Η Ελλάδα ως πιόνι σε μια παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα και η στάση του Έλληνα

Ο Συνδεσμός της Σαγκάης

Στο βίντεο που μπορείτε να δείτε ΕΔΩ, ο William Engdahl, τακτικός συνεργάτης του κορυφαίου site Global Research ισχυρίζεται τα εξής:

Η κρίση που προκάλεσαν τα τοξικά παράγωγα στις ΗΠΑ δεν έχει τελειώσει. Δεν υπάρχει καμία ανάκαμψη στις ΗΠΑ, όπως πρόσφατα άρχισε να διαδίδεται, καθώς όλα είναι κυβερνητική προπαγάνδα.

Αυτή τη στιγμή μαίνεται ένας μυστικός πόλεμος του δολαρίου ενάντια στο Ευρώ.

Οι ΗΠΑ θέλουν να χρησιμοποιήσουν το ΔΝΤ ως όργανο για να αποσπάσουν την προσοχή και να μεταφέρουν το κέντρο της αρνητικής δημοσιότητας στην Ευρώπη και όχι στο δολάριο, που αυτή τη στιγμή είναι ευάλωτο και βρίσκεται σε κίνδυνο ως παγκόσμιο αποθεματικό συνάλλαγμα.

Η κρίση στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη ενορχηστρώνεται από τις ΗΠΑ. Έκεί είναι η έδρα της Goldman Sachs (που έκρυβε το ελληνικό χρέος σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση), Jp Morgan, Citigroup κλπ, των 3 οίκων αξιολόγησης που βαθμολογούν τα ελληνικά ομόλογα (Fitch, Standard & Poors Moodys), αλλά και του ίδιου του ΔΝΤ. Σε δεύτερο ρόλο είναι το City του Λονδίνου. Σημαντικός είναι και ο ρόλος του Σόρος και άλλων hedge fund στην επίθεση εναντίον του Ευρώ.

Γιατί λοιπόν η Γερμανία έφερε το ΔΝΤ στην Ευρώπη?

Μα για εσωτερικούς λόγους που έχουν να κάνουν με τις τοπικές εκλογές στη Γερμανία και την πίεση των ψηφοφόρων της (όπως επίσης και των εταίρων της στην κυβέρνηση, των Φιλελευθέρων καθώς και των ΜΜΕ θα προσθέσω). Ήδη μέσα στην Γερμανία κατάλαβαν το λάθος τους και κατηγορούν τη Μέρκελ για την απόφασή της (δείτε της δηλώσεις του Γιόσκα Φίσερ)

Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Engdahl, με αυτό τον τρόπο η Γερμανία έμπασε τον λύκο στο μαντρί.

Οι ελίτ που καθορίζουν την πολιτική της Ευρώπης είναι σε …υπαρξιακό δίλημμα και έχουν παραλύσει. Γιατί?

Από τη μια υπάρχει ο παραδοσιακός υπερατλαντικός σύμμαχος, οι ΗΠΑ, που από το 1945 και μετά αποτέλεσε τον κυρίαρχο παράγοντα σταθεροποίησης του συστήματος στην Ευρώπη. Αλλά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και μετά, άρχισε να αναπτύσσεται ταχύτητα η γεωγραφική περιοχή της Ευρασίας. Ο ρόλος αυτής της περιοχής ως παγκόσμιος πόλος πολιτικής, οικονομικής και στρατιωτικής δύναμης επιβεβαιώθηκε το 1996 με την ίδρυση του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης με μέλη τις Ρωσία και Κίνα, και άλλες 4 χώρες. Η ίδρυση του επήλθε ως απάντηση στην πολιτική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που προσπάθησε να περικυκλώσει τη Ρωσία, αλλά και την ευρύτερη περιοχή της Ευρασίας, σε συνεννόηση με τους παραδοσιακούς της σύμμαχους (δηλ. Ιαπωνία, Ν.Κορέα), και των παιδιών των «πορτοκαλί» επαναστάσεων στη Ουκρανία, Γεωργία κλπ που τοποθετήθηκαν στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας.

Και αυτή τη στιγμή, όπως λέει ο Engdahl, η οικονομική δυναμική της Ευρασίας είναι η μόνη που μπορεί να αμφισβητήσει την ηγεμονία των ΗΠΑ.

Η Ευρώπη πρέπει να αποφασίσει: 

Ή θα αρχίσει να προσανατολίζεται προς την Ευρασία, είτε για την προμήθεια πρώτων υλών και ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) που χρειάζεται η βιομηχανία της, είτε για την οικονομική της σταθερότητα, είτε για την ανάπτυξη εμπορικών δεσμών ¨Η θα κλειδώσει το μέλλον της Ευρωζώνης με τον βυθιζόμενο Τιτανικό που λέγεται το Σύστημα του Δολαρίου. Αν συμμαχήσει με την Ευρασία θα τους χτυπήσουν σφοδρά οι ΗΠΑ, αν αντίθετα πάνε με τις ΗΠΑ είναι …χαμένοι.

Σε αυτό το παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι, τι ρόλο πρέπει να παίξει η Ελλάδα? Μήπως χειραγωγείται η χώρα μας, ως πιόνι, για να χτυπηθεί το Ευρώ? Μήπως η ίδια η Γερμανία λειτούργησε κοντόφθαλμα και συναίνεσε στην χρησιμοποίηση της Ελλάδας ως αφορμή για να πέσει το Ευρώ και να ωφεληθούν οι εξαγωγές της? Γιατί η Γερμανία έφερε στη συζήτηση την πιθανότητα να αποβληθεί μια χώρα από την Ευρωζώνη, αν όχι για να μπορεί να συγκρατήσει σε επόμενο στάδιο (με την προβλεπόμενη επίθεση των ΗΠΑ και των κερδοσκόπων στις άλλες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου) την περαιτέρω πτώση του Ευρώ?

Σε αυτό το παιχνίδι, μπορείτε να τοποθετήσετε την Τουρκία? Πως θα εκληφθεί από τις ΗΠΑ η είσοδος της Τουρκίας στην ΕΕ? Ως προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ στην Ευρασία ή σαν σημάδι ότι η Ευρώπη άρχισε να προσανατολίζεται προς την Ευρασία για την ανάπτυξη στρατηγικών συμμαχιών?

Μέχρι εδώ!

Οι παγκόσμιες γεωπολιτικές αναλύσεις είναι καλές μόνο στο βαθμό που ικανοποιούν την εσωτερική μας δίψα για την αλήθεια … Είναι χρήσιμες μόνο όταν σε ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΟΥΝ να δράσεις και όχι όταν σε κάνουν να στέκεσαι ΑΚΙΝΗΤΟΣ θεωρώντας πως ότι και να κάνεις δε μπορείς να αλλάξεις τίποτα και στέκεσαι αποσβολωμένος μέσα στην καταιγίδα προπαγάνδας που εξαπολύουν τα ΜΜΕ.

Εμείς οι απλοί Έλληνες πολίτες τι στάση θα πρέπει να κρατήσουμε?

Ποιόν να ψηφίσουμε για να μας εκπροσωπήσει? Ποιος από τους υπάρχοντες «ηγέτες» όλων των ελληνικών κομμάτων μπορεί να καθοδηγήσει τη χώρα με μαεστρία σε ήρεμα νερά?

Κι αν όντως πείτε ότι εμφανίζεται αυτός ο ηγέτης. Θα έχει τη ουσιαστική δύναμη να αλλάξει τα πράγματα σε μια περίοδο που θα είμαστε υπό διεθνή κηδεμονία? Σε μια περίοδο που όλες οι σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον μας θα παίρνονται ερήμην της χώρας μας στις συνεδριάσεις του Eurogroup στις Βρυξέλλες και του ΔΝΤ στην Ουάσινγκτον? Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν έχουμε καν δικαίωμα ψήφου πάνω στις προτεινόμενες για ΕΜΑΣ πολιτικές, λόγω του ότι βρισκόμαστε σε καθεστώς επιτήρησης και υπερβολικού ελλείμματος σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Μήπως η λύση είναι πρώτα να τα ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ, και μετά να τα ...ΓΡΑΨΟΥΜΕ όλα αυτά και να κοιτάξουμε να οργανωθούμε ΤΟΠΙΚΑ? Στις γειτονιές μας, στα χωριά μας, στις πόλεις μας, στους Δήμους μας?

Μήπως πρέπει να δούμε την κρίση ως ΕΥΚΑΙΡΙΑ? Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να εκμεταλλευόμαστε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα? Ποια είναι αυτά?

Τα γεωργικά μας προϊόντα, η φύση μας και ο πολιτισμός μας. Σε αυτή τη λίστα θα μπορούσαν να είναι και οι άνθρωποι αυτής της χώρας. Αλλά δεν ξέρω αν μπορούμε να σωθούμε την ύστατη στιγμή.

Ως λαος, ως νοοτροπία, έχουμε εκφυλιστεί από τη μεταπολίτευση και μετά. Γιατί ψηφίζαμε αυτούς που μας βόλευαν, μας χάιδευαν τα αυτιά, μας βόλευαν το παιδί μας στο καταραμένο το Δημόσιο. Και εμείς από ΝΤΟΜΠΡΟΣ και ΦΙΛΟΤΙΜΟΣ λαός γίναμε βολεψάκηδες, ατομικιστές και αδιάφοροι για το κοινό καλό. Μας ένοιαζε μόνο ο στενός οικογενειακός περίγυρος. Ούτε καν η πολυκατοικία μας. Ούτε καν η γειτονιά μας, ο Δήμος μας, η χώρα μας…

Αυτό το blog θέλει να βρει και να αναδείξει τις χαραμάδες μέσα από τις οποίες μπορεί να περάσει λίγο φως. Τα θετικά στοιχεία πάνω στα οποία πρέπει να πατήσουμε και να ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ για να αλλάξουμε πρώτα τον εαυτό μας, μετά τον άμεσο περίγυρο μας και όλοι μαζί τη χώρα μας.

Με λίγη τρέλα (που εμείς οι Έλληνες την έχουμε) μπορούμε να αλλάξουμε μέχρι και ολόκληρο τον κόσμο.

Το ξανακάναμε άλλωστε….