 |
| Η ξεφτιλισμένη "γελοιογραφία" της “Φρανκφούρτερ Αλγκεμάϊνε” |
Η τράπεζα που έχει επικριθεί στην επίσημη έκθεση του κοινοβουλίου της Ισλανδίας για το ρόλο της στην πτώχευση της χώρας είναι βέβαιο, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ότι έχει «πολύ περιορισμένη έκθεση» στην Ελλάδα, με τη μορφή τοποθετήσεων σε κρατικά ομόλογα ή άλλες χρηματοδοτήσεις. Βέβαιο είναι, επίσης, ότι έχει πρωτοστατήσει, μέσω του τμήματος αναλύσεών της, στη δημιουργία του διεθνούς πανικού για την Ελλάδα, αφού οι αναφορές της επί μήνες ήταν από τις πλέον καταστροφολογικές.
Χαρακτηριστικότερη, ίσως, του πνεύματος καταστροφολογίας που επκρατούσε στις αναλύσεις της D.B. στις αρχές του χρόνου, ήταν η ανάλυση που προέβλεπε ότι «εάν η Ελλάδα καταρρεύσει, τότε το πιστωτικό κραχ του 2007-2009 θα είναι το Κεφάλαιο 1 μιας ευρύτερης ανάλυσης, με τίτλο: «Πώς Χρεοκόπησε ο Καπιταλισμός»! Στην ανάλυση αυτή, σύμφωνα με το κείμενο της D.B., το κεφάλαιο 2 θα είχε τίτλο «Θεμελιώδης κρίση των κρατικών ομολόγων - Ελλάδα», το Κεφάλαιο 3: «Η κατάρρευση της Ελλάδας», το Κεφάλαιο 4: «Η χρεοκοπία Πορτογαλίας και Ισπανίας», το Κεφάλαιο 5: «Εξεγέρσεις στην Ευρώπη», το Κεφάλαιο 6: «Η Ιταλία εκδιώκεται από τη ζώνη του ευρώ», το Κεφάλαιο 7: « Στο ευρώ μόνοι τους Γαλλία και Γερμανία» και τα Κεφάλαιο 8 και 9 « Πολιτική αναταραχή» και «Πόλεμος»!
Βέβαιο είναι, εξάλλου, ότι ο ισχυρός άνδρας της D.B., Γιόζεφ Άκερμαν, επισκέφθηκε σε κρίσιμο χρόνο την Αθήνα, λίγο πριν ληφθούν οι αποφάσεις για το διεθνή μηχανισμό στήριξης, και είχε επαφές με τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών, για το περιεχόμενο των οποίων ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά. Ό,τι και αν ειπώθηκε σε αυτές τις συναντήσεις, η συνέχεια είναι γνωστή: η Γερμανία τήρησε τη γνωστή αδιάλλακτη στάση της έναντι της Ελλάδας, οδηγώντας τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και την Ευρωζώνη σε πρωτοφανή κρίση.
Στο τελευταίο στάδιο της κρίσης, ο κ. Άκερμαν εμφανίζει… φιλανθρωπικές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας, καθώς ήταν ένα από τα μεγάλα αφεντικά του γερμανικού χρηματοοικονομικού συστήματος, που είχαν συνάντηση πρόσφατα με τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε, στην οποία εκδήλωσαν τη διάθεση προσφοράς τους προς τη χώρα, με ελαφρώς νεφελώδης δεσμεύσεις για βοήθεια, στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος στήριξης.
Όμως, αυτό που σχολιάζεται ευρύτατα στους τραπεζικούς κύκλους, είναι ότι περιέργως η Deutsche, σε μια περίοδο πρωτοφανούς αναταραχής στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων και τα χρηματιστήρια, αλλά και την ώρα που το ευρώ υποχωρούσε όλο και χαμηλότερα, εξαιτίας των ανησυχιών για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, κατάφερε να εμφανίσει το πρώτο τρίμηνο του 2010 υπερκέρδη, προερχόμενα μάλιστα από την επενδυτική τραπεζική!
Ακόμη πιο περίεργο, αν όχι ύποπτο, είναι ότι την ίδια περίοδο τεράστια κέρδη από συναλλαγές στις αγορές εμφάνισαν και οι μεγάλοι ανταγωνιστές της Deutsche από τις ΗΠΑ (Bank of America Corp., JPMorgan Chase & Co., Goldman Sachs Group Inc.), που είναι γνωστό ότι δεν έχουν μείνει αμέτοχες στο μεγάλο σορτάρισμα των ελληνικών ομολόγων και του ευρώ.
Το ερώτημα που απασχολεί την τραπεζική κοινότητα είναι πώς, σε τέτοια δύσκολη περίοδο για τις αγορές, κατάφερε η γερμανική κορυφαία τράπεζα να εμφανίσει αύξηση των κερδών της κατά 48%, η οποία προήλθε κατά 90%, σύμφωνα με αναλυτές, από την επενδυτική τραπεζική, ένα τομέα που διπλασίασε τις αποδόσεις του;
Μήπως, αναρωτιούνται πολλοί στην τραπεζική αγορά, αυτά τα υπερκέρδη, που δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν από long θέσεις σε μετοχές και ομόλογα, παρήχθησαν από υποτιμητική κερδοσκοπία στο ευρώ, τα ελληνικά και άλλα περιφερειακά ομόλογα της Ευρωζώνης, είτε με θέσεις της ίδιας της Deutsche, είτε, κυρίως, με τεράστιες ροές χρηματοδοτήσεων προς τα κερδοσκοπικά hedge funds που έχουν πρωτοστατήσει σε αυτό το παιχνίδι;
Σε αυτά τα ερωτήματα δύσκολα μπορούν να δοθούν απαντήσεις, καθώς ελάχιστοι σε ένα πολύ κλειστό «ιερατείο» γνωρίζουν τις πραγματικές κινήσεις που είχαν αυτές τις τρελές αποδόσεις για την Deutsche Bank. Πάντως, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποθέτουν, όλο και πιο βάσιμα, ότι η κορυφαία γερμανική τράπεζα, όπως και οι μεγάλες αμερικανικές, ίσως έχουν συστήσει μια «ανίερη συμμαχία» κατά του ευρώ, από την οποία αποκομίζουν τεράστια κέρδη, την ώρα που αναδιανέμεται βίαια από την κρίση η παγκόσμια τραπεζική πίτα. Ταυτόχρονα, όμως, οι επιδιώξεις μιας τέτοιας συμμαχίας δεν θα ήταν εντελώς άσχετες και με τις επιδιώξεις των αντίστοιχων κυβερνήσεων: η Ουάσιγκτον πασχίζει να αποφύγει την «κουρελοποίηση» του δολαρίου και το Βερολίνο επιδιώκει την αποδυνάμωση του ευρώ, για να συνεχίσει ακάθεκτη τις εξαγωγές της η γερμανική βιομηχανία.
Τα σενάρια και οι εικασίες για μια τέτοια «ανίερη» συμμαχία κατά του ευρώ και των αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης δεν παίρνουν αφορμές μόνο από τα ύποπτα κέρδη της Deutsche Bank από την επενδυτική τραπεζική, την ώρα που κλονίζονται οι ευρωπαϊκές αγορές: οι προσεκτικοί παρατηρητές των διεθνών τραπεζικών εξελίξεων έχουν προσέξει από καιρό, ότι ο Ότμαρ Ίσινγκ, μια εμβληματική προσωπικότητα του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, έχει από καιρό «μετακομίσει» στην Goldman Sachs, ως υψηλός σύμβουλος, και ήταν εξαρχής ένας από τους μεγαλύτερους πολέμιους της παροχής διεθνούς στήριξης στην Ελλάδα…
Στο τελευταίο στάδιο της κρίσης, ο κ. Άκερμαν εμφανίζει… φιλανθρωπικές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας, καθώς ήταν ένα από τα μεγάλα αφεντικά του γερμανικού χρηματοοικονομικού συστήματος, που είχαν συνάντηση πρόσφατα με τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε, στην οποία εκδήλωσαν τη διάθεση προσφοράς τους προς τη χώρα, με ελαφρώς νεφελώδης δεσμεύσεις για βοήθεια, στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος στήριξης.
Όμως, αυτό που σχολιάζεται ευρύτατα στους τραπεζικούς κύκλους, είναι ότι περιέργως η Deutsche, σε μια περίοδο πρωτοφανούς αναταραχής στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων και τα χρηματιστήρια, αλλά και την ώρα που το ευρώ υποχωρούσε όλο και χαμηλότερα, εξαιτίας των ανησυχιών για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, κατάφερε να εμφανίσει το πρώτο τρίμηνο του 2010 υπερκέρδη, προερχόμενα μάλιστα από την επενδυτική τραπεζική!
Ακόμη πιο περίεργο, αν όχι ύποπτο, είναι ότι την ίδια περίοδο τεράστια κέρδη από συναλλαγές στις αγορές εμφάνισαν και οι μεγάλοι ανταγωνιστές της Deutsche από τις ΗΠΑ (Bank of America Corp., JPMorgan Chase & Co., Goldman Sachs Group Inc.), που είναι γνωστό ότι δεν έχουν μείνει αμέτοχες στο μεγάλο σορτάρισμα των ελληνικών ομολόγων και του ευρώ.
Το ερώτημα που απασχολεί την τραπεζική κοινότητα είναι πώς, σε τέτοια δύσκολη περίοδο για τις αγορές, κατάφερε η γερμανική κορυφαία τράπεζα να εμφανίσει αύξηση των κερδών της κατά 48%, η οποία προήλθε κατά 90%, σύμφωνα με αναλυτές, από την επενδυτική τραπεζική, ένα τομέα που διπλασίασε τις αποδόσεις του;
Μήπως, αναρωτιούνται πολλοί στην τραπεζική αγορά, αυτά τα υπερκέρδη, που δεν θα μπορούσαν να εξηγηθούν από long θέσεις σε μετοχές και ομόλογα, παρήχθησαν από υποτιμητική κερδοσκοπία στο ευρώ, τα ελληνικά και άλλα περιφερειακά ομόλογα της Ευρωζώνης, είτε με θέσεις της ίδιας της Deutsche, είτε, κυρίως, με τεράστιες ροές χρηματοδοτήσεων προς τα κερδοσκοπικά hedge funds που έχουν πρωτοστατήσει σε αυτό το παιχνίδι;
Σε αυτά τα ερωτήματα δύσκολα μπορούν να δοθούν απαντήσεις, καθώς ελάχιστοι σε ένα πολύ κλειστό «ιερατείο» γνωρίζουν τις πραγματικές κινήσεις που είχαν αυτές τις τρελές αποδόσεις για την Deutsche Bank. Πάντως, δεν είναι λίγοι αυτοί που υποθέτουν, όλο και πιο βάσιμα, ότι η κορυφαία γερμανική τράπεζα, όπως και οι μεγάλες αμερικανικές, ίσως έχουν συστήσει μια «ανίερη συμμαχία» κατά του ευρώ, από την οποία αποκομίζουν τεράστια κέρδη, την ώρα που αναδιανέμεται βίαια από την κρίση η παγκόσμια τραπεζική πίτα. Ταυτόχρονα, όμως, οι επιδιώξεις μιας τέτοιας συμμαχίας δεν θα ήταν εντελώς άσχετες και με τις επιδιώξεις των αντίστοιχων κυβερνήσεων: η Ουάσιγκτον πασχίζει να αποφύγει την «κουρελοποίηση» του δολαρίου και το Βερολίνο επιδιώκει την αποδυνάμωση του ευρώ, για να συνεχίσει ακάθεκτη τις εξαγωγές της η γερμανική βιομηχανία.
Τα σενάρια και οι εικασίες για μια τέτοια «ανίερη» συμμαχία κατά του ευρώ και των αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης δεν παίρνουν αφορμές μόνο από τα ύποπτα κέρδη της Deutsche Bank από την επενδυτική τραπεζική, την ώρα που κλονίζονται οι ευρωπαϊκές αγορές: οι προσεκτικοί παρατηρητές των διεθνών τραπεζικών εξελίξεων έχουν προσέξει από καιρό, ότι ο Ότμαρ Ίσινγκ, μια εμβληματική προσωπικότητα του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, έχει από καιρό «μετακομίσει» στην Goldman Sachs, ως υψηλός σύμβουλος, και ήταν εξαρχής ένας από τους μεγαλύτερους πολέμιους της παροχής διεθνούς στήριξης στην Ελλάδα…
Απο το Banks' News.
Σημ. Hypethros.: Το παιχνίδι είναι πολύ μεγάλο... Δεν μπορεί ένας απλός νους να το συνειδητοποιήσει. Το μόνο σίγουρο είναι οτι οι τράπεζες είναι πίσω απ' όλα.Απλά με άρθρα όπως το παραπάνω τα κομμάτια μπαίνουν σιγά-σιγά στη θέση τους. Και όπως λέγεται: ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, FOLLOW THE MONEY...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου