes in world…

“Anybody can be a Hellene, by his heart, his mind, his spirit…” (Socrates)
And to those who are self-critiquing on how to make the world more and more equal
Because, Hellenism is still a process and will be till the end of times.

Με όλο το θάρρος, αλλά νομίζω ότι και η πρώτη και η τέταρτη φράση έχουν λάθη στα αγγλικά. Εγώ θα έβαζα “in the world” στην πρώτη, στην τέταρτη δεν θα έβαζα κόμμα μετά το Because, ενώ νομίζω σωστότερο το till the end of time, όσο κι αν υπάρχει τραγούδι της Μπιγιονσέ με end of times.
Επίσης, η τρίτη πρόταση είναι πολύ κακογραμμένη. Πέρα από το ότι το self-critique είναι οριακά αγγλικά, τι να σημαίνει άραγε η πρόταση; Σε όσους κάνουν αυτοκριτική σχετικά με το πώς να κάνουν τον κόσμο ολοένα και πιο ίσο; Και τι σημαίνει αυτό;

Και, τέλος, κοιτάξτε το αρχαίο ρητό του Σωκράτη, που θυμίζει Ισοκράτη avant la lettre, ξέρετε το “ελληνικής παιδείας μετέχοντες”. Είναι αυθεντικό του Σωκράτη; Πολύ αμφιβάλλω. Έψαξα λίγο τον Πλάτωνα και δεν το βρήκα -δεν λέω ότι δεν υπάρχει, αλλά εγώ δεν το βρήκα. Μπορεί να μου ξέφυγε, μπορεί να είναι σε άλλη πηγή, αλλά πιο πιθανό βρίσκω να είναι κατασκευασμένο. Κι έχω τη φριχτή υποψία ότι κάποιος θυμόταν στο περίπου το ρητό του Ισοκράτη και το όνομά του, κι έτσι γεννήθηκε στα αγγλικά το ανύπαρκτο ρητό του Σωκράτη. Μακάρι να κάνω λάθος, κι αν διαβάζει κανείς γνωστός της Κ. Μουτσάτσου, ας τη ρωτήσει να μας πει πώς είναι στα (αρχαία) ελληνικά το ρητό. Κι ας της πει ότι το Γκρικ είναι επίσης ελληνικό, γιατί εγώ δεν θέλω καθόλου να είμαι Χελίν.

Η Ελλάδα αλλάζει μπρος στα μάτια μας!

Οι αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων αρνούνται μετά βδελυγμίας την πιθανότητα συνεργασίας μεταξύ τους (Σαμαράς) ή εξηγούν ότι αν αυτό συμβεί θα συμβεί με όρους κυβέρνησης Βενιζέλου την οποία θα στηρίξουν οι υπεύθυνοι και οι “συνετοί” δίκην εθνικής Ελλάδος.

Αμφότεροι βρίσκονται στο σημείο που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται ότι οι δυνάμεις του μνημονίου -παρά τα όσα λένε στην TV μεταξύ τους ή με δημοσιογράφους- έχουν ταβάνι ή βρίσκονται σε ταχύτατη αποδρομή.

Αμφότεροι δεν θέλουν και δεν μπορούν να καλλιεργήσουν κλίμα πανικού και εξόδου από το ευρώ διότι αυτό θα συντρίψει τις τράπεζες οι οποίες θα δουν εκροές καταθέσεων.

Αμφότεροι δεν μπορούν να στήσουν διχαστικό κλίμα αριστεράς δεξιάς διότι μόνο δεξιά με αποχρώσεις “υπευθυνότητας” υπάρχει. Μάλιστα αυτή η περίοδος, δημιουργεί το ερώτημα αν το ΛΑΟΣ, ο Μάκης και ο Αδωνης, είναι του κόμματος “ακραία υπευθυνότητα”.

Τέλος αμφότεροι έχουν δώσει θάρρος στον δανειστή και έχουν εκτεθεί τόσο ώστε είναι αδύνατον να “νοθεύσουν” την μνημονιακή τους γραμμή.

Έτσι έχουμε:

• Τον Σαμαρά να παίζει στο όριο και να παρουσιάζεται περίπου ως “έχων μερική άγνοια της κατάστασης” κάτι το οποίο τον βολεύει μετεκλογικά να παρουσιαστεί ως έκπληκτος για το τι έχει συμβεί.
• και τον Βενιζέλο να έχει ένα ευρύ κοινό μνημονιακών στο οποίο μπορεί να παρουσιαστεί ως “γνώστης” και άρα υπεύθυνος και ικανός να συντηρήσει την παρούσα κατάσταση μεν αλλά εγκλωβισμένος είτε σε απολογητικό λόγο είτε σε υποσχέσεις που αφορούν μόνο το “τι δεν θα κόψει”.

Όλοι αντιλαμβανόμαστε όμως ότι την δεύτερα το πρωί η Κ Λαγκάρντ θα τους βουτήξει απ το αυτί και θα αρχίζει να τους τινάζει πέρα δώθε ξεφωνάζοντας τους για να τα βρουν. Και η Λαγκαρντ και οι Έλληνες μεγαλοσχήμονες μνημονικοί θα παίζουν με αυτά τα κόμματα το τελευταίο τους χαρτί, αν τελικά τους δοθεί αυτή η δυνατότητα από το εκλογικό σώμα.

Και ο Ιούνιος απλώς θα πιστοποιήσει ότι αυτά τα κόμματα -και κυρίως η ΝΔ που παριστάνει την αθώα- είναι πλέον οριστικά εκτός ιστορικής φάσης. Διότι η Ελλάδα αλλαζει και η Αλλαγή συντελείται αυτήν την στιγμή γύρω μας αργά σταθερά και μεθοδικά.

Διότι, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της TV που διάγει μια παλαιού τύπου προεκλογική περίοδο μένοντας στο δεδομένο του ποιος θα συνεργαστεί με ποιον, το γενικότερο ρεύμα κινείται εκτός των δυο μεγάλων κομμάτων με την βοήθεια του διαδικτύου. Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων των ανέργων και των οικονομικά ενεργών ψηφοφόρων προβοκάρει γνωστούς κομματικούς συνομηλίκους και καλεί σε όλους τους τόνους για καταψήφιση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Η ταύτιση των παλιών κομματικών σχηματισμών και προσώπων με το μνημόνιο και την χρεοκοπία και όλων των νέων κομμάτων με το αντιμνημονίο είναι μια συγκλονιστική διαίρεση. Στο αντιμνημόνιο ακόμη και εάν δεν έχουν ξεκαθαρίσει οι ιδεολογικές γραμμές και οι τελικοί στόχοι άπαντες συναντώνται στην αφαιρετική “καταψηφίστε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ”.

Χωρίς να πέφτει σαφής γραμμή ως προς το πιο κόμμα να ψηφίσεις, καλείσαι από τον κοινωνικό περίγυρο σου να καταψηφίσεις ΠΑΣΟΚ ΝΔ. Αυτό το φαινόμενο “πίεσης” στρέφεται και προς τους πιο ηλικιωμένους μέσα στις οικογένειες, και ως φαινόμενο δεν ξέρω αν έχει γίνει αντιληπτό στο μέγεθος του.

Αυτή η δυναμική φάση αλλάζει την Ελλάδα μπρος στα μάτια μας.

Λίγη ιστορία: Η Συμφωνία της Γιάλτας και η συνεχιζόμενη προδοσία του ελληνικού λαού

Απόσπασμα απο την ιστοσελίδα του κόμματος ΑΣΚΕ που αναφέρεται συνοπτικά στη ιστορική πορεία της Ελλάδας:

Δείτε τι γράφει για τη δεκαετία 1940 - 1950:
Η δεκαετία 1940 - 1950 είναι η πιο σημαντική στη νεώτερη ιστορία της χώρας μας, γιατί καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την πορεία της μέχρι σήμερα. Έδειξε πολύ καθαρά δυο μεγάλες αλήθειες:

1) Ο ελληνικός λαός, όταν είναι ενωμένος, οργανωμένος και αποφασισμένος, μπορεί ν' αντιμετωπίσει ακόμα και υπερδυνάμεις.

 2) Ότι ο αγώνας του λαού μπορεί να προδοθεί και να χαθεί, όταν η γραμμή του δεν καθορίζεταi από τον ίδιο το λαό.

Με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, παρότι η πατρίδα μας στέναζε κάτω από τη δικτατορία του Μεταξά, οι Ένοπλες Δυνάμεις του ελληνικού λαού δημιούργησαν το έπος της Αλβανίας αποκρούοντας και καθηλώνοντας ιταλικές δυνάμεις πολυαριθμότερες, ανώτερα εξοπλισμένες και με καλή διατροφή. Σε λίγο καιρό αντιστάθηκαν στη γερμανική επίθεση με τέτοιο ηρωισμό, που έκαναν όλο τον κόσμο να μιλάει με θαυμασμό. Όλοι αναγνώρισαν την τεράστια συμβολή της Ελλάδας στην επιβράδυνση του Άξονα.

Ο ίδιος ο Μεταξάς σε συνεργασία με το παλάτι, πρακτόρευε τα αγγλικά συμφέροντα στην Ελλάδα και γι' αυτό αντιστάθηκε στον Άξονα. Αλλά πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι η δράση ενός κρατικού μηχανισμού που τέσσερα χρόνια είχε ως κύρια αποστολή να βασανίζει απάνθρωπα, να φυλακίζει και να εξορίζει κάθε δημοκρατικό αγωνιστή; Ο Μεταξάς, παλιός γερμανόφιλος, για λόγους ιδεολογικής συγγένειας, αλλά και επειδή στην Ελλάδα υπήρχαν ισχυρά γερμανικά οικονομικά συμφέροντα, είχε κάνει πολλά πολιτικά ανοίγματα προς τη χιτλερική Γερμανία και είχε δεχτεί με τιμές τον υπουργό προπαγάνδας Γκαίμπελς. Τα ανοίγματα αυτά επέτρεπε η Μ. Βρεταννία. που ακόμα δεν είχε αποσαφηνισμένη αντιγερμανική πολιτική.

Όταν επιβάλλεται η γερμανοϊταλική κατοχή, αρχίζει το δεύτερο έπος, της Eθνικής Αντίστασης.

Στις 27-29 Σεπτέμβρη 1941 ιδρύεται το ΕΑΜ, με κύρια δύναμη το ΚΚΕ και με άλλα μικρότερα κόμματα. Μικρές ομάδες αρχίζουν να ξεφυτρώνουν σε διάφορα σημεία της χώρας, με τα πιο πρόχειρα και παλιά όπλα. Σιγά - σιγά οι ομάδες μεγαλώνουν και πληθαίνουν και συγκροτούνται στις τάξεις του ΕΛΑΣ. Με πετυχημένες ενέδρες χτυπούν τμήματα των δυνάμεων κατοχής και βελτιώνουν τον εξοπλισμό τους. Στον αγώνα αυτό ξεχωρίζει ο Άρης Βελουχιώτης, που δίκαια χαρακτηρίστηκε «ο πρώτος».

Αλλά η απειρία και ο ενθουσιασμός από τις πρώτες επιτυχίες της Αντίστασης έκρυψαν από το λαό ένα τραγικό γεγονός: ότι η ηγεσία του ΕΑΜ, η ηγεσία του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα δεν ελεγχόταν από τον ίδιο. Σ' αυτήν κυριαρχούσαν στελέχη του ΚΚΕ, (Ρούσσος, Ιωαννίδης), που καθόριζαν τη γραμμή τους με βάση τις επιλογές της ΕΣΣΔ, και άνθρωποι αγγλικής επιρροής (Τσιριμώκος - Σβώλος) , που κατάφεραν νο είναι στην ηγεσία του EAM εκπροσωπώντας κόμματα - σφραγίδες. Μέσα στον κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ υπήρχε (όπως και σήμερα) τέτοια νοοτροπία που κανείς δεν τολμούσε να έρθει σε σύγκρουση με τη σοβιετική πολιτική ή να αμφισβητήσει την «ορθοδοξία» που έκφραζαν τα στελέχη που «εκπαιδεύτηκαν» στη σχολή στελεχών της Mόσχας. (KUTB) και γενικά είχαν τις στενές σχέσεις με τους Σοβιετικούς. Άλλωστε το ΚΚΕ ιδρύθηκε από την ακτινοβολία της Οκτωβριανής Επανάστασης και από το 1931 πέρασε κάτω από τον άμεσο έλεγχο της ΕΣΣΔ.

Οι Άγγλοι, παίζοντας πάντα σε πολλά ταμπλό, εκτός από τους αvθρώπους τους στο ΕΑΜ έφτιαξαν άλλες αντιστασιακές οργανώσεις (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ) με σκοπό το χτύπημα του ΕΛΑΣ καθώς και την οργάνωση Χ, που συνεργαζόταν με τους Γερμανούς. Την Χ οργάνωσε ο αρχηγός της Αστυνομίας Έβερτ, πατέρας του σημερινού στελέχους της Ν.Δ.

Και ενώ ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοι της Ευρώπης θυσιάζονταν για την ανεξαρτησία τους, συνέβη ένα ιστορικό γεγονός, ακόμα πιο σημαντικό κι από τον ίδιο τον πόλεμο. Οι τρεις μεγάλες σύμμαχες δυνάμεις (ΗΠΑ, ΕΣΣΔ, Μ. Βρεταννία), όταν φάνηκε ότι ο πόλεμoς κλίνει προς την πλευρά τους, προχώρησαν σε μια συμφωνία μεταξύ τους που μόνο ως μια μεγάλη συνομωσία σε βάρος της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα των λαών της Eupώπης μπορεί να χαρακτηριστεί. Είναι γνωστή ως συμφωνία της Γιάλτας. Στην πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα συνεχών μακρόχρονων, επίπονων διαπραγματεύσεων πoυ έγιναν σε διάφορα επίπεδα με σπουδαιότερες:

α) Τεχεράνη 28/11 – 1/12/43 Ρούσβελτ - Στάλιν - Τσώρσιλ.

β) Μόσχα 9 – 12/10/1944 Στάλιν - Τσώρτσιλ.

γ) Γιάλτα (Kριμαία) 4 – 11/2/1945 Ρούσβελτ - Στάλιν - Τσώρτσιλ

δ) Πότσνταμ (Βερολίνο) 17/7 – 2/8/1945 Τρούμαν - Στάλιν - Τσώρτσιλ (Άτλυ).

Οι τρεις μεγάλες δυνάμεις (πoυ σύντομα έγιναν δύο με την κατάρρευση της βρεταννικής αυτοκρατορίας) βρέθηκαν την εποχή εκείνη μπροστά στο εξής δίλημμα : Ή να αφήσουν τα γεμάτα ενθουσιασμό εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα να κυριαρχήσουν στις χώρες τους, μετά την ήττα του Άξονα, ακολουθώντας το καθένα ένα δρόμο σύμφωνα με τα εθνικά του συμφέροντα. Ή να καθυποτάξουν τα κινήματα, να χωρίσουν τον κόσμο σε ζώνες επιρροής και να δημιουργήσουν χώρες - δορυφόρους, κάτι που ήταν πάρα πολύ δύσκολο και μόνο με την πολύ στενή συνεργασία των μεγάλων δυνάμεων μπορούσε να επιτευχθεί.

Η μεγάλη ανάγκη του αμερικάνικου καπιταλισμού για μια γρήγορη και ευρύτατη επέκταση, η ανάγκη της βρεταννικής αυτοκρατορίας να περισώσει τα κεκτημένα και η αντιδημοκρατική - συγκεντρωτική αντίληψη της σοβιετικής ηγεσίας πou αποφασίζει με βάση τα κρατικά συμφέροντα μιaς μεγάλης δύναμης κι όχι ιδεολογικά κριτήρια. δεν άφηναν καμιά αμφιβολία ότι οι τρείς μεγάλοι θα διάλεγαν τη δεύτερη λύση.

Με πρόσχημα το ενδιαφέρον τους για τις ανάγκες του πολέμου και τη μεταπολεμική οργάνωση της ανθρωπότητας έκαναν συνεχείς συναντήσεις και τελικά συμφώνησαν. Ιδιαίτερη σημασία είχαν δύο χώρες: η Ελλάδα και η Πολωνία. Η Ελλάδα είναι μια θέση - κλειδί για την επέμβαση των ΗΠΑ και της Μ. Βρεταννίας στα πετρέλαια της Μ. Ανατολής. Έτσι στη συνάντηση της Μόσχας ο Τσώρτσιλ έγραψε σ' ένα χαρτί :

ΕΛΛΑΣ

Μεγάλη Βρεταννία (σε συμφωνία με ΗΠΑ) 90%

Ρωσία 10%
Ο ίδιος ο Τσώρτσιλ γράφει στα απομνημονεύματά του : « Έσπρωξα το χαρτί στο Στάλιν. Ο Στάλιν πήρε το μπλέ μολύβι του εχάραξε μια χοντρή γραμμή σαν είδoς επιδοκιμασίας και μου επέστρεψε το σημείωμα. Τα πάντα ρυθμίστηκαν σ' ελάχιστο χρονικό διάστημα». Αυτό το χαρτί ήταν το συμβόλαιο για την εξόντωση του κινηματος της Eθνικής μας Αντίστασης. (Απ' αυτά που γράφει ο Τσώρτσιλ δεν αμφισβητήθηκε ουσιαστικά ποτέ τίποτα από κανένα).

Η Πολωνία ειναι ζωτική περιοχή για την ΕΣΣΔ, γιατί, όπως δήλωσε επανειλημμένα ο Στάλιν στους Συμμάχους του Άγγλους και Αμερικανούς, «όλοι οι κατακτητές της Ρωσίας πέρασαν μέσα από την Πολωνία». Έτσι στην Τεχεράνη ο Τσώρτσιλ λέει: «Θέλουμε μια ισχυρή ανεξάρτητη Πολωνία, φιλική προς τη Ρωσία». Στη Γιάλτα είναι πιο σαφής: «Δε θα ζητούσαμε ελεύθερη Πολωνία, αν αυτή θα είχε εχθρικές διαθέσεις κατά της Σοβιετικής Ένωσης».

Ο Τσώρτσιλ ανάλαβε την υποχρέωση να διαλύσει τη δεξιά εξόριστη πολωνική κυβέρνηση του Λονδίνου. Στο Πότσνταμ έκανε απολογισμό: «Eίμαστε πέρα για πέρα σύμφωνοι μαζί σας (με τον Στάλιν). Θέλουμε να τελειώνουμε μ' αυτό το ζήτημα (το πολωνικό). Όταν δεν αναγνωρίζεται πια μια κυβέρνηση (η εξόριστη πολωνική της δεξιάς) και δεν της δίνονται πια τα βοηθήματα, η κυβέρνηση δεν έχει καμιά δυνατότητα ύπαρξης. Εμείς σαν κυβέρνηση δεν έχουμε μαζί τους καμιά σχέση. Εγώ προσωπικά και ο κύριος, Ήντεν (υπουργός εξωτερικών) ποτέ δεν συναντηθήκαμε μαζί τους. Από την πλευρά μας τους θεωρούμε ανύπαρκτους και διαλυμένους από διπλωματική άποψη και ελπίζω πολύ σύντομα δε θα είναι καθόλου αποτελεσματικοί. Απέναντι στο (δεξιό πoλωνικό) στρατό, όμως, πρέπει να είμαστε προσεχτικοι. Μπορεί να στασιάσει και θα έχουμε απώλειες. Έχουμε αρκετό πολωνικό στρατό στη Σκωτία. Ο σκοπός μας, όμως, είναι ο ίδιος με το σκοπό του αρχιστράτηγου (Στάλιν). Ζητούμε μόνο εμπιστοσύνη και χρόνο».

(Όλα τα παραπάνω είναι από τα επίσημα πρακτικά της ΕΣΣΔ, ελληνική μετάφραση από σύγχρονη Εποχή. Επειδή για την Eλλάδα δεν αναφέρεται σχεδόν τίποτα, είναι φανερό ότι τα σχετικά πρακτικά έχουν λογοκριθεί).

Ο Τσώρτσιλ, δηλ. ανάλαβε να διαλύσει την πολωνική δεξιά.Ο Στάλιν ανάλαβε να διαλύσει την ελληνική αριστερά. Αυτό εννοούσε ο Τσώρτσιλ, όταν έλεγε ότι «έχω πληρώσει βαρύ τίμημα.» και γι’ αυτό απαιτούσε την εξόντωση των αγωνιστών του ΕΑΜ. Ανάλογες «ρυθμίσεις» συμφωνήθηκαν και γι’ άλλες χώρες της Ευρώπης. Πχ. ενώ την Αυστρία την κατέλαβε ο Σοβιετικός Στρατός, αμέσως αποσύρθηκε, για ν’αντικατασταθεί από στρατεύματα Δυτικών.

Από το 1942 ο αστικός πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα είναι νεκρός. Ο βασιλιάς είχε συνεργαστεί με τη δικτατορία του Μεταξά και με τη γερμονική εισβολή έφυγε για το Κάιρο και το Λονδίνο. Από τους αστούς πολιτικούς, άλλοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, άλλοι έμειναν στην Ελλάδα αδρανείς κι άλλοι έφυγαν για το Kάιρo. Ο λαός τους απόρριψε και τους ξέχασε. Η αριστερά ήταν η ψυχή της Αντίστασης. Η πολιτική (ζωη είχε ανανεωθεί από μόνη της. Αλλά η ηγεσία του ΚΚΕ ανάλαβε να υλοποιήσει στην Ελλάδα τη συμφωνία της Γιάλτας. Συγκεκριμένα:

1 ) Οι Γιουγκοσλάβοι κομμουνιστές, που μ’ επικεφαλής τον Τίτο, αποτελούσαν και κει την ψυχή της Aντίστασης, πρότειναν στο ΚΚΕ τη δημιουργία, «Βαλκανικού Στρατηγείου», για το συντονισμό του απελευθερωτικού αγώνα και την ανάληψη της εξουσίας από την Αριστερά σ' όλες τις βαλκανικές χώρες. Το ΚΚΕ, όχι μόνο απόρριψε την πρόταση, αλλά ακολούθησε με συνέπεια μια πολιτική ουράς της αγγλικής πολιτικής. Στις 5/7/43 υπογράφεται συμφωνητικό ανάμεσα στο Στρατηγείο της: Μ. Ανατολής (Έντυ), το ΕΑΜ (Τζίμας) και τον ΕΛΑΣ (Σαράφης, Bελουχιώτης).

2) Στη Μ. Ανατολή αναπτύχθηκε ένα γνήσιο λαϊκό κiνημα από Έλληνες στρατιώτες, ναύτες, κατώτερους αξιωματικούς, με την υπoστήριξη του ελληνικού πληθυσμού.

Το Κίνημα με την πρώτη του εξέγερση (Φλεβάρης – Μάρτης 1943) και με τη θαυμαστή συμμετοχή των ελληνικών μονάδων στη μάχη του Ελ Αλαμέιν κατάφερε όχι μόνο να επιβληθεί στο ελληνικό στοιχείο της Μέσης Ανατολής αλλά και να αναγνωριστεί από τη διοίκηση της 9ης βρεταννικής στρατιάς (στρατηγός Xόλμς) .

Αλλά στις 10 Αυγούστου 1943 καταφθάνουν στο Κάιρο από την Ελλάδα με βρεταννική Ντακότα ο αρχηγός της βρεταννικής αποστολής στην κατεχόμενη Ελλάδα Έντυ Μάγερς με αντιπροσωπείες των 3 αντιστασιακών οργανώσεων (ΕΑΜ, ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ).

Η αντιπροσωπεία του ΕΑΜ έρχεται σ’ επαφή με την ηγεσία του Κινήματος και χαράσσει γραμμή:

- «Η μοναδική καλή πολιτική είναι αυτή που εξασφαλίζει την επιστροφή του βασιλιά στην Ελλάδα. Όλα τα υπόλοιπα είναι εξτρεμισμοί», (Τζίμας, μέλος του Π.Γ. του KΚE).

- «Έστω κι αν σας βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό μην κουνηθείτε», (Τσιριμώκος) (από το βιβλίο του Ντομινίκ Εντ «οι καπετάνιοι» ).

Έτσι οι Άγγλοι χτύπησαν το Κίνημα. το οδήγησαν σε μια αναγκαστική δεύτερη εξέγερση ύστερα από ένα περίπου χρόνο και το εξόντωσαν.

Εν τω μεταξύ στις 25 Μάρτη 1944, επέτειο της εθνικής γιορτής ο πρωθυπουργός της ΕΣΣΔ Ι. Στάλιν έστειλε το συγχαρητήριο τηλεγράφημα, όχι στην ΠΕΕΑ (κυβέρνηση του βουνού) που έκφραζε όλο τον ελληνικό λαό, αλλά στο βασιλιά Γεώργιο ( ! ! ) στο Κάιρο.

Στις 15 Μάη 1944 οι Σβώλος. Ρούσος (μέλος Π.Γ. του ΚΚΕ), Πορφυρογένης (ΚΚΕ) στέλνουν ένα ατιμωτικό τηλεγράφημα προς τον Τσώρτσιλ, όπου του εκφράζουν «το γεμάτο θαυμασμό σεβασμό» τους και καταδικάζουν απερίφραστα το Κίνημα ως «ανεύθυνη δράση αφρόνων προσώπων».

Στο Kίνημα της Μέσης Ανατολής σκοτώθηκαν πολλοί αγωνιστές.

3) Ενώ το ΕΑΜ ήταν παντοδύναμο στην Ελλάδα αποδέχτηκε πρόσκληση της ανύπαρκτης «Kυβέρνησης» του Kαΐρου και αντιπροσωπεία του πηγε στο Λίβανο, όπου αποδέχτηκε στις 17/5/44 να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητος» και μάλιστα με ποσοστό 30%. Το υπόλοιπο 70% ήταν όργανα της αγγλικής πολιτικής. Έτσι, τώρα πια, η κυβέρνηση του Kαΐρου όχι μόνο θα μπορούσε να παίρνει τις αποφάσεις που εξυπηρετούσαν τους Άγγλους και χτυπούσαν το λαϊκό κίνημα, αλλά αυτές οι αποφάσεις θα είχαν και τις υπογραφές των υπουργών του ΕΑΜ, δηλ. θα ήταν υποχρεωτικές για τους αγωνιστές της αριστεράς ( ! ! ! ) Η πρώτη απόφαση με τις υπογραφές των εκπροσώπων του ΕΑΜ και του ΚΚΕ περιείχε την καταδίκη του κινήματος της Μέσης Ανατολής ως «έγκλημα κατά της πατρίδος».

Στις 26/9/44 σε συνάντηση στην Καζέρτα (κοντά στη Νεάπολη της Ιταλίας) συμφωνήθηκε να υπαχθούν οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ κάτω από τις διαταγές της κυβέρνησης Εθνικής Eνότητας που με τη σειρά της, τις έθεσε κάτω από τις διαταγές του Άγγλου στρατηγού Σκόμπυ.

Όταν ήρθε η ώρα της απελευθέρωσης και παρόλα όσα συνέβησαν, ο έλεγχος όλης της επικράτειας από τον ΕΛΑΣ μπορούσε να θεωρηθεί βέβαιος. Όμως η ηγεσία του ΚΚΕ δεν ήθελε την εξουσία. Κράτησε τις κύριες: δυνάμεις του ΕΛΑΣ μακριά από την Αθήνα κι έτσι επέτρεψε στους Άγγλους να δημιουργήσουν ένα προγεφύρωμα πoυ διαρκώς ενισχυόταν με μεταφορά αγγλικών στρατευμάτων και απορρόφηση των συνεργατών των Γερμανών (οργάνωση Χ).

Με τη σφαγή του Δεκέμβρη του 1944 και πολυάριθμες προβοκάτσιες και ακρότητες, που δεν έγινε καμιά προσπάθεια να αποσοβηθούν, ο συσχετισμός δυνάμεων άρχισε να ανατρέπεται. Έτσι στις 12/2/1945 στη Βάρκιζα υπογράφτηκε η συμφωνία για την παράδοση των όπλων του ΕΛΑΣ. Η συμφωνία της Βάρκιζας θεωρείται παράδειγμα προς αποφυγήν σε παγκόσμια κλίμακα. Από τη στιγμή που οι αγωνιστές του ΕΛΑΣ, με δάκρυα στα μάτια, παράδωσαν τα όπλα, που με το αίμα τους είχαν αποκτήσει, έμειναν εκτεθειμένοι στην τρομοκρατική δράση ένoπλων δεξιών συμμοριών (Σούρλας, Βουρλόκης κτλ). Το κίνημα της Εθνικής Αντίστασης είχε πpοδοθεί οριστικά και αμετάκλητα.
Σήμερα το ΚΚΕ και πολλοί άλλοι αριστεροί λένε ότι η γραμμή του κόμματος την περίοδο 1940-45 ήταν αποτέλεσμα «λαθών», ότι η ηγεσία ήταν ανίκανη κτλ. Αυτές οι απόψεις δε μπορούν να αντέξουν σε σοβαρή κριτική. Δεν υπήρχε ούτε ένας που να μη βλέπει ότι το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ μπορούν να πάρουν την εξουσία. Αυτά ήταν τόσο φανερά ώστε δεν χρειαζόταν ούτε πολύ μυαλό ούτε ηγετικές ικανότητες για να το καταλάβει κανείς. Τα έβλεπε όλος ο κόσμος, ακόμα κι οι ίδιοι οι Άγγλοι, όπως φαίνεται σήμερα από την απόρρητη αλληλογραφία τους.

Το πρόβλημα με την ηγεσία του ΚΚΕ δεν ήταν ότι έκανε λάθη. Το πρόβλημα ήταν ότι εξαρτιόταν (όπως και σήμερα) βαθειά από τη σοβιετική πολιτική που, παίζοντας στη διεθνή σκακιέρα, ήθελε την Ελλάδα (όπως και σήμερα) στη δυτική ζώνη επιρροής. Δεν ήταν, λοιπόν, λάθη. Ήταν μια συνεπής γραμμή για να εξυπηρετήσει τη συμφωνία της Γιάλτας. Αυτό όμως ποτέ δεν το ομολόγησε. Και πολλοί ανένταχτοι αριστεροί δεν το δέχονται, γιατί δεν μπορούν να παραδεχτούν ότι ο αγώνας τους ήταν από την αρχή προδομένος.

4 ) Αλλά το κακό δε σταμάτησε με τη συμφωνία της Βάρκιζας. Όταν οι αγωνιστές της αριστεράς είχαν μείνει πια άοπλοι, όταν στην ύπαιθρο είχε κυριαρχήσει η τρομοκρατία της δεξιάς, όταν η επιρροή της αριστεράς είχε αρχίσει να πέφτει λόγω φόβου, λόγω της μονόπλευρης προπαγάνδας, αλλά και γιατί είχε φανεί καθαρά ότι ο κερδισμένος ήταν η δεξιά (πολλοί είναι με το μέρος του ισχυρού όποιος κι αν είναι αυτός), όταν οι Άγγλοι διέθεταν ισχυρές πια δυνάμεις, όταν δηλ. το παιχνίδι της εξουσίας για την αριστερά είχε οριστικά χαθεί, τότε η ηγεσία του ΚΚΕ εγκατέλειψε τη συμβιβαστική της πoλιτική και έγινε αδιάλλακτη ! Η σκoπιμότητά της είναι φανερή.

Στις εκλογές του 1946 δεν πήρε μέρος. Έδωσε γραμμή για αποχή. Έτσι, απ’τη μια φακελώθηκαν κι όσοι αριστεροί δεν ήταν μέχρι τότε γνωστοί στην Ασφάλεια κι απ’ την άλλη δεν υπήρχε εκπροσώπηση της αριστεράς στη Βουλή για να μετριάσει την τρομοκρατία της δεξιάς. Παράλληλα η ηγεσία του ΚΚE κήρυξε την έναρξη του Β' αντάρτικου με στόχο την κατάληψη της εξουσίας! ! Οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι, απαλλαγμένοι πια από τον Πόλεμο κατά του Άξονα, έδωσαν όλη την απαραίτητη βοήθεια στην κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τους αντάρτες. Φυσικά η ΕΣΣΔ δεν έστειλε στο Δημοκρατικό Στρατό (των ανταρτών) ούτε μία σφαίρα. Το Β' αντάρτικο δεν είχε καμιά πιθανότητα επιτυχίας. Αυτό μπoρούσε να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε, άρα και η ηγεσία του KΚΕ. Ο συσχετισμός δυνάμεων ήταν συντριπτικός υπέρ του κυβερνητικού στρατού, που από την αρχή του 1949 έκovε εκκαθάριση σ’ όλη την επικράτεια, «στρίμωξε» τους αντάρτες στο Γράμμο και το Βίτσι και τους εξόντωσε. Απ’ αυτούς :Νεκροί 2000. Συλληφθέντες 1500. Πρόσφυγες, στην Ανατ. Ευρώπη 10.000. από τους οποίους, πολλοί τραυματίες. Πολλές χιλιάδες, ακόμα, πρόσφυγες από τις άλλες περιοχές της Ελλάδας. Όσοι αριστεροί έμειναν στην Ελλάδα γνώρισαν διώξεις χωρίς προηγούμενο. Εκτελέσεις, φυλακές, εξορίες. Έτσι, σ’ όλες σχεδόν τις μεταπολεμικές εκλογικές αναμετρήσεις, η αριστερά ήταν περίπου 10%, όπως υπογράμμισε με το μπλέ μολίβι του ο Στάλιν στο γραπτό του Τσώρτσιλ τον Οκτώβρη του 1944 στη Μόσχα...
Σήμερα η διατήρηση σε ισχύ της συμφωνίας της Γιάλτας είναι ιδιαίτερα επίπoνη και για τις δυο υπερδυνάμεις. Είναι αποτέλεσμα κάποιων ισορροπιών, που, μπορούν ν’ ανατραπoύν, ειδικά από τα λαϊκά κινήματα, όπως θ’ αναλύσουμε σ’ έπόμενο κεφάλαιο.

Διαβάστε και τη συνέχεια. Έχει αρκετό ενδιαφέρον...